Yeni bölümü yayımlamam biraz sürdü hepinizden özür diliyorum artık bölümler düzenli bir şekilde haftada 1 kere gelicek, eğer işlerim olmazsa bu 2 kere de olabilir neyse ben uzatmıyım :) iyi okumalar..
Derin derin nefes al Turkuaz yoksa bu işten çıkman imkansız.
"Sonunda eve teşrif edebilmişsiniz" dediğinde sertçe yutkundum.
"Evet ya işim uzun deildi hemen bir çıkıp geldim" dedim ve alaylı bir şekilde sırıttım.
Alaya vurursam kurtulurum umudu vardı içimde
"Nerdeydin!" Diye sert bir şekilde söylediğinde Ares gülümsedim, biraz şizofrenik bir yapım var neyse
Elimle camı göstererek "dışardaydım canım ya nerde olucak " dedim ve alayla sırıttım.
Alayla sırıtmam onu daha çok sinirlendiriyordu belki ama alaya alınca daha iyi oluyordu yani inşallah
"Sana nerdeydin dedim!" Diye bağırınca yerimden iki buçuk metre sıçradım resmen.
Ayağa kalkıp üstüme gelmeye başladıkça hafif hafif geriye doğru gittim.
Seçenek 1: Ares'e Kağanla olduğunu söylersin sonra boku yersin
Seçenek 2: Ares'in bağırdığını babana söylersin oda neden diye sorunca yine boku yersin
Seçenek 3: Ares'i alaya almaya devam edersin bu sefer arkamdan helvam yapılır yine boku yerim
Ya bu seçeneklerde neden benim bir kurtuluşum yok ki?
Kafamdan seçenekleri eledim ve karşımdaki kızgın bir çift göze baktım.
Sanırım şuan Ares'e odaklanmalıydım ve bunu alaya almayarak yapmalıydım sonuç olarak ölmek için gencim daha
"Derin ve Doruklaydım" dedim hala üstüme devam ederken.
"Eminmisin Turkuaz!" Diye dişlerinin arasından tıslarken "e-evet" dedim kekelememe lanet ederek.
Hayır niye normal insanlar gibi hemen yalan söyleyemiyorum ki?
Sırtım duvara çarptığında iki elinide başımın yanına koydu ve sinirli bir şekilde bana bakmaya devam etti
"Turkuaz sana son kez sorucam neredeydin!" Diye hafif bir şekilde bağırdığında gözlerimi kapattım ve sessizce "Derinlerdeydim" dediğim an "Lanet olsun!" Diye bağırdı ve çalışma masamı tepetaklak etti.
O anki korkuyla ben yine sıçradım tabi.
Gözlerim hafif bir şekilde dolmaya başlarken bana doğru parmağını kaldırıp üstüme hızla gelerek bağırmaya devam etti "sence ben bu saatte Derinlerle olduğunu yutarmıyım Turkuaz söyle bana!" Diye bağırdığında hala şu lanet günün bitmesini istiyordum.
Sahi babam niye hala duymamıştı bizi?
"Sence ben senin kaçtığını farketmedim mi veya arabayla binip gittiğini görmedim mi!?" Dediğinde sanki soru sormuyo sinirini bana boşaltıp kendini rahatlatıyo gibiydi
Aramızdaki mesafeyi kapatıp iyice dibime girdiğinde nefesimiz birbirimizin yüzüne yapışıyordu.
Bu yakınlık çok fazlaydı.
"Birdaha asla bana yalan söylemiyceksin eğer yalan söylediğini farkedersem senin için iyi olmaz!" Diye sessizce ama sinirli bir şekilde söyledi sonra azıcık uzaklaştı ve ben tuttuğumdan bile bir haber olan nefesimi bıraktım "anladın mı beni!" Diye bağırdığında tepki vermeden yüzüne bakmıştım.
"Anladın mı bana cevap ver!?" Diye bağırıp omuzumu duvara yapıştırdı ve kemiklerim kırılma tehlikesi geçirmeye başladı.
"Anladım!" Diye bağırıp tüm gücümle Ares'i yittim, kendisini bırakmasaydı onu yitemiyeceğimde kesindi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYA KIZI
Teen FictionHani derler ya mafya kızı olmak kolay herşey elinin altında diye düşünülür, ben herşeyi çözdüm ve şu karara vardım mafya kızı olmak hiç ama hiç kolay değil ve yalanlara inanmamak gerek çünkü mafyanın kızıysanız iki cümlenin içinde bir yalan vardır...
