1

50 6 2
                                    

Yine o günlerden biri daha. Sabah öğlen, akşam, her gün aynı. Taşındığımız yeni şehrin sokaklarında adımlıyordum. Her zamanki gibi solgun yüzüm ve Tomurcuğumla beraberdim. Tabiki cebimdeki titrek telefonu da unutmamak gerekir. Evet ben ona öyle diyorum "titrek". Çünkü ne zaman mutlu olmaya başlasam titreyerek morelimi bozuyor kendileri. Arayan muhtemelen halam olmalıydı, belki de teyzemdir. Telefonumun titremesiyle eve dönme vaktimin çoktan geldiğinin anladım ve adım adım eve doğru yürümeye başladım. Evin önüne geldiğimde biraz durdum, geldiğim noktayı düşünmeye başladım. Bir gün içinde tüm hayatım alt üst olmuştu ve şu an burada halam ve teyzemin beraber kaldıkları evin önünde içeri girmek üzere bekliyordum. Yanımda ise geçmişimden kalan tek şey kopegim Tomurcuk vardı. Tek anım oydu. Sağ elimi yavaşça havaya doğru kaldırdım ve zile bastım. Dakikalar gecmeden kapı açıldı. Kapıyı açan her zamanki gibi Zeynep teyzemdi. Hemen arkasından da halam Serpil geldi. İkisinin yüzünde de aynı telaşlı ifade vardı. onları fazla aldırış etmeden odama girdim tek kelime bile söylemeden kapıyı kapattım. Ardından Teyzem kapıyı çaldı ve içeri girdi. Bana salonda benimle konuşmak isteyen birinin olduğunu söyledi. Yüzüm ifadesiz kalmıştı, azından ben öyle hissediyordum. İçimden "acaba tüm hayatı bir günde mahvolmuş, teyzesi ve halasıyla aynı evde yaşamak zorunda kalan, aslında bir hiç olan Ceyda'yı kim görmek ister ki" diye düşündüm. Sonra teyzemin benden bir cevap beklediğini anladım ve kısık sesimle "kim?" diye sordum. Cevap vermedi. Yüzüne soran gözlerle baktım ve yine cevap alamadım. Hayatım böyle geçmişti; cevap bekleyen gözler ve cevap veremeyen gözler. Teyzemden cevap olamayacağımı anladım ve gidip kendim öğrenmeye karar verdim. Meraklanmıştım, uyuz adımlarla odadan çıktım. Salona girerken halamın endişeli gözlerinin üzerimde olduğunu fark ettim. Gözlerimi sol tarafa doğru kaydırdığımda o adamı gördüm. Sanki şu son bir yılı tekrar yaşamıştım. Tüm o acılar tekrar parçalıyordu içimi. O adam buradaydı hayatımda en çok nefret ettiğim insan BABAM.

Merhaba aslında ilk bölümü "alsel01" diye bir hesapta yayınlamıştım ama şifresini unuttuğumu fark edince oradan kaldırdım ve tekrar burada yayınladım. Eğer gördüyseniz o kitap artık burada. ☺

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 14, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

HelvaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin