ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ

BIRAKMAM

Her şey çok iyi gidiyordu bu günlerde . Doğuda göreve başlayalı tam 5 ay olmuştu ve şu ana kadar hič bir çatışma olmadı. Ailem iae çatışma olursa ve ben şehit olurm korkusuyla buradaki evime gelmişlerdi . Burada da birlikteeydik . Kız kardeşim yurt dïşına okumaya gittiğinde de böyle yapmışlardı. Annem ve babam çocuklarına çok düşkünlerdi. Çünkü abim biz henüz küçükken trafik kazasında ölmüştü. O yüzden tekrar bir evlat acısı yaşamak istemiyorlardı sanırım. O yüzdende hep yanımızdaydılar.

Bu gün cumartesiydi . Ama izinde olamiza rağmen bizi çağırmışlardı. Gittim komutanımız gittoğimizde konferans salonunda bir açıklama yaptı. Daha sonra eve geri döndüm .Annem meraklı gözlerle yanıma gelip sordu " noldu oğlum niye çağırmışlar kötü bir şeymi var bak anlat annene hadi " bense yüzümdeki tebessüm ile anneme sımsıkı sarıldım. Başladım anlatmaya " anne dikatli olmalıymışız her an evimize bir baskın olabilirmiş o yüzden bu gece evin kapısının önünde 4 kişi nöbet yapicak bende onlarin yanında olurum büyük ihtimalle onları kardeşlerimi yanlız bırakamam sen korma hemi ? " dedim . Annem de tamam dermiscesine kafa salladı. Saat daha 6 . Askerler de 8 de burda olucaktı. Telefonumu elime aldım ve nişanlımı aradım .

- Alo
Diye bir ses geldi telefonun diğer ucundan bende hem cevap verdim

- alo serap ,nasılsın bor tanem ben ali çok özlesim seni

- a - alo mustafa senmisin offf nesen başından beri söylemiyosun ya bende seni çok özledim

- eee nasılsın annen nasıl baban nasıl

- hala niye benim anne le babama sende anne baba demiyosun?

- ne biliyim alışamamışım

- bir an önce alış çünkü yakında evlenicez

- ne ne zaman evlenicez pekiii??

- bu gün belediyeden gün aldım 14 şubatda evlenicez hayatim

- ama serap bu çok iyi bir haber bu arada annemle babama selam söyle benim hazirlanm gerek az sonra nöbete gidicem bay bmusafadikkat et kendine tam mï aman diyim kurşunların önüne atlama he üzersin beni

- tamam hayartım zaten görev evin kapısının önünde hadi kendine iyi bak

- sende hayatım görüşürüz

Daha sonra kapatdı. Zaman ne kadarda hızlı geçmiş saat yediyi kırk beş geçiyorsu hemen gidip kıyafetlerimi giydim az sonrada zil çaldı. Kapiyı açtım gelmişlerdi . Annem şöyle seslendi " oğlumm kimiş" " anne arkadaşlarım gelsi nöbete" annemin ayak sesleri ile arkmı dönüp bakdım elinde bir tepsi 5 bardak birde bir tabakta poğaçlar. " ee daha önce söylesene buyrun çocuklar girin içeri bakïn size neler yaptım hadi gelinde yiyin" arkadaşlardan biri şöyle cevap verdi " yok anacığım sen biz onlarï ver biz biz burda yeriz içeriye girmeyelim " anemde "madem öyle o zan yanınızda bende duruyim çocuklar sohbet ederiz" o gece sabaha kadar annemle birlikte sohbet ettik annem arada bir kahve yaptı yiyecek birşeyler getirdi durdu artık sabah olmuştu ne sabahı öğlen saat tam 12 idi. Arkadaşlar gitti . Bizde eve girdik hemen kendimi yatağa attım tam uyuyacaktım ki........

Dışarıdan silah sesleri geldi pencereden baktım . Ne gözlerime inanamıyorum serap ordaydı bir teroristin elindeydi. Daha sonra bağarış sesleriyle dışarıya atacaktım ki annem tutudu elimden " oğlum noluyor gitme bak evladım lütfen gitme" " aaa anne serap ı esir almışlar gitmezsem öldürecekler onu bırak beni nolur anammm " dedim elini öptüm ve çıkdım dışarïya anında serabı kendini bana doğru attï koşarak yanıma geldi ve aarıldı daha sonra eve girdik. Ateş ediyorlardı camlar kırıldı heryerde kurşun sesleri vadı. Ben seraba sıkı sıkı sarıldım daha sonrada onu geri çekerek

- neden geldin buraya ha neden

Gözlerinden yaş akarken şöyle dedi

- seni bırakmak istemedim sadece yanında olmak istedim ya sana zarar gelirse diye düşündüm sadece yanında olmak iatedim

Yine gözlerinden yaşlar geldi bense ona birkez daha sıkı sıkı sarıldım ve geri çekerek onu anlından öptüm o da beni yanaklarımdan öptü . Sanki o yanımdayken dünya başka oluyordu ve huzur beni buluyordu. Çatışmiyice büyünce hemen telsizden komutana haber verdim çok geçmeden geldiler .....

Annemle serabı elinden tutup bodrum katına götürdüm . Bende kapıdan çıktım ama çıkmamla beraber annemin önüme atlaması bir oldu ve kurşun annemi buldu ben anne diye bağırırken annem şöyle dedi

Seni o zalimlerin eline kurşunlarına BIRAKMAMMM :-(

Sonrada gözlerimden yaşlar akıyordu ve ben hıçkïrarak ağlıyordum annem benim için ölmüştü.