Sa bawat kumpas ng kamay,buka ng bibig, paghinga sa hangin. May nabubuong isang simpleng tunog. Simple ngunit makabuluhan.
Pero paano kung sa isang tugtog na malilikha ng isang tao, yun din ang magpapalakas ng kabog ng dibdib ko, sa saya,tuwa, at kalungkutan.
Dalawang taon na ang lumipas pero nandito pa rin yung sakit. Gusto ko ng makalimot. Ayoko ng makarinig ng kahit na anong musika, pagod na ako.
Kinalimutan ko na sya,alam ko. Pero bakit may mga bagay pa ring magpapaalala sa kanya.
Akala ko... sya na. Akala ko.. masaya na ako. Pero puro akala lang pala yon.
Ang bilis nyang makalimot pero ako heto't hirap na hirap."Rain, lets go. Mahuhuli pa tayo sa flight natin. Ayaw mo pa bang bumalik do
"Ma, handa na ako. Kaya ko na. Alam ko kaya ko pa"
BINABASA MO ANG
Still Into You
Teen FictionPlease do read! Dont judge the story by it's title =) One shot only!