Bila tiada,
Kau panggil,
Merungut kerana ketiadaannya.
Panas,
Bahang,
Menyengat.
Rasa hidup resah bila hadirnya tidak muncul.
Bila dia turun,
Lebat,
Padat,
Kau bising pula.
Alasannya mudah,
Basah, kerja semua koma dek kerananya,
Itu tak boleh buat,
Ini tak boleh buat.
Dasar manusia!
Bersyukurnya tidak.
Bila tiada, kau pinta sama tuhan,
Bila ada, kau pertikai kuasa tuhan.
Sungguh tak mengenang budi.
Dasar manusia!
