ย้อนไปเมื่อสามปีที่แล้วในช่วงเวลาอันขมขื่นที่ทำให้ฉันต้องเปลี่ยนไปเป็นคนละคน.....
.
.
.
.
.วันนี้เป็นวันจบการศึกษาหรือให้พูดง่ายๆคือปีหน้านี้ฉันก็จะได้ขึ้นไปอยู่มัธยมปลายปีสามแล้ว น่าตื่นเต้นใช่มั๊ยล่ะ! แต่ในขณะเดียวกันก็กำลังมีใครคนหนึ่งจะออกไปจากโรงเรียนนี้แล้วไปเริ่มใช้ชีวิตใหม่ในรั้วมหาวิทยาลัย
นั่นก็อาจหมายความว่าวันนี้ก็อาจจะเป็นวันสุดท้ายแล้วที่ฉันจะได้เห็น ได้อยู่และได้คุยกับพี่แล้วสินะ บางทีถ้าฉันไม่บอกความรู้สึกในใจที่มีต่อพี่ชายที่แสนดีคนนี้ออกไปในวันนี้ ฉันเองก็อาจจะไม่มีโอกาศได้พูดคำๆนี้ออกมาแล้วสินะ
ฉันเม้มปากตนเองเล็กน้อยอย่างครุ่นคิดก่อนจะตัดสินใจก้าวขาเรียวพาร่างของตนเองขึ้นไปยังชั้นหกที่พี่ลู่หานอยู่ เมื่อมาถึงชั้นหกที่ห่างกับชั้นของฉันเพียงแค่ชั้นเดียว ฉันก็กวาดสายตามองไปทั่วเพื่อมองหาพี่ลู่หาน
ตอนนี้ทุกคนกำลังวุ่นอยู่กับการเต้นระเบิดความมันพร้อมกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม ครูที่เดินผ่านไปผ่านมาก็ได้แต่เพียงส่ายหน้าเล็กน้อยให้กับความยุ่งเหยิงข้างหน้าก่อนจะรีบก้าวเดินออกไปด้วยความเร็วแสง
ฉันยังสาดสายตาสาดส่องไปเรื่อยๆจนกระทั่งพบกับร่างสูงผมสีอ่อนของใครคนหนึ่งที่คุ้นเคยที่ตอนนี้กำลังคุยกันด้วยท่าทีสนุกสานกับรุ่นพี่มินซอกและรุ่นพี่ชานยอล ฉันพยายามตะโกนเรียกชื่อพี่เขาอยู่หลายครั้งแต่ดูเหมือนเสียงเพลงจะดังเกินไปจนกลบเสียงของฉันหมดทุกอย่าง
ชั้นหกของโรงเรียนมัธยมปลายแห่งนี้ตอนนี้คงไม่ต่างอะไรกับสถานบันเทิงแห่งหนึ่งที่เหล่ารุ่นพี่บรรจงสร้างมันขึ้นมา ซึ่งผอ.โรงเรียนเองก็ไม่ได้ว่าอะไรอยู่แล้ว ก็ถือว่าปล่อยๆไป
ยิ่งพยายามเบียดร่างกายเข้าไปใกล้เท่าไหร่ร่างกายของฉันก็ยิ่งอ่อนแรงขึ้นเท่านั้น ทั้งกลิ่นควันบุหรี่ที่ถูกจุดอยู่หลายสิบม้วน เครื่องดื่มหลายชนิดที่ถูกวางไว้เป็นจุดๆ
แรงกระแทกที่ไหล่และเสียงหัวเราะเยาะทางด้านหลังทำให้ฉันถึงกับเซเล็กน้อยก่อนจะหันหน้าไปดูเล็กน้อย
ฟึ่บ ~
ฝ่ามือของใครคนหนึ่งกระทบเข้าที่ใบหน้าซีกขวาของฉันจนชาไปหมด ฉันสบตากับฮโยยอนด้วยความโกรธ ในขณะที่เธอกำลังเอื้อมมือมาจิกทึ้งผมยาวสลวยของฉัน
อึก เจ็บ
ร่างกายของฉันเหมือนไร้แรงต่อต้านไปชั่วขณะในขณะที่ข้อเท้าของฮโยยอนกำลังเหยียบซ้ำมาที่ร่างกายฉันอีกครั้ง
"เมื่อไหร่กันนะยูริเธอถึงจะหยุดร่านไปหาพี่ลู่หานของฉันสักที ทั้งๆที่รู้ว่าเขาเองก็มีฉันอยู่แล้ว"
ดวงตาของฉันเบิกกว้างทันทีเมื่อฟังจบ
อะไรนะ.....
"หมายความว่ายังงัย..."
ESTÁS LEYENDO
[Yulhan fanfic] Mr.Overdose
Fanficเธอมันก็เป็นเหมือนสิ่งเสพติด ที่ฉันนั้นหลงใหลอยู่ในวงเวียนอันยั่วยวนจนไม่อาจหนีออกมาได้ -ลู่หาน