Kinezi Takımı

EV KARARI

     UMARIM BEĞENİRSİNİZ...
    KARAKTERLERİN ADINI YAPTIKLARI KİNEZİ OLAYLARININ BAŞ HARFLERİNDEN KOYDUM.SADECE EMİLY NİN ADI LALY Dİ ONU DEĞİŞTİRDİM...:-) ♥BİDE KONUŞMALARI KALINLA YAZMAYI DÜŞÜNÜYORUM ÇÜNKÜ BENDE OKUYUCUYKEN KARIŞTIRABİLİYORUM...

  1-2 saat kadar sonra teyzem beni ve arkadaşlerımı danışmaya çağırdı.
Teyzem mikrofonu eline alıp konuşmaya başladı.
"Buraya taşınacaklar için bilgi vermek isterim.Buraya yakın olan Tavukçuyolu caddesine yakın kiralık evler mevcut.Ev için karar verene kadar oralarda kalabilirsiniz.
Ben ve ailem,ayrıca yeğenim ve ailesi orada yaşıyoruz.Yani hem burada kararlar verip hem arkadaş oldularsa çocuklarınız yeğenimle oynayabilir." bir abide bunu çevirdi.Bu abiden gıcık kapıyorum.
"Arkadaşlarım" annelerine bakarak kafasallamaya başladılar.
Galiba bu "Evet,olur" demek oluyor.Anneler babalarla bişey fısıldaşmaya başladılar.Galiba ikna oluyorlardı.
Ayağım takıldı ve teyzemin yanına düştüm.Bu arada bütün parmaklar beni işaret ederek fısıltıyla konuşmaya devam ettiler.Biraz utandım ama sallanan elleri görünce rahatladım.
Fısıltıyla ve telefonlarla geçen yarım saatin ardından herkes kalktı,el sıkışan sıkışa bir servise bindik.Biz çocuklar en arkadaki 4lü ve yanlarındaki ikili koltuğa oturduk ve birbirimize bakıp gülümsedik.
Soner'in yanımda oturdunu görünce (çevirmenlik yapması için)"merhaba" dedim.Ama Soner'e gerek kalmadan karşılık aldım.Galiba bun kelimeyi biliyorlar.
   Ama bu sefer Soner'e gerçekten ihtiyacım vardı.Onu dürtükledim ve gözümle onları işaret ettim.Galiba anladı.
"Bizim evin yanındaki evin çoğu katı boş ve oldukça ucuz.
Kiracısı bizi tanıdığı için indirim isteyebiliriz.Bence bunu ailelerinize söylemekte fayda var.Eğer orada kalırsanız annem dünyanın eniyi annesidir,bize yemek yapar, yerleşene kadar.Bizde odamda yada büyük tersasta oyun oynarız,birbirimizi daha iyi tanırız.Bizim mahallede fazla yaşıtım olmadığı için evde sıkılıyorum.Aaa,bu arada Emily,
Senin yaşında kardeşim var.Eğer büyüklerle sıkılırım,
dersen onunla oynarsınız.Onun adıda İrem.Okçuluğa merak saldı.Oldukça başarılı.Onunla eğlenirsiniz"
Bunları Söner çevirince herkesin yüzü gülmeye başladı.Kenarda sıkılmış ve utanmış Emily bile el çırpıyordu.

     Eğer bu işi halledebilirsek hayatım zehirden pamuk şehrine dönecek.Hepsini daha şimdiden çok sevdim.Zaten burada bir süre kalırlarsa Türkçeyi anadilleri gibi konuşurlar.Benimde Söner"e ihtiyacım kalmaz.
 

Normalde pek şanslı değilim ama bugün kesinlikle şanslı günüm.Tanımaya başlamıştım nereye geldiğimizi.Ön tarafta oturan teyzeme baktım,oda bana baktı.Sanki zihnimi okudu!Böyle psişik yeteneklerden baya araştırma ve bilgi sahibi olduğumdan hiç şaşmam...
    Arabadan inince bizim eve uzuuun bi süre baktım.Galiba arkadaşlarımda anlamıştı ki Soner:"Burasını eviniz?Buda bahsettiğin ev galiba"sırayla benim ve yanındaki sarı evi göstererek.Evet anlamında başımı salladım.Gelmiştik...