Uyandığımda 1 çift kolun bedenimi sardığını hissettim. Oha şuan burda ve bana sarılarak uyuyor. Olduğu gibi çığlı bastım. O da oğluşum da uyandı. Oğluşumu o adamın kollarından aldım hemen. Ve yastıkla vurmaya başladım pislik herife.
Ben: Ya sen ne yüzsüz ne cibiliyetsiz adamsın be.
Mehmet: Kızma karıcım be.
Ben: Ya bide utanmadan karıcım diyosun. Sen ne biçim adamsın be. Ne işin var senin burda ayrıca.
Mehmet: Ben Mehmet Karakaya'yım Dünya'nın öbür ucuna gitsende bulurum seni.
Ben: Sen Mehmet Karakaya'ysan bende Arya Atahan'ım bana bak bende sana yenilicek göz varmı.
Mehmet: Sen Arya Karakaya'sın bu bir. İkincisi oğlum ve karımla uyumak suçmu ?
Ben: Allah'ım sen benim sabrımla oynuyosun dimi karımsın diyo hala. Ortada koca yok ne karısı git şurdan Mehmet ya. Hem sen burayı nerden buldun ?
Mehmet: Ben seni iyi bilirim tahmin ettim güzelliğim.
Ben: Sus tek kelime daha etme git şurdan.
Mehmet: Tamam konuşmayız o zaman.
Dedi ve dudaklarıma yapışmasınmı. Zaten affetmemek için direniyodum.
&&&&&&&&&&
Uyandığımda yarı çıplaktım ve bana sarılmış uyuyan Mehmet vardı. O da yarı çıplaktı. Ah gene inandım ona kandım o herife. Yatağın bi ucuna geçtim ve ağlamaya başladım. Seslerime uyanmış olmalı ki bana sarıldı.
Mehmet: Herşey çok güzel olucak.
Ben: Hayır, sen...sen beni kandırdın. Adi herif.
Ve çıplak olduğmu umursamadan ayağa kalktım ve banyoya koştum. Hemen bornozumu giydim ve odaya geri gittim.
Ben: Evet beni bir kez daha kandırdın ama birdaha olmaz. Alıcağını aldın git şu evden. Oğlunu da göstericem sana ayda bir hadi git Mehmet lütfen git. Sadece git. Hani aylar önce sen benim yüzümü görmek istemiyordun ya şimdide ben senin yüzünü görnek istemiyorum...
Oy verin canlar. Bölüm kısa oldu üzgünüm.
