She's not Pretty but I Love her

Ending (Part 1)

|Kervin's POV|

"Good morning Mr. Park" bati saken ng nurse sa hospital. I nodded at him.

Kilala na ko dito dahil halos araw araw ang naging pagbisita ko noon pero nabawasan ngayon because I'm trying to keep myself busy.

Nararamdaman ko pa din yung sakit tuwing nakikita ko siya na nakahiga at walang malay. 5 years... 5 fcking years without her. Hell life.

"Excuse me Mr. Park, Doctor Marquez is asking you to go to his office now. He's going to discuss some stuff with you regarding to the patient .Think Fray" I nodded at her.

Pumunta ako sa office ni Doctor Marquez, isang half filipino and half american na doctor.

"Ohh your here! Take a sit Mr. Park" casual niyang sabi.

"What is it?" I asked him directly. "Kailangan ko pang bisitahin si think so go straight to the point Doc" He nodded.

He handed me some files,  documents I guess? Or medical records? "What is this?" I asked.

"Mr. Park, Wala ang pamilya ni think because of some business matter kaya ikaw agad ang naisip ko. Bukas pa kase ang balik nila kaya sayo ko na muna sasabihin dahil wala ako bukas" He paused, as if he's trying to compose himself.

"Continue" I briefly said. He nodded again

"Yan ang resulta ng test ni think. Wala pa din improvement. 5 years na ang nakalipas pero nasa comatose state pa din siya." He paused again.

"Mr. Park I think it's time to let go. Kase maaring machine din ang bumubuhay sakanya" I was shocked by the sudden outburst of news.

"Masasayang lang ang pera. Kaya kung ako sainyo i'let go na natin dahil nagaaksaya lang ng pera at panahon"

Napatayo ako at hinawakan siya sa kwelyo.

"Naririnig mo ba sinasasabi mo?! Do you even call yourself a doctor?! Damn you! Wala akong pake kahit maynos ang pera ko! Wala akong pake kahit maubos lahat! Basta magising lang si think! Kami matiyagang naghihintay sa pag gising niya tapos ikaw gusto mo ng tuldukan buhay niya?!" I was really trying my best to suppress this emotion. I want to kill him

"This hospital! Who's the owner of this hospital?! Anak si think ng may ari ng hospital na to! Wala kang pake kahit na maunos ang kayamanan namin! Damm hinding mangyayare yang sinasabi mo! Give up?!!! Are you fckin serious huh?!....."

Gulat na gulat at takot na takot siya. I can see it through his eyes.

"Calm down Mr. Park" he said.

Binitawan ko siya at padabog na lumbas sa office niya.

"Arghhhg!" I shouted then I was about to punch the wall ng bigla kong naalala si think.

"If you're mad...or you can't control your temper just close your eyes and take a deep breath then try your best to calm down okay? Wag na wag mong hahayaan na makasakit ka or masaktan ka dahil sa galit mo"

Those are her exact words. Nung time na galit ako. Napangiti nalang ako dahil sa naalala ko. Kinuha ko na ang bouquet of roses na nalaglag ko kanina.

Naglakad na ko papunta sa private room niya at tahimik ba pumasok. Tanging tunog lang ng machiyat aircon ang maririnig mo.

Umupo ako sa upan na nasa tabi ng kama niya.

"Hey Oinky. Look, I bought some blue roses for you" I said then nilagay ang flowers sa may paa niya. Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan.

Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko. Damn! Sobrang weak ko talaga pagdating sakanya.

"Hey think, baby wake up...... 5 years kanang tulog think.... Miss ka na namin... Sobrang miss na kita" I said between my sobs.

Pinunsan ko ang luha ko, kinuha ko ang phone ko at nagpatugtog ng random songs.

(Play niyo yung Without you ba yun? Yung bucket full of tears.... Yun)

"Think, Galing ako sa office ni Doc. He told me na wala pa ding improvement. Sabi niya mag give up nalang daw ako/ kami... Damn! Sa tingin ba niya ganun kadali yun? Sa tingin ba niya ganun kadali ka kadaling i-let go?"

Tinignan ko siya. Ang ganda parin niya.

"Sabi nila wala na daw pag asa. Dapat tanggapin ko na , pero hindi! Alam kong gigising ka diyan..."

Bigla akong napabuntonv hininga.

"Think, naalala mo pa nung una tayong mag meet?" Natawa ako ng mahina.

"Grabe no? Isang desperate move ang ginawa ko nun. Hinulog ko yung panyo sa tapat mo then I picked it up and asked if sayo ba yun.... Kala ko okay na pero nabantay mo pala ako"

"Pahiya ako nun pero okay lang, narinig ko naman boses mo ee. Tapos yung g*gong si javien tinawan ako ng tinawanan dahil isang KERVIN PARK na torpe."

"Alam mo bang unang pagkakita ko palang sayo nagustuhan na kita kase sobrang palaban ka. Sinabihan pa kong stalker ng mga g*gong kaibigan ko" I laughed while I reminisce those moments.

"Then sumunod na dun yung sa bar. Alam mo bang masakit saken na makita kang umiiyak? Pero masaya din ako. Don't get me wrong babe okay? Syempre ayaw kitang nakikitang nasasaktan. Pero kase.... Masaya talaga ako na nagyare yun"

"Kase kung hindi nangyare yun, baka wala akong oinky ngayon. Well kagit naman hidi nangyare yun sisiguraduhin ko pa din na akin ka. Haha possessive right?"

"Then naalala mo pa yung sectet place naten? Dun ako nag proposed sayo! That was the happiest day of my life, coz finally you said yes"

"Babe ikaw lang ang babaeng nakapagbago saken. I was a jerk nung saktan kita. Sobrang nagsisi ako tgink kase hinayaan kong pangunahan ako ng takot. It's just that.... Ahmm I was fcking afraid to lose you. Kaya nagawa kitang saktan ng ganun"

"Buti nalang agad kong narealize yung mali ko. Ghad! I was fcking jealous nung nakita konkayo ni cl. Unang kita ko palang na magkasama kayo gusto ko ng basagin mukha niya. Buti nalang napigilan ko. Hahaha dibale mas gwapo naman ako dun"

"Ang daming nangyare nun babe. Nagbago ka pa nga ee, Yung pananamit mo, pag galawa mo lahat yun nabago nun. Gusto kong magalit sa sarili ko kase nasaktan kita. Damn! Buti nalang talaga you have a soft heart. Napatawad moko at tinaggap mo ako ulit"

I was sobbing while talking to her! Damn I just can't stop this fcking tears!
Umupo ako sa kama niya and I kissed her forehead

"Wake up babe please" I whispered.

"K-kervin" Napatingin ako sakanya. Am I hallucinating?  She's awake. She's fcking awake. .....n