KARŞI KOYULMAZSIN 2 (LOUİS TOMLİNSON)

Bir Dakika Ben Anne Mi Dedim?

1 Hafta Sonra
İyice ev hanımı olduğumu söyleyebilirim.Neden mi?Çünkü akşama misafirim var ve ben yemek yapıyorum.Louos ile sevgili olmadan önce hiç yemek yapmazdım.Tamam belki çalışmam buna neden olmuş olabilir ama yinede yemek yapmayı sevmezdim.Halada sevdiğim söylenemez.Ama mecburdum.Buarada en yakın zamanda iş bakmam gerekiyor.

Louis içeride bebekleri bakıyordu.Ona göre o bile zordu.Hadi ama iki bebeği bakmak ne kadar zor olabirdi ki.Yemek yapmayı bitirdiğimde salonu toplamaya gittim.Her ne kadar en az 5 kere toplamış olsamda evde 3 çocuk olunca malum hiçbiryer düzenli durmuyor.Evet Louis'i de çocuk sayıyorum.Çünkü çocuktan farkı yoktu.
-Hayatım Brad saçımı çekiyor.
Diyorum işte çocuk gibi.
-Mavişim o bebek.dediğim gibi Louis Brad'e mahsuzcuktan kızmaya başlamıştı.Hadi ama ben bunlarla ne yapıcam?Brad ve Blake'e mahsuzcuktanda olsa kızarsan ya da onların yanında ağlarsan onlarda ağlamaya başlıyordu.Tam tahmin ettiğim gibi.Brad ağlamaya başladı.Louis bana dönerek;
-Aşkımmm Brad ağlıyor.
-Neden acaba?dediğimde Blake'de ağlamaya başladı.Ben Brad'i kucağıma aldığımda Louis'de Blake'i kucağına almıştı.İkimizde salonda turlar atarak ikizlerle oynuyorduk ki kapı çalmıştı.Misafirlerim geldiiii.Kim mi?Louis'in annesiyle,kardeşleri.Ben kucağımda Brad ile kapıyı açmaya giderken Louis'de Blake ile birlikte arkamdan geldi.Kapıyı açtığımda Louis'in annesinin(kayınvalidemin),kardeşlerinin(görümcelerimin) yüzünde şaşkınlık ifadesi vardı.Herhalde kapıyı kucağımızdaki ikizlerle açmamızı beklemiyolardı.
-Hoşgeldiniz.
-Hoşbulduk.Aman tanrım bunlar çok tatlı deyip Brad'i kucağımdan aldı ve içeri geçti.Diğerleride içeri geçtikten sonra arkalarından kapıyı kapatıp bende peşlerinden gittim.Louis'in annesi bir yandan Brad'i severken bir yandanda bizimle konuşmaya başladı;
-İkizleri en son gördüğümden beri baya büyümüşler.
-Evet her gün biraz daha büyüyorlar.dedim
Louis'in annesi kucağındaki Brad'i göstererek ;
-Bu Blake di dimi.
-Ah hayır.Brad dedim gülümseyerkek.
-Bu iki ufaklığı birbirine karıştıracağım kesin.
Daisy abisinin yanına oturarak;
-Abi kucağıma alıp sevebilir miyim?
-Bende bende diye eşlik etti ona Lottie .
-Tamam ama sırayla dedi ve Blake'i ilk önce Daisy'nin kucağına verdi Louis.Çok güzel abi kardeş ilişkileri vardı.Acaba benim abimde ben böyle bebekken beni seviyormuydu?Yoksa nefret mi ediyordu?Ama kim kardeşinden nefret edebilir ki?Louis'le Daisy ve Lottie'i böyle görünce duygulanmamak elde değildi doğrusu.Biranda abimi özlediğimi farkettim.Onu en son ikizlerin doğduğu gün hastanede görmüştüm.Ama günler çabucak geçiyordu.Üstelik yakında yiğenim doğucak.Louis'in annesinin bana seslenmesiyle düşüncelerimden ayrılıp normal dünyaya geçiş yaptım.
-Tiffany ,kızım bir su getirebilir misin?
-Tabiki anne.Bir dakika ben anne mi dedim?Hepsi bana şaşkınca bakarken ben hemen mutfağa yöneldim.Arkamdan ayak sesleri duyuyordum.İllaki Louis'dir diye bir daha arkama bakma isteği duymadım.Şuanda yüzümün utangaçlıktan kıpkırmızı olduğundan eminim.

Buzdolabından sürahiyi çıkarıp bardak almaya gittiğde belimde iki el hissettim.
-Louis.dedim kızgın bir şekilde.Çünkü annesi evdeyken böyle şeyler yapması bence normal değildi.
-Şuanda annemin ve benim ne kadar mutlu olduğumu tahmin bile edemezsin.
-Ne denmiş o. dedim bilmiyomuş gibi yaparak ve sürahiyi yerine koydum ,bardağı elime alarak Louis'in vereceği cevabı bekledim.
-Anneme anne dedin.Bundan başka güzel birşey olabilir mi ?dedi boşta kalan elimi tutarak.
***
-Haydi yemek hazır. dedim herkesi çağırarak.

Louis'in Ağzından
Tiffany bizi yemeğe çağırdığında hemen masaya oturmuştum.Kurt gibi acıkmışım.Tiffany yemeği tabaklara boşaltınca annem bir kaşık alır almaz hemen söze girişti;
-Yemek tuzlu mu olmuş ne?
-Yoo.Bence gayet güzel.Ellerine sağlık karıcım.dememle dediğimin yanlış olduğunu farkettim.Kim annesinin yanında karısının yemeklerini beğendim der ki.Bu dediğimin annemin suratına bakmamla yanlış olduğunu daha iyi anladım.Tiffany'nin suratındaki ifade ise zafer kazanmış bir edayla neredeyse bağırıyordu.Annemin kızgın bakışlarını göz ardı ederek yemeğime devam ettim.

Tiffany'nin Ağzından
Yemek tuzlu filan değildi.En azından bana ve Louis'e göre.Tuzsuz yiyorsa ben napabilirim.Söyleseydi.Neyse sinirlenmek yok Tiffany olur böyle küçük anlaşmamazlıklar.