İMPOSSİBLE

3.Bölüm: "Büyü"

3.Bölüm"Büyü"

"Merhaba Katherine.Görüşmeyeli uzun zaman oldu." Harika yine bir Katherine vakkası.Gözlerimi kıstım.

"Ben Katherine değilim. Artık beni Katherine sanmaktan vazgeçin.O 10 yıl önce ben tarafından öldürüldü." dedim ve yüzümü buruşturdum. Tekrar önüme döndüm.

" Ah, Katherine Eskisi gibi ukala ve kendini beğenmiş birisin fakat bunu değiştirebilirim. Mesela Sevdiğin Adamı öldürecek tanıdığım en güçlü iki vampir varken bana bu kadar kötü davranmazsan senin için iyi olur. Hatta Kız kardeşinin bütün sevdiklerini öldürecek bir vampir ordum varken bu hiç doğru olmaz değil mi ?

"Bak tatlım. Ben Katherine değilim ve bana bulaşmak istemezsin. İnan bana.Çünkü Katherine gibi başladığım işi yarım bırakmam. Şuracıkta gebertirim seni." dedim dişlerimi sıkarak. Kız güldü ve karnıma dizini geçirdi.Hızla kolumu kurtarıp gözüne yumruk attım.

" O zaman sevdiklerini kurtarmak için 24 Saatin var tatlım " dediğinde gözüm dönmüş bir şekilde kıza baktım.

"Ne Dedin sen !?" sert ve öfkeli sesim Grillde yankılandı.Benim tanıdığım herkese zarar verme tehdidi ile karşıma çıkmakta ne cesaret !. Dalgalı saçlarımı omzumdan attırdığım da bir saniye kadar ne kadar havalı gözüktüğümü düşünerek sırıttım. " Kalbini yerinden sökerken de böyle gülebilecek misin ? " dediğinde yaptığım tek şey kafamı salamam oldu. Benimle kavga edebileceğini hatta beni öldürebileceğini sanıyor! Bu aptal sarışın fazla mı aptaldı ?

"Peki sen nasıl Hayatım da en çok değer verdiğim insanlara zarar verme cesaretini gösteriyorsun ?" dediğim de suratında üzgün bir ifade geçse de bir saniye kadar kısa süre içinde eski haline döndü." Çünkü sen benim tüm sevdiklerimi elimden aldın Katherine ! bende seni öldürmek istiyorum öncelikle bütün sevdiklerinle beraber bir mezara ne dersin ? "diyerek gülmesi bende olan merhamet arzusunu alıp götürdü. Ne demiştim ben Acımak yok ! hem de hiç bir zaman! Ani ve hızlı bir şekilde boğazından tutup duvara sert bir şekilde yapıştırdığım da öfkeyle dişlerini çıkarmış var gücüyle üzerime saldırmıştı. Duvarda asılı olan mineli zinciri çekip elime aldım. Ona bana bir kez daha saldırması için şans verdiğim de şaşırmıştı. Son hamlesi ile zinciri boğazına dolayıp önümde diz çöktürdüm.

Acı bir şekilde bağırdığında herkes bize döndü. Omuzumda hissettiğim soğukluk ve ardından gelen acı ile inledim. Omuzumdaki bıçağı çıkardım ve arkamı döndüm.

Bana yumruk atmaya çalıştığında eğildim ve yumruğunu boşa çıkardım.Karnına tekme attığımda geriye sendeledi.Biraz daha yaklaşıp karnına bir tekme daha attığımda inledi. Hızla elimi içine soktum ve kalbini söktüm.

"Şimdi sıra sende." dedim ve önüme döndüm. Ona soktuğum kazığı bana soktuğunda çığlık attım.Beş saniye sonra ise önümde kızın kalbini söküp yere fırlatmadan önce "Benimle kavga etmeden önce bir kez daha düşünmeni tavsiye ediyorum tatlım ! Ama bir daha böyle şansın olacağını pek sanmıyorum Elveda sürtük" dedikten sonra elimi kalbine geçirerek avuçlayıp yerinden geri çektim avuçlarımda olan kalbe bir saniye kadar baktıktan sonra yere fırlattım.

Karnımdaki kazık biraz canımı yaksa da umursamadım. Bana doğru gelen Damon'u gördüğümde bir bu eksikti demeden edemedim. Bunun burada ne işi vardı ? Yanıma geldiğinde kolumdan tutup."Elena, yürü." dedi ve beni kapıya itekledi"Bu halde mi? Pardon?" dedim ve kazığı çıkardım.Kazığı çıkardığımda aynı anda inledik.Kazık bana batıyor, cefasını o mu çekiyor?