KATİL

Başlangıç...

Yine her zaman ki o huzursuz yatağım, duvarların üstüme üstüme geldiği odamdayım.Mutfaktan mis gibi kokuların gelmesi benim tek mutluluğum denebilirdi.Annem döktürmeye başlamış olmalıydı gene,ne çok severdim annemi onsuz bir hayat düşünemiyordum aslında.Hemen yataktan kalkıp banyoya doğru ağır adımlarla yürümeye başladım uyku sersemiydim.Elimi yüzümü yıkayıp aşağıya indim annem şarkı söylüyordu o narin ve duygusal ses tınısıyla.Hayrandım bu kadına.Onun o eşssiz sesiyle mutfağa girdim elindeki bıçakla bana gülümsüyordu.Sosisleri doğruyordu.Onun o eşsiz büyüsüne kapıldım narin ses tınısı,gülüşü,hareketleri , ben bu kadını içten içe özlüyordum hemen yanımdaki kadını özlüyordum.

Anneme arkamı döndüm dolaba doğru ilerliyorken o narin ses tınısı yok oldu yerini kulak tırmalıyıcı bir ses aldı .Korkmaya başladım hiç hayra alamet değildi.Anneme doğru döndüğümde elindeki bıçakla bana doğru yürüyordu.Alnımdan soğuk buz gibi terler akmaya başlamıştı elim ayağım titriyordu annemin yüz ifadesindeki o öldürme isteği,acımama duygusu göz rengindeki o ince kıvılcımlı değişim bu karşımdaki benim mi annem'di?

Kaçmaya çalışıyordum ama kaçamıyordum yere çakılmış gibi duruyordum annem ise bana yaklaşıyordu elindeki keskin bıçakla.Keskin olduğu taa burdan anlaşılıyordu dokunmaya hiç gerek yokdu.Ve o an....

Annem çığlıklarla elindeki keskin bıçağı bana sapladı,sapladı,sapladı...gözlerimi elime diktim.Aynı anda annem de elime dikti.Benim gördüğüm şey kandan çok acıydı,annemin ise mutluluklu.Bıçağı tekrar havaya kaldırdı tekrar saplıyacaktı kaçamıyordum karnımdan tam 3 kere bıçaklamıştı kırmızıya dönmüştüm kendi kırmızıma, şeytanın ,ateşin kırmızısından bile daha kırmızıydı...

dördüncü bıçaklamasında artık ne halim ne mecalim kaldı.Annemin o melek gibi yüzünde tek bir duygu saptaması dahi yoktu.Karnımdaki acı tüm vücudumu sarıyordu bu nasıl acıydı böyle.Yere diz çökmüş karnımı sıkıyordum.Neredeyse çığlık atmak üzereydim ama o sırada tüm evi bir ses sardı.Annemin kahkahası bana bakarak kahkaha atıyordu, dans edıyordu,elindeki bıçağı sallıyordu.Ölmek istiyordum acı katlanılacak gibi değildi,ama ölemiyordum....Tek gördüğüm şey kırmızı...kıpkırmızı...her yer kırmızı,ellerim,bacaklarım,parkeler,duvarlar,camlar,hatta gökyüzü sadece ve sadece kırmızı......kırmızıdan siyaha geçiş... koyu siyah ve kırmızı hayatıma bulaştı çıkmıyordu annem durdu ve........