Way Back Into Love (Completed)

CHAPTER 43: Special POV's

A/N: First time ko yata gagawa ng chapter na ganito. Naisip ko lang na kailangan nilang magpaliwanag. Hehe. Read read. :*

***

 

 

CHAPTER 43: Special POV’s

 

 

First of all, I don’t know how can I start. I felt sorry about what I’ve done to her so may years ago. I know, she needed love but I didn’t gave at all. Who am I? Well I’m Cheska Raine Tan. Chandria’s mother.

Way back then. Kasal ko. I think, ako na siguro ang pinaka-swerteng tao noon. Ikakasal ako sa taong mahal ko. I’m very happy. I feel perfect beside him. But before the ceremony started. May isang babae na nag-interrupt nito. Nakita ko, she’s pregnant. And nakita kong nag-panic si Michael. Ang tatay ni Chandria. Pinadampot niya sa mga guards yung babae.

Tears started to fall. I’m pissed. All this time? May babae siya? At nabuntis pa niya? Ang sakit sakit. Pero tanga ko. Pinagpatuloy ko yung kasal. Winaglit ko lang sa isip ko lahat ng nangyari.

Tumagal rin ang pagsasama namin. Kinalimutan na namin yung babae. At nagbunga rin naman yung pagsasama namin. At yun si Chandria. First, hindi masaya si Michael. Dahil babae ang anak namin. Gusto niya kasi lalaki. Pero wala akong magagawa.

Since bata siya, sobrang hate na siya ng Daddy niya. Kakampi ako ni Chandria. She all grown up. Sinusuportahan ko siya. Then I became pregnant ulit. Lalaki na yung pinagbubuntis ko. We’re very happy ni Michael. Finally magkaka-anak na kami ng lalaki na pwedeng magmana ng negosyo namin.

Pero… Isang gabi, napagalit ako ni Chandria dahil sinagot niya ko. Pinapangaralan ko siya dahil sa negosyo. Pinahiya niya yung daddy niya sa mga ka-meeting niya. At yun, sa sobrang galit ko. Dinugo ako. Nawala. Nawala yung baby ko.

Nalaman lahat ni Michael yung nangyari. And because of that, lalo siyang nagalit kay Chandria. Lagi niya tong pinagmamalupitan. Pati ako, nagawa ko rin yun.

Brain washed na  ko ng Daddy niya. Lagi niyang pinapamukha sakin na si Chandria ang may kasalanan ng lahat. Hanggang sa nakontrol niya ko. At lumaki ang galit ko kay Chandria.

Pero by that time na umalis si Chandria dito sa Europe. Feeling ko naging insane na ko. Feeling ko nawalan pa ko ng isang anak. At kasalanan ko nanaman yun. Pero sabi ni Michael, it’s not my fault. Never my fault. Sadyang rebelde lang daw talaga si Chandria. And then, naniwala nanaman ako.

Ilang years ko hinanap si Chandria pero di ko siya mahanap. Then may dumating sakin na news galing sa private investigator ko. Binigay niya sakin yung address kung san nakatira si Chandria. I went to Philippines.