BAY MÜKEMMEL

12 yaşına girdi hayal. Büyümüşmüydü hiç farkında değildi oysaki. 7 yaşındayken trafik kazası geçirmişlerdi. Ve 3 aralık persembe günü hastanede hayatını kaybetti annesi. 5 yıl geçmişti üzerinden. Nasıl unuturki Insan . Kazanın tek suçlusu babasıydı. Hayalin annesi mükemmel olamadığı icin ölmüştü. Babası hep en iyisini,en mukkemelini isteyen bi adamdi. Trafik kazasi olmadan önce ondan önündeki arabayı sollamasını istemişti eşinden. Eşi daha yeni yeni başlamıştı araba kullanmaya. Yapamayacağını söyledi .tereddütluydu. ama o hiç aldırmadan öfkesini savurdu. " benim karım mükemmel olmak zorunda. Benim karım en iyisini yapar. Benim karım harikaları yaratmali" bu sözler kaybettirmişti kadını. 100 120 130 derken ve beklenen o kaza gerçekleşti. Hayalin annesi komadaydi artık. 3 gündür komada. Babasının kolu kırılmıştı sadece. Herkes iyiydi annesi hariç. Babası ertesi gün isine devam etti fakat hayal annesinin başından hiç ayrılmadı. 1 hafta 2hafta 3 hafta derken uyanmadı annesi. Ama ümidini kesmemişti hayal. Doktora annesini görmek istedigini söyledi. Sadece yarım saati vardı. Iceri girdi. Öylece hareketsiz yatan kadına, annesine baktı. Tutamadı kendini gözyaşlarına boğuldu. Ve cebinden annesine yazdığı mektubu çıkardı. Biliyodu onun biricik kızını duydugunu. Ve başladı okumaya
"Annem. Bugün bikaç parça eşya almak için eve gittim. Kokun hayla evin heryanına sinmiş. Anne kokusu nasıl giderki. Oturma odasına geçtim. Senin o herzaman oturduğun koltuğu seyrettim saatlerce. Annem kalkıcak dedim. O yine buraya oturucak, biz yine anne kız didişicez. Benim Annem beni bırakamaz ki hem. Hadi anne. Kalk artık. Bak okuluda ihmal ettim uzun zamandır. Duysan şimdi nasıl kızardın bana. Gerçi ben biliyorum duyuyosun. Hadi kalk anne. Kız , Bagır. Yine yanlış yaptığımı söyle . ben inanıyorum kalkıcağına. Anneler ölmez. "
Ve bunu okuduktan sonra hareketsiz yatan annesine sarılarak "uyan anne" diye haykırdı. Bütün hastane duymuştu sanki onun acı haykırışlarını.