(A/N: sorry kung ngayon lang nakapag-update naging busy kasi ako masyado eh. bawi na lang ako next time, maaga ako maguupdate after nito. ang hirap kasi mag-isip ng flow eh, di pa naman ako sanay gumawa ng stories like this. sorry again readers :)) hope you'll forgive me)
_____________________________________________________________________
Chapter 4
Lucia's POV
Its been a month since the day that I work here sa company ng bestfriend ng kuya ko. Ang dami ko na nga naranasan eh, kapalpakan, mapagalitan, mabungangaan at masigawan (teka? pare-pareho lang yun ah? Iba lang yung term. haha) pero lahat ng yun hindi na ulit nangyari kasi mas inayos ko na lahat ng gawain ko ngayon sa trabaho dahil mahirap na mabungangaan pa ko ng boss ko pero malaki yung pinagbago niya since nagtrabaho ako dito, ano kaya nangyari dun? bumait, palabati at palangiti na sa lahat minsan nga naiisip ko dahil sa kin kaya siya ganun eh pero hello? feeler lang ang peg? duh?! hindi no. Iba ko hindi ako pok-squared katulad ng iba, oh wala akong pinatatamaan ah.
Since its thursday today, kaya commute ang peg ko ngayon papunta sa office kasi coding ako eh ang epal din eh dapat magpapahatid ako kay kuya kaya lang naunahan nanaman ako eh medyo nalate kasi ako ng gising eh.
*beep beep* *beep beep* (sound ng busina yan XD di ko lang alam)
"ay kamote!"
"Lucia, sakay na! baka malate ka na 5:30 na oh, pareho lang naman tayo ng papasukan"
"Hindi po sir, ok lang po. Nakakahiya naman po eh" syempre parang yung dati lang pakipot muna edi pag pinilit edi go with the flow na lang.
"Sige. Ikaw bahala. Wag ka malalate ah. Bye!" grabe naman 'to akala ko naman pipilitin ako pero ok lang nakakahiya rin naman makisabay sakanya.
Pagkaalis niya may tumigil na rin na taxi halos 3 mins rin. Teka parang nangyari na rin 'to ah? Flashback mode lang.
"Naku naman! Ba't ngayon pa naging traffic"
"Uhm.. Miss baka po matagalan pa tayo dahil po sa traffic" sabi sa kin nung driver ng taxi.
"Ganun po ba? Sige po. Dito na lang ako. Tutal malapit na lang din naman eh. Eto po bayad oh, keep the change!"
"Salamat po. Ingat po kayo" lumabas na ko ng taxi at tumakbo papunta sa office tutal malapit na rin naman ako eh kaya lang malalate na ko.
Hala? Patay!! Late na ko!! Bwiset naman kasi yung mga tao eh! Ano ba pinagkakaguluhan nila? Dahil may pagkachismosa ko, nakisiksik ako para makita ko yung pinagkakaguluhan nila :D
OMG!! O.O
"KUYA!!! / RAFAEL!!!"
Carla's POV
Nagtataka ba kayo kung sino ako? Hahaha. Well! Ako nga pala si Carla Salvador ng Ortigas City and naniniwala ako sa kasabihang "Love is the Mater Key that Opens the Gates of Happines" I thank you :DD Charot lang!! Hahaha :) Ako nga pala yung Girlfriend ni Rafael Dela Cruz. Eto nga oh, kausap ko siya ngayon :"">
"Nasan ka na ba? Ang tagal mo naman eh!"
"Eto na! Malapit na po ako ma'am pero dadaanan ko muna ang kapatid ko may bibigay lang ako malapit lang naman office niya diya eh"
"Sige. Alam na ba ni Lucia?"
"Hindi pa. Kaya nga kita susunduin diyan eh"
"So? Ngayon mo lang balak sabihin?"
"Yup. Ok lang naman yun eh diba?"
"Of course!" *boogsh*
Teka? Ano yun?
"Rafael?!"
"Car----la---tu--lu---ngan mo---ko"
"Raf! Anong nangyari? Raf! Nasan ka? Sumagot ka!" ano bang nangyari? Kinakabahan na ko! *clunk* (tunog po yan ng nahulog na picture XD sorry di ko alam yung totong sound :)) Hehe :D)
*Wiyow wiyow* tunog ng ambulansya yun ah! Sh*t! I have a bad feeling about this!
Agad agad akong lumabas para sundan yung ambulansya kung san pupunta.
Sh*t!! Kotse ni Raf yun ah.
Oh my God!! O.O
"KUYA!!! / RAFAEL!!!"
Dali dali akong pumunta sa kinalalagyan ni Raf at sumakay na sa ambulansya. Habang hawak hawak ko yung kamay niya di ko talaga mapigilan na hindi umiyak dahil sa nangyari.
"Ca--r--la?"
"Raf, nandito lang ako, *sob* wag ka na magsalita"
"Kuya *sniff* *sob*"
"Ba--by sis, ikaw----pa--la. Pa--a--no mo na--la--man?"
"Kuya *sob* wag ka na magsalita. Nahihirapan ka na oh. Malapit na *sob* tayo sa hospital *sob*"
"Wag---kayo mag---ala---la ok--lang a--ko"
"Kuya / Raf naman eh! Nandito na tayo"
nandito na kami ngayon sa hospital at naghihintay sa labas ng E.R.
"Ikaw ba si Lucia?"
"Oo. Ikaw?"
"Ako yung girlfriend ng kuya mo, si Carla"
"Ah. Nice meeting you"
"Nice meeting you too"
Naghihintay lang kami dito sa labas ng E.R. Hanggang sa lumabas na yung doctor.
"Doc, kamusta na po yung kapatid ko?"
"Ok na ang kapatid mo. May konting sugat lang siya na natamo sa pagkabangga niya" thank god.
"Salamat po Doc"
Nagpaalam muna si Lucia sakin para kumuha ng kakailanganin ni Raf dito sa hospital.
Carlo's POV
Dito na ko sa office and still no sign of Lucia. Naku! Ba't kaya nalate yun? Ang tagal naman niya dumating. Halos kasabay ko lang yun kanina eh. *sigh*
*Calling Lucia* Ba't kaya napatawag 'to? Agad agad ko namang sinagot.
"Hello! Late ka------"
(Sir Carlo! *sob* Di po *sob* ako makakapasok *sob* si kuya Raf nandito sa hospital) ha?!
"Ha?! Anong nangyari sakanya?" kinakabahan na ko. Iyak lang siya ng iyak.
(Naaksidente po siya kanina *sniff* *sob*)
"Sige! Papunta na ko diyan! Saan hospital ba?"
(Dito po sa ******* Medical Hospital)
"Sige"
Raf! Bakit? Pano? Sana maging okay ka.
BINABASA MO ANG
Love Takes Time (On Going)
JugendliteraturAng tunay na pag-ibig ay yung hindi mo alam kung bakit mo siya nagustuhan. Pero minahal mo siya sa hindi mo mapaliwanag na dahilan. Remember: Love is the master key that opens the gates of happiness. First story ko po 'to kaya please don't judge too...