TEK BAŞINA

HAYALLERİM

Ben küçükken karşı komşumuzun kızı Seval abla ' Hayal kurmazsan mutlu olursun o yüzden hayal kurma. Kurduysan geçmiş olsun. ' derdi. Onun annesi yoktu. Babası ise içer içer Seval ablayi dover sokağa atardi. Ne hossa ailem onu içeri alırdı. O zamanlar Seval ablayi dinlemiş hayal kurmaktan kacinmistim. Bir kış sabahı , çocuk sesleriyle açtım gözümü. Kar yagmisti. Dışarıya çıkmak için elbiselerimi giydim. Tam kapıdan çıkarken Babamın gür sesiyle yerime mıhlanmıştım. Çıkamadım işte , bütün çocuklar karın tadını çıkarırken ben penceremin önünde onları izlemiştim. Sonra gözlerimi kapattım . Kar yağıyordu , heryer bembeyaz olmuştu. Ellerimi havaya kaldırmış sevinç nidalariyla etrafimda donuyordum. Sonra birden kafama küçük bir kartopu yemistim. Arkamı döndüm yavaş yavaş. Bütün çocuklar oradaydı. Birbirleriyle delice kar oynuyorlardi. Onlara doğru koştum . Fakat hayalim burada bitiyordu. Onlara yetisemeden burada kesiliveriyordu. Nedeni ise odama giren babamdi. Irkilerek acmıştım gözlerimi. Ilk defa hayal kurmuştum ben fakat babam hayalimin ortasına izinsiz dalmıştı. Beni yakamdan tutup çekip çıkarmıştı o güzel hayalimden. Bir nevi kendine gel demekti bu. Sen mutlu olamazsın demekti. Bir daha sabah hayal kurmadim babam gelir de izinsiz dalar diye. Geceleri uyumaz hayal kurardim. Bir kenara yazardım aklımın. Gece hayal konusu arardim . Hep böyle devam etmişti bu durum.
Geceleri hayal kurmak güzeldi. Kimse görmesin de bozmasin hayallerimi diye onları üst raflara kaldırdım. Eğer babam hayallerimden vurursa bu sefer yaşayamazdım. " Neyse kapatalım bu konuyu. " Dedim ve önden ilerlemeye başladım. Zaten o da geç kalmayıp yanımda yerini aldı. " Peki , bundan sonra ne yapmaya karar verdin ? " Soru kolaydı fakat cevaplamak zordu. " Uzun zamandır yapmak istediğimi. " Aslında cevaplamak da kolay gibiydi. Otobüste uzun uzadiya düşünmüştüm. Başından beri istediğimi yapacaktim.
"Okula devam edeceksin yani ? " Evet isteğim okumakti. Başımı usulca salladim olumlu yönde. Okuyup mutlu olmak istiyordum. " Istanbul'a gelme amacım okumakti. Amacım değişmedi fakat bazı şeyler değişti. Ben hâlâ insanlara sağlık dağıtmak istiyorum Baha. " dedim gözlerim ışıl ışıl olurken. Çok istiyordum sağlık alanında bir şeylerle uğraşmayi. "Bana da bakarsın artık. Akrabayiz sonuçta. " dedi Türklerin değişmeyen sözlerinden alıntı yaparak. "Allah korusun. " dedim bende yüzümde hafif bir tebessüm ile. " Hadi oyalanma da yemeklerimiz sogumasin. Tabi sicaksa. " dedi ve yüzünü buruşturdu. Öğrenci evinde sıcak yemek mi olurmuş ? "Benim için sorun yok. " dedim ve eve doğru adimlarimizi atmaya devam ettik.
Eve ulaştıktan sonra aslında sıcak olan ama soğuyan yemeklerimizi yiyip uyumak için cekilmistik odalara. Baha ve Buğra aynı odada kalacak ben ise bir süre Baha'nın odasında kalacaktim. Bir süre diyorum çünkü ; en kısa zamanda kalacak bir yer bulacaktım kendime. Hedefime kendi cabalarimla ulasmaliydim. Yoksa başarmış sayılmazdim. Sabah erkenden kalkıp is aramaya çıktım. Gün boyu iş aramış olmama rağmen bir iş bulamamış yüzümde yorgun bir ifade ile eve geri dönmüştüm. Yarın sabah devam edecektim. Asla vazgecmeyecektim. Eve gelir gelmez dolapda ne varsa çıkarıp yemek yapmaya koyuldum. Yemekler hazır olunca hepberaber masaya oturup, hoş sohbetlerle yemegimizi yemistik. Sonra odaya çekilip biraz dinlenmistim. Ya da düşüncelere dalıp dalıp gitmiştim. Aklıma gelen düşünceyle Aslıhan'yı aradım.
"Rüya bu ne güzel bir sürpriz. " diyerek açtı telefonu Aslıhan . Aslıhan üst sınıflardan arkadaşımdi. O lisede her zaman çalışmıştı. Şimdi ise hemsireydi. Havadan sudan konuşmuş, konuşmanın sonuna doğru nerede çalışabilirim diye sormuştum. Aldığım cevap beni mutlu etmişti. Eski çalıştığı yerde bana bir iş ayarlayabilecegini söylemiş. Sen düşünme ben hallederim demişti. Aslıhan hep böyleydi. Insanlara değer verirdi. Icimde oluşan rahatlıkla kafamı yastığa koyduğum gibi uyumustum.
Elimden gelen bu arkadaşlar. Hiç yoktan birileri okuyor kitabimi. Gizli okurlarim sizi seviyorum. Biliyorum bu bölüm biraz olaysız geçti gibi ama işte okunmayinca yazasim gelmiyor. Yine de bu hikâyenin finaline kadar yazmak istiyorum. Kimse okumasin olsundu ben yazar ben okurum. Açıklama bölümden uzun oldu. Diğer bölümü daha güzel yazmaya çalışacağım. Sağlıcakla kalın. Gerçekten hayalim sağlık okumak.
:**********