Selam ergenler , adım Toprak . Ailemle yaşamıyorum deliler hastanesinde tedavi görüyorum .
Neden ? diye soracaksınız evet anlatiyim ben siz sormadan ; eski sevgilim beni terk ettiği zaman intar etmek istemiştim . Ama buna izin vermediler ve beni tımarhaneye kapattılar piçler . Kendimi odama kilitleyip odamdan hiç çıkmadım o zaman . Yaklaşık dört yıldan beri bu hastanedeyim . Annem de babam da beni hiç ziyarete gelmediler , haklılar ne diyim . Kim deli kızlarının olmasını ister ki ? Deli olabilirim ama benimde bi kalbim var . Neyse bigün psikolejik tedavi sonrası bahçeye indim .Elimde olan Kaya ve Su adlı kitabı okuyordum . İç geçirdim o an insanlar dışarıda gezerken aşık olurken benim burda yaptığım tek şey oturup kitap okumak . Tam böyle düşünürken yanıma biri oturmuştu . Dik dik ona baktım o ise gülümsedi . Üzgünü
" Niye gülüyosun öküz mü oynuyo ? "
"Yok pardon dalıp gitmiştinizde ona güldüm , rahatsız ettiysem özür ..." Çocuğa daha lafını bittittirmeden;
"Evet rahatsız ettin. Adın ne senin ? "
"Resul , sizin adınız ne ?"
"Sanane benim adımdan . Neyse yarın aynı saatte burda ol ." diyip kalktım arkamı dönüp ona baktığımda hala öküzün trene baktığı gibi bana bakıyordu , dil çıkarttım ve yoluma devam ettim .
Odama çıkıp yastığıma sarılıp gülmeye başladım. O sırada kapı çaldı . Hemşire geldi;
" Toprak , Resul diye biri seni bahçede bekli. " Bişey demedim ve koşa koşa yanına gittim .
" Şey Toprak kitabını bankta unutmuşsun da onu veriyim dedim ."
"Teşekkür ederim " Arkamı dönüp tam adım atıcaktım ki ;
" Toprak dur ! Biraz konuşalım " dedi
"Yarın dedim sana öküzlük yapma yarın gel konuşuruz ." diyip arkamı dönüp koşmaya başladım ve odama çıkıp kendimi yatağa attım
