BAY MÜKEMMEL

#7

Ve hayalde varmıştı ineceğı yere. Oncekinden daha iyi haldeydi. Fatma teyze iyi gelmişti sanki hayale. Parka geldi hayal. Annesini bekleyerek tüketigi çocukluğuna baktı. Hiç çocuk olamamıştı ki. Hep özenmişti çocukları. Koşarak bi salıncağa bindi. Çocuklar hayale bakıyordu "17 yaşındaki kızın ne işi var burda" dercesine. Hayal umursamadı o şaşkın bakışları. ilk kez böylesine eğleniyordu. Ordan çıkınca alışveriş mağzasına geldi. Belkide ilk defa tek başına mükkemel olmak zorunda olmadan istediklerini alabilecekti. Mağzaya girer girmez gözüne kestirdiği 3 kıyafeti denedi. Çok beğenmis olmalı ki hemen aldı kıyafetleri. Vaktini kendisine harcamıştı hayal. Bunu pek yapmazdı. Çünkü babasını dinlemek bunu gerektirirdi. hava kararmaya başlamıştı. Eve dönmek ıcın metrobüse bindi yine. Bu seferki gülumsemesi daha icten daha sıcaktı. Aradaki fark O kadar fark edilirdi ki...

Eve vardığında babasını gördü karşısında. Şaşkındı. Babasının bu saatlerde ışte olması gerekirdi. Babası hayale dönerek

+ Kaç gündür okula gitmiyorsun?

- Çok oldu baba.

+ Yarın derhal o okula gidilecek ittiraz istemiyorum ben seni oku diye büyüttüm sokaklarda gez diye değil.

Sahi babam neyden bahsediyordu? 17 yıl içinde ilk kez kendim için vakit harcamıştım.

- sokaklarda gezdiğim de nerden çıktı baba?

+Bu saate eve gelişin. Bu elindekiler? Nerden aldın bunları. Ucuza aldıysan derhal iade et.

Yeni aldığım kıyafetlerı sevmiştim. Evet ucuzdular ama iade etmekte istememiştim. Babama ufak bi yalan söylemek zorunda kaldım.

-Merak etme baba. Hayal edemeyeceğin kadar pahalılar.

Babasının yüzüne bir gülümseme yerleşmişti. Sanki kızının para harcaması onun hoşuna gidercesine. Garip bi durumdu. Hayal ne yapacağını bilmiyordu. Elindeki posetlerle odasına çıktı . Aldıgı kıyafetlerı odasının en güzel yerine astı.bu onun kendi tercihiydi. Ilk defa mükkemel degildi ve bu onu çok mutlu etmişti.