BAY MÜKEMMEL

#9

Herşeyin güzel olacağı falan yoktu . Hayalin içindeki boşluk dolmayacak , babası değişmeyecek, annesi dirilmeyecek. Yani geçmeyecek açılan yaraları. Hayalde farkındaydı. Gereğinden fazla yanlızdı. Babası işe gitmek için çiktı evden. Dışarısı felaket soğuktu. Dışarı çıkmak gibi bi planı olmadı soğuğu görünce. Kahve demledi kendisine. Ve yudumlarken kahvesini bi kitap geçti eline. Babasının okuduğu kitaptı bu. "Başarının temeli" . Ah be baba. Kitabın bilemi mükkemel olmak zorunda.

Kendine yapıcak bişeyler bulmalıydı. Oyalanmalıydı. Yoksa vakit geçmek bilmiyordu. Dışarı çıkamazdı. İceride de duramazdı. Mutfağa gitti. Aklına koymuştu kek yapıcaktı. Önce malzemeleri cıkardı . Sonra yapmaya koyuldu keki. Fırına attı. Ve tadaa
Kekleri komşularına götürdü. Son olarak Yan taraftaki komşusu emir amcaydı. Emir amca 80lerinde , eşi 12 yıl önce vefat etmiş çok saygın ,tonton biriydi. Kapısını çaldı hayal.

+Merhaba emir amca. Kek yapmıştım. Seversiniz diye düşünüp sizede getirdim. Umarım beğenirsiniz.

- Neden zahmet ettin bu soğukta kızım. Gir içeri donucaksın.

Hayali içeri davet etmişti. Hayalde geri çeviremezdi bu tonton amcayı. İceri girer girmez sobanın yanına kuruldu. Oldukça üşümüş olmalıydı. sararmış, iki büklüm kalmıştı.

-Bısey içermisin kızım

Diyebildi emir amca. Oldukça sıcakkanlı biriydi.

+Teşekkür ederim emir amca. Hıc zahmet etme. Hem üşümüs gibisin gel sobanın başına 2 muhabbet edelim seninle.

-Haklısın kızım

Ve sobanın yanındaki koltuğuna kuruldu. Yanındaki koltuk boştu. Ve hayal o evi bildi bileli o koltuk hep aynı yerdeydı. Merakla sordu

+Emir amca yanındaki koltuk neden hep sağ yanında. Hiç yerini degistirmeyi dusunmedin mi?

-O koltuk gönlümün sultanı.

+nasıl yani

-12 yıl önceki son kış. Eşim. O hep solumdaki koltuğa geçerdi. Hep solumda olmak isterdi. Sonra Alzheimer hastası olduğunu ögrendik. Ögrendiğimizde çok geçti. Çevresindeki herşeyi unuturdu. Beni bile kocası değilde bazen kardeşi olarak hatırlardı. Herkesi herşeyi unuturdu ama şu solumdaki koltuk. Hic unutmazdı onu. Çok gecmeden hayata veda etti. İste o gündür sol yanımda o. Ve sol yanımdaki hatıraları var.

Duygulanmıştı hayal. Tek kelime edemedi bu sözler üzerine. Düşündü .

+Bende annemi kaybettim emir amca. Nasıl bir acı olduğunu bilirim.

-Bilirim ölenle ölünmuyorda kalanlarla da yaşanmıyor

+Yaşanıyor. Sağlam durmalıyız emir amca.

5 dakika kadar sessizlik sardı odayı. Ne hayal nede emir amca tek kelime etmediler. Emir amca bozdu sessizliği

+ Kızım. Sence kalmakmı zordur yoksa gitmekmi?

Önce bi düşündü hayal.

-kalmak.

+Neden?

-Gidenin acısı kalır yüreğinde.

+Gidenin ahı kalmaz mı?

-Kalanın canı yanmaz mı?

+Gidenin aklı kalmaz mı?

-Kalan hesap sormaz mı?

+Giden düşünmez mi?

-Kalan özlemez mi?

Ve konu buydu. Gitmekmi zordur yoksa kalmak mı. İkıside kalandı ama gideni savundular genede. İclerinde bişeyler gitmişti onlarında.