°•°•°•°•°•°•°• İYİ OKUMALAR •°•°•°•°•°•
Sesleri başımda zonklarken ben burda sinirden elimde tuttuğum limonata bardağını sıkı bir şekilde kavramıştım. Daha fazla beni delirtmelerine izin veremezdim bunun bir son bulması gerekiyordu.
"Off yeter artık bıktım sizden nefret ediyorum artık herşeyden" artık kavgaları her zamanki gibi dayanılmaz seviyeye gelmişti .
"Hazal... kızım yapma tamam sustuk kavga etmiyoruz." Yalan büyük yalan şimdi sussam iki dakika sonra yine kavga ediceklerini adım gibi biliyordum.
"Ya bırak anne ya sizin kavgalarınızdan bıktım usandım artık ayrıldınız hala kavga ediyosunuz" çıldırcak duruma gelmiştim sinirden güya benim ruh sağlığım için bir araya gelip aileymiş gibi davranmaya çalışmaya çalışıyorlardı . Ama bu yaptık ları beni daha çok çıldırtıyordu haberleri yok.
"Annecimm! Babacımm! Ben bu aralar ikinizlede kalmicam ben abime gidiyorum içiniz rahat olsun."
"Ama kız-"sözünü tamamlamasına izin vermeden susturdum.
"Ne baba ya benim ruh sağlığım abimin yanında anca kendine geliyo rahat bırakın beni " onların kavgaları anca böyle susuyordu ve birden sanki çok ilgiliymiş gibi davranmaya başlıyorlardı bu insanı daha da sinir ediyorsu işte.
"Ama abin seninle ilgilenemez ki "
Daha fazla konuşmalarına izin vermeden kafenin çıkışına doğru ilerledim. Daha ben çıkmadan kavga sesleri tekrar yükselmeye başladı. Benim çıkmamı bekleyemicek kadar çok sorunları vardı.
××××××××××××××××××××××
" Abicimmmn " kabıyı açar açmaz boynuna atladım .
"Hazal?? Burda ne işin var? " beni gördüğüne sevindiği her halinden belliydi sonuçta görüşmeyeli epey olmuştu.
"Abi sana çok ihtiyacım var " yanğına bir öpücük kondurdum ve daha da sıkı sarıldım.
"Neyse içeri almıyacak mısın?" İçeri geçtiğimde abimin sade, krem ve kahfe tonlarının hakim olduğu salonuna doğru ilerledim bana cok rahat gelen deri kahfe renginde tekli koltuğa oturdum.
"Eee...Ne oldu anlat bakalım sevimli ? aile görüşmeniz nasıl geçti."benimle dalga geçtiği her halinden belliydi.
"Ya abiiii dalga geçme" gülüp şımarık bir şekilde dudağımı büzdüm. Sonra olanlanlar aklıma gelince yüzümdeki sırıtış ani bir şekilde silindi.
"Yine ve yine kavga ettiler." Tepkisini ölçercesine yüzüne baktığımda şaşkınlıģa dair bir ufak kırıntı bile yakalayamadım . Sorarcasına yüzüne baktım.
"Ne o hiç şaşırmışa benzemiyorsun"söylediğim şeyle ona gerçekten çok yakışan çarpık gülümsemesi yüzünde yer edindi . Abim diye söylemiyorum ama gerçekten keskin yüz hatları,biçimli burnu, iri kaslı vücudu ve en önemlisi büyüleyici hatta tapılası gök mavisi gözleriyle genç kızların hayallerini süsliyecek türden bir yakışıklılığa sahipti.Ama abim bu yakışıklılığına rağmen onu sevmeyen bir sürtüğün peşinden koşup durmuş ve bu na rağmen aldatılmıştı . Banu güzel havalı bbir kız olsada bu onun yaptığı hataları kapatmaya yetmiyordu.
"Şaşırılıcak neyi var Hazal herzaman ki halleri işte artık ben onların yaptıģı hiçbir şeye şaşırmıyorum şaşıramıyorum "dediği şey suratımın daha da düşmesine sebep oludu o da bunu farketmiş olucak ki oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi. Beni kaldırıp göğsüne bastırarak sarıldı ve kokumu içine çekti.böyle yapması beni biraz olsun rahatlatmıştı.
