"Hadi sky daha hızlı ve daha estetik!" İki saattir hocam beni çalıştırıyordu,onun deyimiyle!benim deyimimle ise bana eziyet çektirmek için işkence türleri deniyordu.son olarak amuda kalkıp(iki elin üstünde havada durmak) takla attım,atmasına ama bileğimin yerle teması,bileğimde keskin bir acı çekmeme neden olmuştu.benden acı bir inleme sesi çıkarken hocam düz ifadesiyle"daha iyi olmalısın yarın çalışmalara derslerden sonra yine devam edicez"demişti.tam ağzımı açıp inkar edicekken"itiraz,bahane yada inkar etmek yok,toksa sınıfta kalırsın.iyi akşamlar bayan True."diyerek yüzümü daada buruşturmama sebep olmuştu.lanet kadın,iki dakika mola vermiyo ayrıca bileğim burkuldu,kafaya bile takmıyo.dans ayakkabılarımı değiştirip ayakkabılarımı giydim ve çantamı alıp okuldan çıkmaya başladım.müzik odasının önüne gelince duraksadım ama kimsenin olmadığını görünce yürümeye devam ettim.dışarıda hafiften yağmur atıştırıyordu.aksak şekilde yürürken gözüme bir ışık takıldı.harika!arabamın ışıkları açık kalmış aküsü bittiyse eğer bende bittim.kapıyı açıp içeri girdim ve anahtarı taktım,kontağı çalıştırmaya çalıştım ama çalışmadı.evet böylece şansın bana hangi yönden baktığını anlamış olduk.arabadan çıkıp kapıyı kapattım ve çekicinin numarasını arayıp arabamı evime bırakmalarını söyledim ve yürümeye başladım.okulumuza yakın ne minibüs durağı vardı nede taksi ve yine şans bana gülüyordu farklı bir yönde.yolda aksak bir sekilde yururken (ki eminim eger beni birisi gorse zombi sanip auaklarini poposuna vurarak kacardi) atıştıran yağmur durmuştu.ilerledikçe bir ses duymaya başladım.müzik?biraz daha ilerleyip dere gibi bir yere geldiğimde birisi hem gitar çalıyordu hemde söylüyordu.calum?bu ses ona mı aitti?derenin ilerisinde bir cisim vardı,galiba arabaydı yada küçük bir van.derenin yanından dolaşıp kamyonete dahada yaklaşınca bunun calum olduğuna emin oldum ama onun burada,terk edilmiş,eski bir kamyonette ve korkutucu bir derenin kenarında ne işi vardı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lost Memories//C.H.
Fiksi Remajaben sadece hafızasını kaybetmiş küçük bir detaydım ve anılarımı kaybetmeye alışmıştım.
