Bölüm 1

310 36 27
                                    

Arabaların çok hızlı geçtiği insanların sel gibi aktığı bir caddede ben bir köşeye oturmuş evleri gözlüyordum. 1 aydır burada olmama rağmen ben hala kime güvenip kime güvenemeyeceğimi bilmiyordum. Aklımda dolaşan birkaç isim vardı ama yaşadıklarından bile emin olmadığım insanlardı. Yine emin olmama rağmen birini görmüştüm. O Steve Rogers ! Tam ona yetişecekken gri 3 katlı eve girdi. Koşarak evden çıktım ve onun evine doğru ilerledim. Kapıyı çaldım. Gözlerinden yaşlar geliyordu. O kadar mutluydum ki ! Kapı gıcırdayarak açıldı. O dağınık sarı saçlarıyla oynayarak kapıyı açtı.

"Yardımcı olabilir miyim?".

Sesim titreyerek " ıı şey ben Kaptan Amerika'yı arıyordum."
Gerçekten oydu.

Gözleri birdan canlandı. Şaşkınlıkla sordu. "Sen nerden biliyorsun bunu"

"Ben sadece seni camda gördüm. Ben sizin çok büyük hayranınızım." Gözyaşlarım yanaklarımdan dökülürken gözyaşlarımı silerek bana sarıldı.

"İçeri girmez misin?" O mavi gözleri beni benden alıyordu.
"Girerim".

"Bunu kimseye bahsetmemen hakkında sana güvenebilir miyim ? ".

" Elbette" diyip yanağına bir öpücük kondurdum...

Güven DuygusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin