Hümeyra

Tüm Alkışlar Elif'e..

'Don't you ever say I just walked away
I will always want you
I can't live a lie, running for my life
I will always want you..'

'Hümeyraaa!! Kıs şu müziğin sesini ezan okunuyor duymuyor musun.?'
'Hayır anne.'
'Peki şuan duydun o halde.'

Mızmızlanarak kapattım müziğin sesini. Ezan biter bitmez tekrar açınca annem bu sefer çıldırdı.

'Hümeyra namaz kılamıyorum. Kapat şunu! Sen kılmıyorsun madem kılana da engel olma.! Hem sahi sen neden kılmıyorsun..?'
'Namaz kılmaya ayıracak vaktim yok!!'
'Allah sana 24 saat vermiş yarım saatini ona geri vermeni istiyor sadece. Bu kadar bencil olma.'
'Ders çalışmam lazım anne. Namaz geçicek hadi git namazını kıl.'

(...)

Alarmın sesi beynimin içinde dolaşıyordu resmen. Ama çalan benim alarmım değildi. Annemin sabah namazı alarmıdır kesin ama susmak bilmiyordu. Biçare kalktım uyandırdım annemi.
'Anne kalkıp şu alarmını kapatsana.!'
Babam yine gelmemişti.
'Ayy uyanamadım kızım sağol.'
'Anne babam nerde?'
'Toplantısı varmış.'
Hahay. Külahıma anlatsın. Toplantısı varmış.
Benim okul için çalacak olan alarmıma 1 saat falan vardı. O saate kadar uyumadım, uyuyamadım. Kalktım. Kahvaltımı yaptım. Artık bana dar gelmeye başlayan pantolonumu giydim. Saçımı ördüm. Çantamı alıp Elif'lere doğru yola çıktım.
Elif.. Bebekliğimizde bizi yan yana uyuturlarmış.. O zamandan bu zamana hep birlikteyiz. Hep bana Elif'i överler.. Dini konusunda, sürekli kıldığı namazları konusunda, başındaki örtü konusunda... Tek bir konu da övmemezler ama; derslerim! Evet onun dersleri de en az benim ki kadar iyi fakat sonuçta kimse övemez.
Telefonunumu elime alıp rehberde Elif'in numarasını buldum..
'Aloo Elif aşağıdayım hadi ağaç oldum..'
'İniyorum tamam..'
2 dakika sonra Elif yanımdaydı.
'Günaydın Hümm!'
'Günaydın.'
'Haftasonu ne yaptın?'
'Aynı rutin şeyler işte. Sen?.'
'Babam bizi daha önce hiç gitmediğim bir camiiye götürdü. Çok güzeldi Hümeyra ya. Muhteşemdi.. İkindi namazını orda kıldık. Ablamla.. Babamla annem düğünlerine gitmeden orda namaz kılmışlar. Harika değil mi?!'
Aman ne güzel.
'Harika tabii.'
Yol boyunca Elif konuştu ben dinledim. Her zamanki gibi.
Okul sıradandı. Her zaman ki gibi. .Matematik sınavında tam not alıp Elif'i geçmişim işte bu günün güzel haberi..
Akşam yemeğinde babam yine yoktu. Annem sofrada beni beklerken salatayı tırtıklıyordu.
'Anne matematikten tam not alıp Elif'i geçmişim!!'
'Aferinn ama Elif'i geçmene sevinmeni hiç doğru bulamadım. O senin en yakın arkadaşın. Onun iyiliğini istemelisin.'
'Değil! Anlıyor musun değil! En yakın arkadaşımı belirleyen sensin. Sen Elif'in annesiyle hep birliktesin diye benim de Elif'le öyle olmamı istedin. Sonra da sürekli Elif'le beni kıyasladınız ve sayenizde ben Elif'den soğudum.'
'Bunlar nasıl sözler böyle. Şımarık şımarık konuşma!'
'Evet şımarık olan yine ben. Alkışlar yine Elif'e.'
'Hümeyraaa!!'
Masadan kalkıp odama koştum. Yaklaşık 15-20 dakika ağladım ve tam sakinleştiğim o sıralarda telefonum çaldı.
Elif arıyor.
'Efendim.?'
'Hümeyra sahildeki parkta buluşalım mı sana anlatacaklarım var.'
'Olur.'
'Tamam ben hazırlanıp çıkıyorum. Orda görüşürüz.'
'Görüşürüz.'
Elif bahaneydi aslında. Amacım hava almaktı sadece. Siyah pantolonumu aradım. Üstüne kolsuz beyaz gömleğimi ve gri hırkamı giymeye karar verdim. Saçımı sıkı sıkı topladım. Çantamı aldım ve evden çıkarken:
'Çok sevgili Elif'le buluşmaya gidiyorum anne.!'
'Geç kalma Hümeyraaa!' diye bağırıştık annemle.
Hava tam sevdiğim gibiydi. Saçlarımı dağıtan hafif rüzgar.. Parka vardığımda Elif siyah feracesi ve bordo şalıyla çok güzeldi maalesef yine. Bu kız bu halde nasıl güzel olabiliyor.?
'Hümeyra.'
'Elif.'
'Sana beğenebileceğini düşündüğüm haberlerim var. Babam eve geldiğinde bana bağış yaptığı yetimhanedeki küçük çocuklara hergün kitap okuyacak hayır sever birini aradıklarını söyledi. Seninle gidebileceğimi düşündüm.'
'Elif bunu telefonda da söyleyebilirdin.'
'Yüzünü görmek istedim.'
'Elif yeter artık! Senin bu iyicilik oyunundan sıkıldım. Tüm övgüleri senin aldığın yetmiyor mu zaten? Daha ne istiyorsun. Artık sana katlanamıyorum.!'
'Hümeyra ben..' Gözleri dolmuştu.
'Sus Elif bir daha beni arama SAKIN!'
Çantamı oturduğumuz banktan hızlıca aldım ve arkama bile bakmadan kesin adımlarla yürümeye başladım. Elif'ten oldukça uzaklaşmama rağmen hıçkırıklarını hâlâ duyabiliyordum.

Yeni bir hikaye!! Umarım beğenirsiniz. Yazdıklarım kurgudan ibarettir ama unutmamalıyız ki her kurguda yazarın hayatından ufakta olsa kesitler olur.
Allah'a emanet olun. Hayırlı okumalar.. :) :)