Number : 7

Bölüm 19

Sabah Minseok ve Luhan gözlerini kapının çalmasıyla birlikte açtı. Minseok hemen Luhan'ın yanından kalkıp hızla aşağıya inerken, kapı ardı ardına iki kere daha çaldı. Minseok bu sefer koşup kapının önüne geldi ve kapıyı hiç vakit kaybetmeden açtı ve tanımadığı bir bayanla karşı karşıya kaldı.

"Buyurun? Nasıl yardımcı olabilirim?"

"Oğlumu görmeye geldim, sen de kimsin?"

Minseok bir an uyku sersemliğini üzerinden atıp gözlerini kocaman açarak karşısında duran kadını inceledi, o kesinlikle Luhan'ın annesiydi ve en az Luhan kadar güzeldi. Minseok şaşkınca kapıyı biraz daha açıp Luhan'ın annesini içeriye alırken, Luhan'ın sesi odasından duyuldu.

"Kim gelmiş Minseok?"

Minseok ardından kapıyı kapatırken Luhan'a cevap vermedi ve Luhan'ın annesinin elinden çantasını ve paltosunu aldı.

"Oğlunuz üst katta efendim, odasında. Yeni uyandığı için henüz kahvaltı yapmadı ben de şimdi onun kahvaltısını hazırlayacaktım, sizin istediğiniz bir şey var mı?"

"Mutfağı göster oğluma kendim kahvaltısını hazırlayacağım, uzun zamandır ona bir kahvaltı hazırlamadım, bu sırada sen de çantamı misafir odasına bırak tamam mı?"

"Pekala efendim." diyerek Minseok fazlasıyla garip hissettiğini suratına yansıtarak üst kata çıktı ve elindekileri bırakmadan Luhan'ın odasına girdi.

"Minseok, bir sorun mu var? İfaden..."

"Annen geldi Luhan ve anlaşılan burada kalacak, şuan sana kahvaltı hazırlıyor."

Luhan gözlerini kocaman açıp Minseok'a baktıktan sonra derin bir nefes alıp verdi ve Minseok'a Heechul'un odası bellediği yeri annesinin kullanabileceği bir hal verip veremeyeceğini sordu. Minseok Luhan'ın bu isteğine herhangi bir yorumda bulunmadan odadan çıktı ve Heechul'un odasına girip etrafı temizlemeye çarşafları değiştirmeye başladı. Minseok'un bir saatlik temizliği sırasında ise Luhan annesinin hazırladığı kahvaltıyı afiyetle yemeye çalışırken bir yandan annesinin meşhur azarlamalarını dinliyordu.

"Sana futbolcu olma demiştim, daha iyi bir üniversite bitirip, mükemmel işler yapabilirdin fakat şimdi şu haline bak, bacağın kırıldı ve kariyerin bitti mutlu musun şimdi?! İşe yaramazın tekine mi dönmek istiyorsun? Zavallı annen, acaba bugün ne yaptı bu çocuk, parası var mı, bittirdi mi parasını, borca mı battı, kötü alışkanlıklara mı sahip oldu yoksa, diye düşünüp dursun mu istiyorsun Luhan?"

Luhan kahvaltısını bir kenara bırakıp annesine baktı ve "Sadece bir seferde destek olsan olmaz mı anne? Baksana burada bacağım kırık acı çekiyorum, kariyerim bitti diye üzgünüm, nasıl ağladım haberin var mı? Neden beni daha çok üzmeye çalışıyor gibi konuşuyorsun?"

Luhan'ın annesi, Luhan'ın sözlerinden sonra şefkat dolu bakışlarını ortaya çıkarttı ve oğluna sarıldı.

"Sadece çok daha iyi olabilmeni istiyordum Luhan, böyle acı çekmeni değil. Bacağın çok ağrıyor mu? Evde yalnız kalma diye annen onca yolu geldi, sana bakabilmek için, gerçekten umursamıyor ve seni üzmek istiyor olsaydım buraya gelir miydim?"

Luhan hiçbir şey demedi ve sadece çok özlediği annesine sarıldı, bu sırada ise Minseok'un kapının açık olmasından yararlanıp onlara içten bir gülümsemeyle baktığını görüp ona gülümsedi ve annesinin kollarından kurtulmaya çalıştı. Annesi geri çekilip oğluna kahvaltısına devam etmesini söylerken bakışları bir an hala onları izleyen Minseok'a kaydı. Minseok Luhan'ın annesiyle göz göze gelince panikleyerek merdivenlere yöneldi.