ART || Justin Bieber

〆0.0

Multimedya, Art için ilk çalışmam *-*.
Bölüm Şarkısı: Halsey - Colors.

Lydia telefonuna bakarak "Andrew bok kafalı West, Alice ile çıkmaya başlamış, anlamıyorum şu çocukta ne buluyorsun?" Dedi.

Siktir, daha dün başka bir kızla çıkmıyor muydu? Andrew günden güne değişiyordu ve benim ona karşı kör gözlerim birşeyleri görmeye başlamıştı, "umursamadığımı" belli etmek üzere omuz silkerek koridorun ucundaki müdürün odasına yürümeye devam ettim.

Akşam günlüğüme onu yazarken üzülebilirdim, şimdi değil.

Lydia'ya dönerek bir dakika beklemesini işaret ettim, Lydia kafasını telefonundan kaldırıp sinsice gülümsemeye başladı, ne yaptığını anlamayarak ona dik dik bakmayı kestim ve kapıyı çalıp içeriden 'gir' denmesini beklemeden odaya girdim. Arasıra, birazcık kaba olabiliyordum, kabul.

"Bayan Hudson, girin lütfen." Yaptığı imaya göz devirmemeye çabalayarak içeri girip bu odaya geldiğim her seferinde oturduğum en yumuşak koltuğa oturdum. Tamam, buraya sık sık uğruyordum ama bugün kesinlikle hiç birşey yapmamıştım, Andrew'in ilgisini çekmeye çalışan sürtüklere imkanı olsa X-Ray yayacak bakışlar atmak dışında.

"Bugün hiçbir şey yapmadım Bay Farben, neden beni çağırdınız?" Müdürün odasına gitme sebebim genelde Andrew yüzündendi daha doğrusu onun arkadaş grubu yüzünden, kötü birşey yapıyorlardı ve ben olayın sorumluluğunu almak zorunda kalan aptal oluyordum.

Başını onaylarca salladı, güzel azar yemeyecektim "Fazla vaktini almak istemiyorum o yüzden direk konuya geçelim, resme ilgin olduğunu duydum doğru mu?"

"Doğru fakat... fakat siz bunu nasıl bilebiliyorsunuz?" Müneccim bir müdür, hoş ve... rahatsız edici.

"Lydia söyledi, bizimde her sene katıldığımız fakat bir türlü birinci olmayı başaramadığımız liseler arası resim yarışması var, biliyorsun. Bu sene özel bir eğitim alacağınız bir sınıf oluşturuyoruz," resme basit bir ilgim yoktu benim için resim, renklerin içinde boğulmaktı ve ben bu kusursuz hissi yaşamayı çok seviyordum fakat derslerimi bu sene düzeltmezsem -ki yarışma, hedeflerimi gerçekleştirmeme izin vermezdi- sınıfta kalmam kaçınılmaz bir sondu. "Biliyorum derslerin iyi değil fakat bu yarışma bizim için çok önemli o yüzden bizde düşünüp, sınıftaki kişilerin ortalamasına biraz katkıda bulanabiliriz dedik."

"Ne kadar bir 'katkı'?"

"Sınıfı geçmeni sağlayacak kadar. Ee Melanie katılacak mısın?" Tamam, çekici bir teklifti.

"Kabul ediyorum, katılacağım."

*

Kapıyı kapatmamla Lydia'nın üç kat büyümüş sırıtışıyla karşılaşmam bir oldu.

"Ne oldu? Ne oldu Mel? Katıldın değil mi?" Omuzlarından tutarak onu ileri geri salladım, sonuçta bir ceza çekmesi gerekiyordu değil mi? Resme yeteneğim olduğunu okul müdürüne söylemişti! "Tamam, dur, yeterli! Özür dilerim Bayan saygıdeğer ressam Hudson!"

Gülümseyerek omuzlarını bıraktım ve müdürün dediklerini anlatmaya başladım.

"...Ben katılacağımı söyledikten sonra bugün başlamam gerektiğini söyledi, asıl can alıcı kısma geliyorum özel öğretmenimiz var ve sınıf benimle birlikte sadece yedi kişi. Ne kadar huzurlu bir ortam öyle değil mi?"

Heyecanla ona baktım, gözlerini kısmış hafif başını yana eğmişti, orada olmayı çok istediği belli oluyordu. Eh, benim sınıfımda da 'Andrew'in Zorbaları' ndan birkaç kişi olsaydı bende böyle olurdum.