First Harsh Lover
kung nagtatanong kayo kung may gf ako....
WALA PO.. awtsu...
totoo po yun... wala pa talag ni-isa...
bakit?
kasi hindi maganda yung naranasan ko...
ok ganito yun...
2nd year highschool ako nung naglakas-loob akong UMIBIG..
may isang bababeng nagustuhan ko noon...
nakilala ko siya dahil sa mga kaibigan kong babae na mas madalas ko pa kasama kesa sa sarili kong pamilya :)
so ayun na nga... naging crush ko siya..
kaso may mga problema..
una.. mas bata siya sakin..
pangalawa.. mag-kaiba kami ng religion..
well.. dati binalewala ko yun kasi sabi nga nila "kung talgang mahal mo anmg isang tao..
kahit may pagkaka-iba kayong dalawa.. wala yun..
e mahal mo eh..
oo nga naman.. tama sila.. kaya ayun..
crush ko siya.. crush niya ko...
M.U. n dw ang tawag sa amin..
madalas kame magka-text.. kaso kapag kasama ko siya sa personal.. natutulala ako at natotorpe.. tsk tsk
kaya ayun... ang lakas ng loob ko pag dating sa text..
kadalasan pa nga eh pag 'di ako nagrereply eh... nagtatampo siya... ganun din naman ako sakanya...
pareho kasi kame seloso at selosa XD
ang totoo nga nyan eh... mas seloso ata ako.. tsk tsk
kasi ako... halos lahat ng kasama niyang lalake.. pinagseselosan ko.. except sa mga kapamilya niya :)
'di mo naman ako masisisi diba? pano ba naman... pag ang babae madaming crush AYOS LANG!!!??? eh pag ang lalake?? SELOS AGAD?! TAMPO AGAD?!
grabe diba?
dapat everyone should be fair... tsk tsk..
sige na nga.. tanggap ko na seloso ako.. e siya tanggap ba niya yun? *peace*
ayun.. yung mga panahong yun kasi pinag-seselosan niya yung isa sa mga kaibigan kong babae.. si *toot*
sabi niya.. parang may gusto daw ako dun.. pero pilit o sinasabi sakanya na wala.. kasi nga wala pa naman talaga..
ayun... tumakbo yung buhay namin nang ganung kagulo.. selos ako dito.. selos naman siya dun..
hanggang sa dumating yung point na para bang hindi na kami kuntento sa ganung "relationship" kung tawagin..
yung puro tanong na kami...
"magiging kami ba?"
"eh panu yun hindi pwede?"
"panu pag naging kami nga.. magtatagal ba kame?"
o diba?
at dumating yung point na.. few days after recognition.. nasabi ko sakanya na "ui love.. itigil nalng siguro natin 'to" T.T
siguro nga tama yung desisyon ko.. kesa naman sa mahalin ko siya nang hanggang sa M.U. lang ang maibibigay ko sakanya..
masakit pero kelangan eh..
ikaw ba magagawa mong paasahin ang pinaka-mamahal mo kahit na alam mong hindi mo maibibigay yung bagay na inaasahan niyang ibibigay mo sakanya?
kung babae ako oo.. ganun kilala ang mga babae e.. hindi nila alam na nagpapa-asa na sila..
tsk tsk... how hard could life be between the two of us? awtsu..
hanggang sa yun na nga.. hinayaan ko siyang mapunta sa iba.. habang ako nagdurusa...
masakit pala talaga makita yung mahal mo na may kasamang iba.. ayun.. naging bitter kami sa isa't-isa
then okay na sana akong magmahal ng iba.... nang biglang may mga nalaman ako mula sa mga kakilala niya..
noong mga panahon palang "close" pa kami.. karamihan pala sa mga pinag-selosan ko sakanya.. naging crush pala niya..
aray!!!!!!! ang mga explanation kasi niya... "love... hindi.. friends lang kami.." tapos yun pala...
masakit palang noong nag-seselos siya todo explanation ako pero noong ako nag-eexplain... may hindi pa pala siya inaamin... tsk tsk
ewan ko ba kung bakit mula noon hindi pa ako nagkaka love-life... siguro panget talaga ugali ko pag-dating sa love...
kaya eto ako ngayon... malandi XDD
--the end--
