Truly, Madly, Deeply Inlababo si Ms. Hopeless Romantic kay Mr. Perfect<3

CHAPTER #o1: Accidentally

~urggh!!! watdapak! damn it!

Sino ba kasi 'tong hinayupak na 'to na haharang- harang sa dinaraanan ko? Ayan tuloy, nagka bunggo pa kami. At eto ako ngayon. Naka upo sa sahig nitong corridor ng school. Yeah right. Napa upo lang naman po ako sa sahig. Sa lakas ba naman nung bumunggo saken?!? tch. Magpupulot pa tuloy ako ng mga gamit ko na parang fountain na nagkatapon- tapon at nagkalat sa buong corridor. Pero, joke lang, noh. Hehe. OA ba masyado? Sorry naman. HB ako eh. Haaaysstt...

At aba't.. Tingnan mo 'to? Walang pasabi- sabing umalis? Maglalaho na lang bigla? Ano sya? bula? Multo? Tss. Di man lang ako tinulungan mag pulot ng mga gamit ko. O di kaya mag sorry man lang. Mahirap bang sabihin ang isang sorry? Haysst. Ang ungentleman naman nun. Walang modo. Ganun ba siya ka sungit? Kalalaking tao, ang sungit. Pwes. saken, di 'yan tatalab.

Psh. Kainis much, huh. Tss.

Tumingin ako sa relo ko. Then sa schedule ko. My gosh!! Late na po ako. Lintik na mokong na yun. Uupakan ko talaga siya pag magkita pa kami ulit. Aish. Nagsisimula na siguro first class ko. Gosh. I need to hurry and got there as fast as i could. Kundi, lagot talaga ako ne 'to. Shemay lumpiang shanghai naman, oh. Ba't ngayon pa? First day of class ko pa naman ngayon. Tapos late ako.. Waaaaaaaa.. I'm dead. Nooooooooooo...

[A/N: Ay?? Oa? Late lang. Dead agad?]

Wag ka nga miss author. epal mo eh.

[A/N: sabi ko nga. Shattap na ko..]

Good.

Finally.. After so many, many, years. de joke. Nakarating din ako sa first class ko after 15 minutes. Tagal ba? Wala eh. Ganyan ako katagal nag ikot dito sa buong campus. Yeah. almost 15 fuckin' minutes--- Oops! Sorry for the cuss. How could i face them? especially my subject tacher-slash-adviser?? How could i?? Okay. OA na naman ako. Psh. Ang dalagang pilipina ko naman kasi maglakad eh. Tss. Dalagang- dalaga talaga na akala mo eh, si Maria Clara na ang nakakasalubog mo. Sa sobrang hin-hin. Di makabasag pinggan. Parang walang klaseng hinahabol. Okay. Enough na this.

Hu!

*knock. knock*

Then open the door.

//Good morning ma'am! Sorry for being tardy.// ako yan. with matching hingal- hingal effect pa. Nakakapagod kaya.

//And why do you think your late Ms. Hyun? Alam mo bang, you're almost 15 minutes late?!// yeah. That's Ms. Montes. Our terror and perfectionist math teacher. And advicer na rin. O well, baka PMS lang si Ms. Tch. Nevermind.

//Sorry po Ms. Nahirapan po kasi akong hanapin 'tong first class ko. Kakakuha ko pa lang po kasi ng schedule ko.//--Me
//OK. But make sure that this won't happen. Or else.. You'll meet such consequences.//--Ms. Montes.
//Yes Miss.//--Me.
//Ok. You may now introduce your self.//--Ms. Montes.
At ayun. Halos magkandapa-dapa pa ko sa pag pasok.
Pumunta na 'ko sa harapan ng buong klase. Haysst. Nakakahiya naman. Tapos nagbulong-bulungan pa mga oh-so-called classmates ko. PSH. Bulong nga. Naririnig ko naman. Bumubulong o nagpaparinig mga Bess.. Tulad na lang nito.

-Grabe. Ang weird niya, huh?-
-Yeah, right. Nerd. Geek.-
-Eeeww.. Yuck walang fashion sense. Manang.-

That's it. Lupet ng comments nila for me, noh? Tss. Tama nga naman sila. I'm a nerd, geek, weird, walang fashion sense, etc. Actually, Hindi naman talaga ako nerd gaya ng mga pinagsasabi nila. Magulo ba? Well, nagawa ko lang naman talaga 'to for some private reasons. Malalaman nyo din naman. Okay. Back to reality.
Let me introduce my physical appearance to you.
- top 1 richest in the world ??
Super Check!
-May sariling kotse at condo??
Check again Bess!
-May bodyguards, yayas, butlers & personal driver??
Check!
-Maputi? Have a long shiny hair?
Check na check!
Pero..
Walang fashion manamit? And I'm ugly? Yeah true. But I'm just pretending. Ayokong magayos ng sarili ko. Gusto ko magsimula ng new life here in the Philippines. As an ordinary person. Braces.. Di 'to totoo. I mean.. Di sya permanent. Retainer ba? Haha. Chos lang xD big eyeglasses? Di rin yan totoo. Then ung socks ko naman is ung knee length then stripes pa. Then.. Poooff~ PERFECT NERD na talaga ako. As in. But actually, props ko lang naman talaga 'to eh.

(A/N: sorry for lame updates. Finals na namin eh. Let me make bawi na lang.. So, here's my update for today. Hope you like it guys! Mwuapps!  --SaddistangMakulit)

Back To Reality:3

//Class. Quiet. There's someone whose talking in front of you. Can you please kindly show up some respect to the speaker?//-- Ms. Montes then said. And gave the que to me para makapag-introduce na ako.

//Have a pleasant morning! I am Odyssey Clarisse Hyun. Ody for short. 16. Former Grade 10 student from Crystal Claire International Academy in Korea. I hope we could be friends. Komawo.// ako yan.
(Komawo--thanks)
Actually,  Odyssey Clarisse Hyun was not really my full name.
Well.. Ladies and gentlemens. Gays and lesbians xD I am, tentenenen tenen. Hahaha! I am Princess Myriad - Odyssey Kasey Clarisse Aihara Shin Gonzales Hyun.  Haha. Mahaba ba masyado? Wala eh. Pinanganak kasi akong maganda. Diyok..

I'm the only daughter, and grand daughter on my dad's side. And I'm the youngest sa aming magkakapatid. Astig ba?  Para sa inyo nga lang. But for me, not actually. Kalungkot kaya. Wala akong ka-vibes aside from my two cousins na girls na nasa states for their studs. And well, for my best buds in Korea also. Kaya ayun. Loner mode ako when I'm here at Philippines.

//Ok. Thank you Ms. Hyun. You may now take the vacant sit there beside Mr. Seo.//-- Ms. Montes.
So.. I headed on my chair.
And,  oh em gee!! Is this for real?!
Psh.
Pagkaminamalas ngan naman, oo. Sitmate ko pa si Mr. Mokong. So.. Seo pala ang apelyido nya, huh? Haysst. Kainis naman, oh.

***Fast Forward***
Natapos ang first two subjects ko nang super boring mga Bess. Tch. Wala man land ka- thrill thrill. Tss.
Andito ako ngayon sa school cafeteria. Kumakain. Naman. Alangan namang maligo ako dito? Common sense please? Hayysst. By the way, asan na kaya ung mga besties ko? Di ba sila papasok? Mag-isa tuloy ako ngayon. Okay. Habang hinahanap at hinihintay ki mga besties ko, let me introduce my other informations.
You can call me by my names. BUT. Isang malaking but. Don't you ever dare to call me by my name princess. Why oh why? Wala lang.  Trip ko lang. Bakit ba? Angal ka?
Okay. Back to pretty me! XD
A hopeless romantic? That's me. Nagmana ako Kay mommy sa pagiging writer nya. But as one of the heiress of our total family, kelangan ko rin mag-aral about managing a business. Especially when I reach my 25 years of living. Psh. I am only just 16 but sibrang making responsibilidad na ang nakapatong sa mga balikat ko.
(A/N: mabigat ba?)
Heh! Wag kang epalogs Ms. Author!
(A/N: okay. Ciao~)

I want to be Normal. I mean, live normal. Pero, I can't. I shouldn't. But for my family. I Need and I will accept the truth na dapat Kong gawin ung mga responsibilities na yun. I Need to prove to them that I can also do it.
About my love life?
Ehem.
It's been almost 10 months since my break up with up with yuhann. Pero, can't move on parin eh. Kaw ba naman magkaroon ng boyfie--- I mean, EX- Boyfie na nagtagal sayo ng almost 1 year? Tagal diba? Kaya, eto. Nahihirapan pa rin akong mag- move on. Masakit pa din kasi. Sobrang sakit. Mahal na mahal ko pa rin kasi siya.
Okay. So much for that f*ckin' love life of mine. Oops. Sorry again for the cuss. Hihihi.
Time check?
It's already 9:30 A.M. time for my last subject in the morning. At hanggang ngayon, di ko pa din sila makita. Bahala nga sila. I need to go na. Baka ma-late na naman ako. Mahirap na.