HER POV
Sinasaktan na naman niya ako.Halos hindi ko na maramdaman ang buong katawan ko,nahihirapan na din akong huminga dahil sa mga suntok niya.
"Pa ,tama na po ,hindi ko na kaya." Pagsusumamo ko sa kanya.
He's looking at me like I'm the most disgusting and dirtiest person in the world.His eyes, I can see it, the anger, hatred and disgust.
Hindi ko maintindihan kung bakit nila ginagawa sa'kin to.Ouh, nila kasi pati ang taong inaasahan ko na sana magliligtas sa'kin sa impyernong kinasasadlakan ko ngayon ay siya pang tumutulong sa papa ko na bugbugin ako.
"Anong tama na !!, Sinong nagsabi sa'yo na pwede mo kaming diktahan ! Ha !! Kulang pa yan sa'yo ,wala kang kwentang anak !!,Sana pinatay na lang kita noong sanggol ka pa !!Bakit hinayaan pa kitang mabuhay.You are the biggest mistake of my life !!" Sabi naman ni mama sa'kin habang sinisipa niya ako.
"Ma ! Pa ! ,please !! Tama na po." Nanghihina kong sabi sa kanila,pero kahit anong sabihin ko ay patuloy pa rin nila akong sinasaktan.
Bigla nalang umalis si papa hanggang nawala na siya sa paningin ko, pero imbes na makahinga ako ng maluwag ay mas lalo akong natakot sa maaari niya pang gawin.
Hindi nga ako nagkamali dahil pagbalik niya may bitbit na siyang kutsilyo.
Kahit nanglalabo na ang mata ko ay kitang-kita ko pa'rin ang kutsilyo na dala ni papa.
Unti-unti ng lumalapit si papa sa'kin, gustuhin ko mang tumakbo at tumakas sa impyernong kinasasadlakan ko ngayon hindi ko na kaya, hindi na kaya ng katawan ko.Punong-puno ng pasa ang buo kong katawan at hindi na ako magtataka kong bali-bali na ang buto ko.
