KUMSALIN bugün doğum gunüymüş Kumsal herkesden habersiz plaja doğru gitmiş kimse doğum gününü hatırlamıyormuş annesini kaybeden Kumsal annesinin fotoğraflarına bakıyordu ve ordan bir erkek geçti adı Batu bu aralar aslında çok kendini beğenmiş ve Batu Kumsala laf atar
BATU:şşşttt buraya baksana
Kumsal:ne var be
Batu:sen ne atarlı bir tipin ya
Kumsal:benim senin gibilerle işim olmaz bide bön bön bakıyo
Der ve gider gider ki yolunu 3 kişi takip eder buna atılırlar ve Batu onları bir taş ile dövmeye başlar
Batu:iyi misin bu arada adın neydi der
Kumsal:benim adım KUMSAL şey sana az önce kaba davrandım özür dilerim ve teşekkür ederim hayatımı kurtarsın
Batu:önemli değil hayvanı olamasa da insanlık görevimiz
Kumsal:yürüyelimmi?
Batu : olur hadi gel
Batu : sen buralarda yenisin heralde
Kumsal:yooo ben buraya herzaman gelirim
Ve KUMSAL ve Batu iyi anlaşmaya başlarlar ve KUMSAL üniversiteyi kazandığını ve babasının izmir den istanbul gitmesini istemediğini söyler
Batu:kadere inanırmısın
Kumsal:evet neden sordun
Batu bende ıstanbullu kazandım ama gidemiyorum dedi
Kumsal:o zaman iyiki kadere inanmışım
Batu:arayan varmı
Kumsal:evet var adı da kartopu
Batu:o hz arabaya isim mi konulmuş her neyse paran da varmış i stanbula ikimiz beraber kaçalımmı
Kumsal:bu benim aklıma hiç gelmedi olabilir
Batu:o zaman izmir de son günlerimizi yaşayıp eğlenelim
Kumsal:hadi eğleneliiiiiiiim
Ve batu kumsalı okadar eğlendirmişki ilk defa kumsal bu kadar eğlenmişti akşam olur kumsal kendi evine hırsız gibi girer bavulunu parasını ayarlar tam dışarı çıkarken babası uyanır ve evde bağırdım çağırmaya başlar
Kumsal:baba keşke bu sözleri hiç söylemeseydin en azından gitmezdim
Batu arabayı kullanmaya başlar
Kumsal:arabanın camından mutluluk diye haykırmaya başlar
1.BÖLÜM SONU YARIN 2. BOLUMLE GÖRÜŞMEK ÜZERE
