Adım Açelya. 18 yaşındayım. Aslında her şey 7 yaşındayken başladı. Daha o zamanlar kabus gördüğünde annesi ile babasının ortasına yatan küçük bir kız çocuğuydum. Hayatı toz pembe görür ve hayatın bir masaldan ibaret olduğunu sanırım. Yaşadıkça anladım yaşanan her şeyin bir sebebi olduğunu. Yaşadıkça anladım hayatın kapkaranlık bir kuyu olduğunu. İlk zamanlar korktum. Öylesine korktum ki anneme bile anlatamadım olanları. Peki ne mi oldu? Şöyle anlatayım. 7 yaşına gireli 2 ay olmuştu. Bir gece uyurken rüyamda anne ve babamın kaza geçirmiş olduğunu gördüm. O kadar korkunç bir rüyaydı ki annenim yanına ağlayarak gittim. Ne olduğunu sordu. Ona rüyamı anlattım. Annem sırtını sıvazladı ve sadece bir rüya olduğunu yatıp uyumam gerektiğini söyledi. Ertesi sabah uyandığımda rüyamın etkisinden kurtulmuş rüyamı tamamen unutmuştum. Annem ve babam ile harika bir kahvaltı yapmıştık. Annem ve babam işe gitmek için hazırlanmış beni de bakıcıma emanet etmişlerdi. Ben bakıcımla oynarken bakıcımın telefonu çaldı. Koştur koştur hastaneye gidildi. Annem ve babam kaza geçirmişti. Neyse ki durumları iyiydi. İkisi de kazayı hafif sıyrıklarla atlatmışlardı. O an gece gördüğüm rüya geldi aklıma. Resmen dejavu yaşadım. Sadece bir tesadüf olduğunu rüyamla bir alakası olmadığını düşündüm. Ama hiçbir şeyin tesadüf olmadığını bu olayı takip eden olaylar sayesinde anladım. Mesela okula gitmeden bir önceki gece rüyamda okulda düştüğümü ve herkesin bana güldüğünü gördüm. Ertesi sabah okulda düz yolda yürürken düştüm ve herkes bana tıpkı rüyamda olduğu gibi güldü . Yine o an aklıma ilk gelen rüyam oldu. İşte o zaman anladım bu rüyaların ardı arkası kesilmeyecek. Şimdi bana soracaksınız ''Madem olacakları önceden rüyamda görüyorsun neden tedbirini ona göre almıyorsun?'' diye. Denedim. Birçok kez denedim ama o olaylar bir şekilde başıma geldi. Anlayacağınız bu rüyalar sadece olacak olaylara hazırlıklı olmamı sağlıyor. Başıma gelecek olan her türlü geliyor. Mesela 14 yaşındayken bir sınavdan düşük not aldığını görmüştüm. Sırf o sınavdan düşük almamak için kopya hazırlamıştım. Bilin bakalım ne oldu? Kopya çekerken hocaya yakalandım. Ve rüyamda gördüğüm nottan bile düşük aldım. Bunun için bir ton azar işittim annemden. Ona rüyalarımı anlatmaya da işte o zaman karar verdim. Bana inanmadı tabi ki. Kendimi masum göstermek için uydurduğum saçma bir yalan olduğunu düşündü. Bir de bunun için bir ton azar işittim. Ailemi bu yaşadıklarıma ikna edebilmek için o kadar çaba harcadım ki anlatamam. Her seferinde yanlış anladılar. Psikolojik sorunlarım olduğunu düşündüler. Beni götürmedikleri psikolog kalmadı. Ama benim bir sorunum olmadığı için bütün çabalar boşuna gitti. Keşke bunu aileme anlatabilmenin bir yolu olsaydı diye düşünürken rüyamda bir kardeşim olacağını gördüm. Ertesi sabah uyandığımda bunu anneme söyledim. Yine inanmadı bana. Akşama doğru bir kardeşim olacağını öğrendik. O zaman anladı annem ve inandı bana. Sorular sormaya başladılar. Kardeşim hakkında ,gelecek hakkında,işleri hakkında... Onlara her şeyi göremediğimi sadece belli başlı şeyleri belirli zamanlarda gördüğümü söyledim. Hayal kırıklığına uğradılar. Ama benim yapabileceğim bir şey yoktu. Onlara acı bir haber vermek istemiyorum.
