Confession

Jeremy is my best friend.

Siya ang unang-unang nakausap ko noong first day of class noong first year college ako. Madaldal siya, hindi nauubusan ng kwento, pala-tawa tapos ang hilig-hilig mag biro.

Aaminin ko, naging crush ko si Jeremy dati. Ang cute kasi ng dimples niya. Ang ganda rin ng ngiti niya. Naisip ko, ilang babae na kaya ang nagkagusto sa kanya nang dahil lang sa ngiti na yon?

Pero matagal nang nawala ang pagka-crush ko sa kanya. Simple admiration lang siguro ang naramdaman ko noon. Ngayon, parang kapatid na lang ang turing ko kay Jeremy. Kaagaw sa pagkain, ka-partner sa kalokohan, kasamang gumawa ng assignment, at ang taong una kong tinatakbuhan kada may problema.

Masayang magkaroon ng best friend. At masaya ako na si Jeremy ang naging best friend ko.

Sabi ng iba kong mga kaibigan, delikado raw magkaroon ng best friend na lalaki.

Paano kung ma-inlove ako sa kanya? Ang mga babae raw kasi ang daling ma-in love. At sa aming dalawa, ako ang pinaka delikado.

Pero tinawanan ko lang. Sabi ko sa kanila, safe ang relationship namin. Hindi ako maiinlove 'no. Parang kapatid lang ang turing ko sa kanya. Hindi magbabago ang pakikitungo ko sa kanya.

Masyado akong positive.

Kaya hindi ko agad napansin na siya na pala ang nagbabago ng pakikitungo sa akin.

Third year college kami nang mapansin ko ang pagbabago ng pakikitungo niya.

Meron kaming swimming class noon. Doon sa swimming class namin, may isang dentistry student na naligaw at napasama sa klase namin.

His name is Brian.

Si Brian ang perfect example ng isang lalaking tall, dark and handsome. Kahawig niya si Piolo Pascual. Kaya naman ang mga babae kong mga kaklase, pinagkaguluhan siya.

At kung su-swertehin nga naman, sa swimming class namin siya naging kaklase. Edi wow, hello abs! Ang sarap niyang molestyahin gamit ang aking mga mata. Kasi aminado rin talaga ako, ang hot ng lalaking 'to.

At hindi lang siya basta hot, ang gentleman din niya. Nung panahong muntikan na akong malunod at siya ang sumagip sa akin, hindi ko maikakailang isa sa pinaka magandang nangyari sa buhay ko 'yon. Para akong prinsesang nakahanap ng knight in shining armor.

Dahil doon sa pag save niya sa akin, naging close kaming dalawa ni Brian.

Madalas siyang nag h-hi sa akin pag nakakasalubong ko siya sa hallway. Lagi siyang naka-ngiti. May times na tumabi pa siya sa akin sa library.

At ewan. Kada nakikita ko siya, parang may kakaibang saya akong nararamdaman.

"Crystal, may gusto ka ba kay Brian?" ayan ang madalas na tanong ni Jeremy sa akin.

Nung una pabiro. Nung sumunod, pang-asar. Pero habang patagal nang patagal, nagiging seryoso na si Jeremy sa mga tanong niya.

"Hindi nga Crystal, may gusto ka ba sa kanya? Tingin mo ba may gusto rin siya sa'yo?"

"Ano ka ba Jeremy! Imposible naman 'yang sinasabi mo. Walang gusto sa akin si Brian. Friendly lang talaga siya."

"Eh ikaw? May gusto ka ba sa kanya?"