~
HINDI MAPAKALI si Cherry Anne ng makabalik sila ng Manila. Bumungad kasi sa kanya ang balitang inatake ang kanyang Lolo at kritikal ang lagay nito sa hospital. Inis na inis siya sa sarili niya. Ilang oras lang siyang nawala ay may nangyari ng masama sa kanyang Lolo Maximo.
"Mom. What happen ?.!" Humahangos na tanong ni Cherry Anne ng makarating siya sa hospital.
Sa Ramirez Hospital tinakbo ang kanyang Lolo. Ito na kasi marahil ang pinaka angat na hospital sa buong lungsod.
Naabutan ni Cherry ang kanyang ina sa labas ng operating room. Patuloy pa din ang pag kabog ng malakas ang tibok ng lanyang puso. Kanina pa siya alalang alala sa nangyari sa kanyang Lolo Maximo. This can't be happen.
"Si Papa. Malala na ang puso niya.!?"
Tila nanlumo si Cherry Anne sa narinig na sinabi ng kanyang ina. Hindi maaari. Hindi niya ata kakayanin kapag may nangyaring masama sa kanyang Lolo. Ito ang nagpalaki sa kanya kaya hindi iyon pwede. Kung maaari ay siya nalang. Wag lang ang lolo niya.
Ilang oras pa sila nag antay ni Mrs. Mavis sa labas ng operating room hanggang sa matapos ang operasyon ni Mr. Domingo.
"The patient is still unconcious. Kapag hindi siya nagising within twenty-four hours. Comatose ang patient.!" Paliwanah ng doctor.
"What did you just said? Your a fucking doctor !! Fucking doctor, and you must save my grandfather's life. !" Pasigaw na sabi ni Cherry Anne.
Hindi niya mapigilan ang kanyang sarili. Wala siyang pakialam kung pinagtitinginan sila ng iilanh tao sa corridor. Masama ang loob niya dahil para bang sinasabi ng doctor na wala ng pag asa.
"Calm down Cherry. Calm!"
Bumitaw si Cherry Anne sa doctor at saka niyakap ang kanyang ina. Hindi na niya napapigilan pa ang mga luhang kumakawala sa kanyang mga mata.
Bakit kailangang si Lolo pa, pwede namang ako. Pwede namang ako.
Nalulungkot siya sa kalagayan ng kanyang Lolo. Ito ang nagpalaki sa kanya kaya isipin niya palang ang kalagayan nito ay unti unti ng nadudurog ang puso niya.
Why life can be this so stupid. Mabait ang Lolo niya kaya iniisip niya na bakit hindi nalang siya ang nasa kalagayan nito at nag hihingalo, tutal bitch naman siya at maraming naiinis sa kanya.
"Mom .... Bakit si Lolo pa ... Bakit ?"
Hikbi lang siya ng hikbi. Samantalang hindi umiimik ang kanyang ina. Tahimik lang itong hinahaplos ang mahaba niyang buhok. Siguro ay malalim din ang iniisip ng ginang ngunit hindi lang nito pinapahalata.
Ilang saglit pa ay inilipat na ng private room si Mr. Maximo Domingo. Tignan palang ni Cherry na walang malay ang kanyang Lolo ay hindi na niya kinakaya.
"Mom, you better go home. I'm staying here. Alam kong gigising na si Lolo anytime.!"
Nginitian naman siya ng kanyang ina.
"Take care of Papa, Cherry. Please.!"
"I do Mom. I do.!"
Umalis na din ang kanyang ina at naiwan siya sa hospital room ng kanyang Lolo. Doon ay bumuhos muli ang kanyang mga luha. Hindi katanggap tanggap para sa kanya ang mga nangyayari. Hindi pa rin ito ma-digest ng utak niya.
"Please Lo, fight. You need to fight Lolo. I'm still here -- your favorite grand daughter -- I'm waiting for you Lo, I won't ever be a bitch again. Just please, fight Lo. Fight.!"
