Ben hayattan korkan ürkek bir kızım destekçisi olmayan bir kız şişman, gözlüklü bir kız zayıflasa değişse güzel olacağını bilen bir kız ama zayıflayamayan zayıflamaya gücü yetmeyen bir kız aslında ezikten çok görünmez kızım ben beni görmüyolar sıram en arkada tek başına, yürüdüğüm yol tek başına, bende tek başımayım yolda çarpıp geçilen kız düşerse bir el uzanmıycak olan kızım ben hergün saçını kulağının arkasına atan küçük kız kıyafetleri giyen liseli kızım yaşamadan ölen kızım...
######################
Alarmın sesi benim kabus sesim rüyamdan uyandım düşlerimden sıyrıldım şu an herşey kabus oldu her geçen saat, her geçen dakika ve her geçen saniye boğuluyorum
Yataktan kalktım ve yüzümü yıkadım kıyafetlerimi giydim ve odamdan çıktım kahvaltı masasına oturdum annemin, babamın yada abimin gözlerine bakamıyorum sadece kahvaltı tabağına bakarak kahvaltı yaptım
"Bugün seni ben bırakıcam yağmurum" Yağmurum küçüklüğümden beri bana böyle derler nedenini hala bilmiyorum ama ismim yağmur değil Aşkın "tamam abi" dedim ve arabasına bindim sadece aynaya baktım yol boyunca "yağmurum" abimin sesiyle irkildim "efedim" yüzüme bakıyodu ama ben bakamıyodum arabayı durdurdu ve "geldik" dedi arabadan indim ve sınıfa yürümeye başladım sırama geçtim ve uyumaya çalıştım ama olmadı kulaklığımı taktım ve teoman-napıyım tabiatım böyle dinlemeye başladım hoca gelince kapattım ve hocayı dinledim biraz sonra nöbetçi geldi ve beni çağırdı nöbetçinin peşinden gittim müzik hocasının yanına gelince "sen gidebilirsin dedi" nöbetçi gitti ve biz kaldık "şarkı söyle" dedi anlamayarak ona baktım "bekliyorum" dedi bende 'dream on' söylemeye başladım şarkı bitince "çıkabilirsin" dedi hergün aynısını yapar yanından gittim çantamıda alıp okuldan çıktım telefonumdan 'Duygu' ismini bulup aradım Beni gören tek kişiydi
"Alo"
"Sahildeyim"
"Tamam hemen geliyorum"
Bana iyi geliyodu Duygu benim düşüncem ve duygularım ben ağlayamam o ağlar ben cevap veremem o verir beni korur görünmez olmadığımı hissettirir. Omzumda hissettiğim el ile irkildim Duygu gelmişti kayalıklara oturduk ve dertleşmeye başladık daha çok o anlattı ben dinledim çünkü anlatıcak pek birşeyim yok son cümlesi "seneye sizin okuldayım" olunca çığlık atmamak için kendimi zor tuttum aslında tutamadım en son Duygu ağzımı kapatmak için debeleniyodu siyah bir jip geldi ve Duygu gitti ben orta derce bir ailedenim ama Duygu zengin babasının holdingi var Duygum holding düşünürken eve gelmiştim "hazırlan misafirliğe gidicez" annemin sözü üzerine giyindim ve arabaya bindik herşey normal gidiyodu taki kaza yapana dek bir cızırtı korna sesleri ve sessizlik araba parçaları gözümü yavaş yavaş açtım ve kolumu kaldırdım bütün gücüm bitmişti sanki fişimi çekmişler gibi birden elim düştü ve bir acı hissetim elimde
#######DUYGU'DAN######
Hastane sanki zindan gibi ölüm haberleri acı çığlıklar ve herkese çarpıp geçen ben amaliyathanenin kapısının önünde yere düştüm o acıyla ağlanaya başladım aslında acı kalbimdeydi göz yaşlarım kendini bırakmış bütün senenin acısını çıkartıyordu sanki omzuma bir el dokundu ve beni koltuğa oturttu mavi gözleriyle büyülüyordu sanki gülümsedi ve gitti ellerimi saçlarıma doladım ve başımı eğdim tek düşündüğüm Aşkın'dı
####1saat sonra#####
Doktor geldi hasta yoğum bakıma alındı ama ailesinin geri kalanı için üzgünüm Aşkın ailesi ölmüştü bunu ona nasıl söylerdim daha çok ağlamaya başladım bunu ona nasıl söylerdim
######AŞKIN######
Gözlerimi hafif ve ağır şekilde açtım hastanedeydim Duygu yanımda ağlamaktan gözleri şişmiş "nasılsın" berbat kötü çünkü ölmedim "iyiyim" dedim yalan söyledim "1 haftaya taburcu olucaksın ve üzgünüm ailen" dedi ve ağlamaya başladı anlamıştım artık bir ailem yoktu hiçbirşey demedim zaten Duygu odadan çıktı ağlamaya başladım hiç durmadan elimden hiçbirşey gelmiyodu gittikleri yetmiyomuş gibi benide almamışlardı yanlarıma ama ben gelicektim onlar istesede istemesede onlara kavuşucam.
