Langit Ka Sa Akin (Completed)

Chapter 13 Together with Audrey

Noah's POV

Kasama ko si Audrey sa loob ng opisina ko. Tahimik lamang ito at nakatingin sa glass wall. Minsan napapasulyap ako sa kanya. Parang hindi nakakasawang tingnan ang mukha nito. Naalala ko na naman ang nangyari sa amin noong nakaraang gabi. Kakaiba sa pakiramdam. Feeling na hindi ko naramdaman sa kahit sino mang babae. Napakaganda niya. Bakit ba ako naa attract sa kanya? Napaka bata pa nito para sa akin. Sigurado din ako pare pareho lang silang mga babae. They are just a waste of my time, including Audrey.

Mabuti at nakatapos ako ng maaga sa opisina. Binasag ko ang katahimikan. "Audrey, may gusto ka bang bilhin? Sabihin mo lang at dadaanan natin bago umuwi. Dadaan din ako ng dessert restaurant para may madala sa bahay." Sabi ko pa sa kanya.

Tumingin ito sa akin at nagtama na naman ang tingin ko sa nangungusap nitong mata. "Wala pa naman akong kailangan. Salamat Noah." Sagot nito sa akin. Ang gandang pakinggan pag si Audrey ang bumibigkas ng pangalan ko. Gusto ko mang yayain itong mag dinner ay hindi dapat. Alam nila Mommy at Daddy na kasama ko ito. At para ano? This is not right!

Nang huminto kami sa isang dessert restaurant. I just remained seated in my car and massage my temple. Medyo sumakit ang ulo ko sa dami ng trabaho sa opisina. Naramdaman kong hinawakan ni Audrey ang balikat ko. "Noah, are you okay?" Tanong nitong concern.

"I'm okay. Just some mild headache. Thanks." Sabi ko sa kanya. Ngayon lang may nagka concern sa akin ng ganito. I am smiling deep inside. Nakakawala ng stress, ng sakit ng ulo.

"Alagaan mo ang sarili mo Noah. Huwag mong masyadong pagurin ang sarili mo." Dinig kong sabi nito habang hinahagod ang balikat ko.

Tama nga si Audrey. Masyado kong sineseryoso ang trabaho ko. Mabuti sana kung mayroon akong pamilya. May asawa at anak na pag alayan ng pinagpaguran ko. I turned my gaze on Audrey at nakita ko ang sinseridad nito. Biglang na conscious ito ng magtama ang aming mga mata. Umiwas ito ng tingin at biglang natahimik. Nauna na akong bumaba ng sasakyan. Tahimik lang itong sumunod na bumaba ng pinagbuksan ko ng pintuan at sumunod na sa akin. Nagulat akong makita doon sa loob ng restaurant ang kapatid kong si Mae, kasama si Roland na boyfriend niya at isang matangkad na ka age din nilang lalaki.

Lumapit si Mae at ang mga kasama niya sa amin. "Hi Kuya! Audrey mabuti nakalabas ka ng bahay." Bungad nitong bati kay Audrey.

"Inutusan ako ng Mommy mong maghatid ng dokumento kay Sir Noah." Sagot pa ni Audrey dito.

Nagbatian kami ni Roland at inintroduce nito ang kasama niya. "Kuya Noah si Blake nga pala kaibigan ko at kaklase nila Mae at Audrey." Sabi ni Roland.

Maayos naman si Blake at medyo nahihiya pa. Panay ang sulyap nito kay Audrey.

Si Mae narinig kong nagsalita. "Ayan na Blake ang hinahanap mo. Naku, ang tagal ka na niyan hinahanap Audrey. Sabi ko nga na kada linggo off mo at pwede niyang i date si Audrey. Nagkukulong lang naman yan sa bahay pag linggo." Sabi pa ni Mae na tumatawa.

Nagsalita si Blake. "Kamusta ka na Audrey? Pasensiya ka na sa kaibigan mo. Binibisto naman ako nito eh." Nahihiya pang sambit ni Blake.

"Mabuti naman Blake." Maikli lang na sagot ni Audrey dito.

"Kuya hindi pa kami nakakaorder. Uuwi na lang din kami siguro at sa bahay na kumain. Kung may pupuntahan ka pa Kuya si Blake na ang maghahatid kay Audrey sa bahay." Sabi naman ni Mae.

"Wala akong pupuntahan at medyo masakit ang ulo ko. I need to rest kaya sa akin na si Audrey sasabay." Sabi ko pa.

Nakita kong nauna na ang kapatid ko at ang mga kasamahan nito. "Nanliligaw ba ang Blake na yun sayo?" Tanong ko kay Audrey ng nasa loob na kami ng sasakyan.

Ngumiti ito saglit. "Magkaklase kami niyan. Ewan ko ba kung nanliligaw pero palaging nakabuntot sa akin at sinasabi niyang gusto niya ako." Sabi pa nitong natatawa.

"Ok lang ba yun sayo na nililigawan ka?" Tanong ko naman dito.

"Eventually doon naman papunta ang buhay natin. Pag may tamang lalaki na mahalin ako ng totoo, bakit hindi? Magkaroon din ako balang araw ng pamilya. Mabuti kayo buo. Ako simula't sapul yun ang pinangarap ko ang buong pamilya. Hindi ko man na experience yun, pero pinangako ko na pag nagkaroon ako ng pamilya magiging happy at buo kami." Sabi nitong malungkot ang boses.

"Alam kong ayaw mo ring nandito ako sa bahay niyo. Siguro pag nakaipon ako. Bibisita ako ng Cebu. Gusto ko lang makilala ang mga relatives ko doon." Sabi nitong nakatingin sa windshield ng sasakyan.

Hinawakan ko ang kamay nito at pinisil. Ang sarap sa pakiramdam na mahawakan ko si Audrey. Magaan sa feeling na nako comfort ko ito. "Walang may nagpapaalis sayo sa bahay. Okay? You can stay as long as you want. We need you at home. Kaya hindi ka aalis." Sabi ko pa dito.

Nakarating kami ng bahay at nandoon na sila Mae. Si Audrey dumiretso na sa kusina. Nasa dining table na sila Mom and Dad. Nandoon naman sa swimming pool si Roland at Blake. "Kuya sabi nila Mom and Dad na ok lang daw mag date this Sunday si Audrey kay Blake. Si Audrey daw ang mag desisyon at 0ff naman nito. Mabait si Blake and it's time for Audrey to hang out with males. Para maging normal naman ang pagdadalaga nito." Sabi nito sa akin.

"Hindi siya pwedeng lumabas at hindi pa siya 18. Remember nandito siya sa bahay at responsibilidad natin siya." Sagot ko naman dito sa iritableng tono.

"Kuya I am 15 when I started dating. That's not fair for my friend. She is alone and lonely. It's about time she needs to hang out as all teen agers would love to and just enjoy life." Sabi nito in behalf of Audrey.

"Bahala na nga kayo. Baka another Elisa na naman yan. Sasakit ang ulo niyo." Sagot kong hindi pa rin agree sa mga decisions nila. "May mga taong hindi pa emotionally ready sa ganyan. Audrey is too naive." Dagdag ko pa sa kanila.

Nagsalita si Mommy. "Ang mabuti pa diyan. Let Audrey decide for herself." Sabi ni Mommy.

Dagdag pa ni Daddy. "Blake is such a good and respectful teen ager at kilala naman ni Mae at Audrey ito. Kaya nothing to worry." Sang ayon naman ni Daddy.