Aşk insanı öyle bir yere getiriyor ki. İnsan farkına varamıyor. Sadece durup kendisine ' napıyorum ben ya ? ' diyo ve o anda anlıyo. Aslında Aşk bi ona ait bi şey. Herşeyin daha güzel, daha tatlı olduğu bi an O an geçer ama etkileri devam eder. Onu her gördüğünde tekrar tekrar o anı yaşarsın. Sürekli içindedir. Hiç gitmez, hiç bitmez...
Ve bitirilemez.....
Onu gördüğünde ilk başlarda hiçbir şey hissetmezsin. Yani hissedersin de fazla umursamazsın geçici heves diye - ama ondan, onun yanından ayrıldığında sanki kalbine giden o kan damarlarından onunla beraber gitmiş gibi, sanki o almış götürmüş gibi. O yokken kalbin atmaz. Sadece beyninden onunla ilgili, o an ki yaşadıklarınız gözünün önünden geçer. Taki onu bir daha görene dek..
