I'VE NEVER BEEN IN LOVE.. NGAYON PA LANG..

I'VE NEVER BEEN IN LOVE.. [C13] his past

Chapter 13: HIS PAST

**Brent's POV**

Yung totoo??

Babae ba talaga 'tong kasama ko??

grabe kung kumain.. ^_____________^

kung ganyan sya lagi kumain, bakit hindi sya tumataba?? 

ang ganda pa rin ng katawan nya.

may katangkaran din sya, nasa 5'4" ata 'tong si Atheng.

Bagay lang sa height ko na 5'9"

>.<

i mean, hindi alangan yung height namin. Yun yun..

isinerve na yung main course

at nag-eenjoy akong panoorin sya sa pagkain.

bigla naman syang napatigil.

"Bakit ka nakatingin? kumain ka na kaya tsk. bahala ka, mamaya ubos na yan." -atheng

"Don't worry. Busog pa naman ako saka para lang sayo yan." sabi ko sabay bulong ng, "kulang pa nga ata sa'yo yan"

"may sinasabi ka Brent??" - Atheng

"w-wala ah! sige na. Kumain ka na." sabi ko

maya-maya.

"Brent"

"oh?"

tapos na pala sya. Ang bilis naman?

gutom nga talaga 'to

Napagtripan pa kasi ng CKO tsk tsk, hindi na tuloy nakakain.

"Salamat ha ^_______^"

dug dug dug dug dug

whew!

Don't smile at me! Geez!

lumalakas tibok ng puso ko.. Tsk Tsk

napangiti na lang ako sa kanya

"hmmmmm Brent.. Kanino ba 'tong restaurant na 'to?? ang sarap kasi ng pagkain saka diba kilala ka na dito? you must be a regular customer here."

"It's mine" then i smiled at her

O_O sya.. 

"WEH??!!! Sa'yo talaga?? Hindi nyo family business???"

i just nodded then said,

"itong restaurant na 'to ang pangarap namin ng kapatid ko. I'm 6 yrs. old that time and he's 4.. We're planning to build a restaurant like this. sabi ko, engineering yung kukunin ko para ako yung magtatayo ng restaurant namin and he said he'll take Archictecture in college para sya naman ang magdedesign tapos yung magma-manage daw nung restaurant eh yung bunso namin na 7mos. na sa tyan ni mommy. We were very excited to have a baby sister but then, lahat ng pangarap namin nawala lahat because of a tragic incident. We were on our vacation that time nasa palawan kami. May yacht kami dun kaya namasyal kami using that malayo na kami ng umulan ng malakas, sobrang lakas." 

**Atheng's POV**

Pabalik na kami sa school.

hindi ko magawang kausapin sya ngayon

i can see the pain in his dark brown eyes..

Hindi pa kami matagal na magkakilala pero naishare agad nya sa akin ang pinagdaanan ng pamilya nya..

i was hurt too.

ewan ko pero feeling ko apektado ako.

nakikita ko kasing nahihirapan ang isa sa mga kaibigan ko.