MAVİ VE UZAY

12.BÖLÜM: NELER OLUYOR?

Haluk şaşırmış bir şekilde Güneş'i içeri aldı. Zafer konusunda ne konuşacağını gerçekten merak etmişti.

Salona geçtiler. Karşılıklı oturdular. Güneş oldukça telaşlı görünüyordu. Daha fazla uzatmadı ve hemen lafa girdi:

"Zafer bana geldi ve seninle ilgili bazı şeyler anlattı"

"Ne anlattı?"

Güneş bütün konuştuklarını anlattı. En sonunda:

"Bunlar doğru mu Haluk?" diye sordu.

Haluk'un yüzü bembeyaz olmuştu. Güneş'e döndü ve:

"Tabi ki hayır. O adamın söylediklerini ciddiye almış olamazsın"

"Oldukça emindi ama"

"Yalan söylüyor. Sen bana güven!"

Güneş, neye inanacagini şaşırmıştı. Kafası allak bullaktı. Haluk'a dönerek:

"Sana inanıyorum. Umarım güvenimi boşa çıkarmazsın"

"Merak etme. Sen bana güven yeter" 

Güneş evine gitmek üzere çıktı. Haluk kapıyı kapattıktan sonra sinirli bir ses tonuyla:

"Demek çeneni tutamadın. O halde bedelini ödeyeceksin Zafer efendi!!" dedi.

                  ...

Selin Ali'nin yanından bir an olsun ayrılmıyordu.
Yaralarını pansuman ettikten sonra:

"Daha iyi misin Mavi?"

Ali Selin'e aşkla bakarak:

"İyiyim koca gözlü kız. Sen yanımdayken çok daha iyiyim" dedi ve Selin'in elini tuttu.
Selin'de Ali'nin saçlarını okşadı ve alnından öptü.

Ali Selin'in elini daha sıkı tutarak:

"Yanıma gelsene, birlikte uyuyalım bu gece" dedi.

Selin güldü ve:

"Canın acımasın?"

"Yok yok acımaz gel sen"

Selin battaniyeyi kaldırdı ve altına girdi. Ali'ye sıkı sıkı sarıldı.

"Şu an o kadar huzurluyum ki Selin. Sana sarilinca sanki acılar bir anda yok olup gidiyor"

Selin:

"Biraz daha sıkarsam acıların daha beter artacak"

Ali güldü ve:

"Olmaz bir şey. Sen bana saatlerce sarıl, doya doya bakayım sana acı falan kalmaz" dedi.

Selin Ali'ye yaklaştı ve küçük bir öpücük kondurdu dudaklarına.

"Hadi uyu Mavi. İyi Geceler.."

"İyi Geceler birtanem.."

İki aşık sarılarak uykuya daldılar...

                  ...

Nazlı ve Savaş kısa süreli sarılmanın ardından hemen ayrıldılar. Savaş Nazlı'ya bakarak:

"Bu ne demek oluyor Nazlı? Bana inandın mı yani?"

"Bilmem belki de"

"İnanmasan sarılmazdın. Değil mi?"

Nazlı biraz utanmıştı. Savaş'a bakmadan:

"Anladın işte"

Savaş sevinçten deliye dönmüştü.Aniden Nazlı'ya sarıldı ve:

"Evet anladım. Seni bir daha asla üzmeyeceğim.Bir daha ayrılık yok" dedi.