Love Teacher

Hoofdstuk 6 (Deel 2)

Kijk allemaal naar de fantastische, geweldig mooie cover gemaakt door fantastische EsjuhXxXLove ! Vergeet zeker niet haar profiel eens uit te checken. Héél erg bedankt hiervoor! xxx

***

Ik was zenuwachtig.

Kan je het geloven?

Zenuwachtig voor een verjaardagsfeest voor mijn beste vriend, die waarschijnlijk al blij was geweest met gewoon samen naar de bioscoop gaan. Maar om de één of andere reden voelde ik de kleine vlinders in mijn buik en begonnen mijn handen licht te trillen.

Ik weet niet waarom, en zelfs hoe want ik heb me nog nooit zenuwachtig rond Thomas gevoeld. Misschien is het omdat ik denk dat hij het niet leuk zou vinden? Of dat hij het misschien overdreven zou vinden? Ik weet het niet.

Wat ik wel weet is dat als Thomas naar me toeliep en dat ik mijn handen achter mijn rug hield, in een soort van beleefde manier, om mijn trillende handen voor Thomas te verbergen.

Toen Thomas recht voor me stond, kruiste hij zijn armen voor zijn borstkas en keek me met een wantrouwende blik aan. Ik glimlachte geheimzinnig en was snel om de nerveuze gevoelens weg te dringen en de koele, rustige façade op te zetten.

"En? Wat is hier allemaal de bedoeling van?"herhaalde Thomas. In plaats van antwoord te geven, ging ik lichtjes op mijn tenen staan en sloeg mijn armen rond Thomas heen.

"Gefeliciteerd met je achttiende verjaardag,"riep ik in zijn oor en ik voelde hem lichtjes ineenkrimpen door mijn luide stem. Dan grinnikte hij en sloeg ook zijn armen rond me heen en trok me tegen zich aan. "Dankjewel,"hoorde ik hem in mijn oor fluisteren.

Ik lachte en duwde hem van me af. Ik keek hem stralend aan en draaide dan een cirkel rond mijn eigen as met gespreide armen. "En?"vroeg ik hem enthousiast. "Wat vind je ervan?"

Thomas trok één wenkbrauw op en duwde zijn bril wat verder op zijn neus. De grote, lompe bril was een scherp contrast met de rest van zijn outfit. Het pak zat niet perfect, maar goed genoeg om zijn postuur mooi uit te brengen. De strik rond zijn nek hing een beetje scheef, dus pakte ik de uiteinden vast en trok het recht.

Toen ik opkeek zag ik een lichte blos op Thomas zijn wangen en gaf er lachend een tikje op. "Kom op,"zei ik terwijl ik zijn hand vastpakte en hem meetrok naar Mark, die al achter zijn camera stond en op zijn telefoon stond te tikken.

"Wat gaan we nu doen?"vroeg Thomas terwijl hij zich liet meetrekken door mij naar de fotograaf.

"Sinds dat het je achttiende verjaardag is wou ik iets speciaals doen," legde ik uit terwijl ik zijn hand losliet en hem op kleine bankje duwde waar we net met ons tweeën inpaste. "Dus sinds dat ik me kan herinneren hou je ervan om alle speciale dagen vast te leggen dus daarom is hij hier." Ik wees naar Mark.

Thomas fronste en keek heen en weer tussen Mark en mijn heen, alsof hij het niet begreep. Pas na nog een paar keer tussen ons heen te kijken zag ik een onzichtbaar lampje boven Thomas zijn hoofd aangaan. Zijn ogen werden groter achter de dikke brillenglazen en een grote glimlach verscheen rond zijn lippen.

"Wow Amanda,"riep hij uit en hij zwaaide een arm over mijn schouder. "Dit is geweldig. Maar dat legt nog steeds niet uit waarom we zijn verkleed als twee idioten op Halloween."

Ik grinnikte als ik Thomas woorden hoorde en schudde zijn arm van mijn schouder af. Thomas had een diepgewortelde haat voor Halloween. Elke jaar als de feestdag weer aanbrak loopt hij wel twee weken slecht gehumeurd rond, heel de tijd aan het klagen over alles en niets.

Ik weet niet waarom Thomas zo'n hekel heeft aan Halloween, en hij wilt al zeker niet uitleggen waarom. Elke keer dat ik er weer een opmerking over maak of hem vraag waarom hij eigenlijk zo'n hekel heeft aan Halloween haalt hij zijn schouders op of ontwijkt de vraag.