Music Within Us (on hold)

CHAPTER 41 - New Beginning

Calvin POV

I sit back as I watch Michelle performing on the stage, playing the Clair De Lune, pangalawa niya na tong performance, I'm worried that she's already exhausted but I know her well, and I know she can do it.

Pag katapos niyang tugtugin yung Claire De Lune, nag palakpakn na ang mga tao, she's already famous, I'm sad that I can only glare at those men. Dammit.

Tumayo na ako at umakyat ako sa stage na may dala dalang bouquet of roses, "Ounce again, I presents you Michelle Claire Anne Paredes, thanks for watching her wonderful performance, and now as her 'Boyfriend' I would gladly to that she's a beautiful woman. Thanks and farewell." Sabi ko at parehes na kaming umalis ng theatre.

"Calvin, kunin ko lang ang gamit ko sa guest room, nandun jacket ko." Sabi niya, tumango na lang ako at sinamahan ko siya.

"Kakain tayo sa favourite mong restaurant mamaya, dahil ang galing galing, well, sa simula pa naman magaling ka na, kaya ako na fall sayo ei!" Gigil ko sa kanya, hinampas naman ako sa kamay,

"Manahimik ka nga, grabe ah," Sabi niya sa akin.

"Ikaw ang grabe! Kinompliment ka na nga... hinampas mo lang ako..." Sabi ko pekeng nag tatampo, tapos bigla niyang pinisil mukha ko! Aray!

"Ikaw kaya nanguna jan! Ewan ko sayo! Pero, did I performed well?" Tanong niya sabay hawak sa kamay ko, ngumiti lang ako at hinalikan ko ang ulo niya, she ended up giggling

I sighed and stared at her while walking, how did I got this lucky, Michelle... she's so talented... a writer or should I say a Novelist...a professional artist...and of course a musical artist...

Di ko alam, pero di lang dahil doon ako nainlove sa kanya. Nung nakuha na namin yung jacket niya, ay dumiretso na kami sa sasakyan at pumunta sa restaurant, paborito niyang restaurant. Habang nag dri-drive ako, nag kwentuhan kami sa sasakyan. After 10 minutes nakarating na kami sa seafood restaurant na gustong gusto niya. Sa sobrang adik niya dito sa restaurant na toh, sa lobo ng talon taon, lagi kaming nakain dito pag may occasion.

"Oh Michelle, I know you're really hungry, eat up." Sabi ko sa kanya, ngumiti siya sa akin, at ako rin naman ay nag simula na rin kumain.

Tatlong taon na, ang nakalipas... after the incident, I don't want to remember all of that... dahil lang sa kagaguhan ng kapatid ko... lahat nasira. I looked at Michelle and sighed in relief, reminding myself that she's in good hands now, I promised myself that I would take good care of her, so my brother will never have the chance to hurt her again. Kung hindi pa siya umiwas, malilintikan na talaga siya sa akin.

"Calvin, how's the company so far?" Tanong niya sa akin, bumalik naman ako sa katinuan at ngumiti sa kanya, "The comapany is great. Manager Kat is still the CEO, ayoko pang kunin yung posisyon niya... never ever, okay na akong model at actor... hirap kayang maging president ng isang company." Sabi ko sabay subo ng oag kain sa bibig ko. At the very start eto talaga dream job ko, maging actress at model. 

Napatawa naman siya, sa totoo lang, wala talaga akong balak manahin yung company na yun, una sa lahat, company yun ng dad ko, model agency at acting agency, yung sila ang kumukuha ng mga artista and models, sila rin ang humahandle ng mga shows na ilalabas, gets? Si Manager Kat ang namamahala sa CEO ngayon, tumutulong naman ako. Pangalawa, ayoko lang at wala talaga akong balak manahin yun!

"Then how about the new role you have?" Tanong niya habang nakangisi, talaga tong babae to. " I told them i don't like the female leading role," Replied ko, napatawa naman siya, sa sinabi ko, napangiti naman ako, kasi napakaganda niya pag nakangiti.

Yang ngiting yan, nag papasalamat ako sa Diyos at bumalik na yang ngiting yan, matagal ko ng hindi nakikita yang ngiting yan... pero ngayon alam kong hindi na ulit mawawala yan. Pangako ko sa sarili ko yan na hindi na mawawala yang ngiting yan.