I am a human but he is my mate (On Hold:()

hoofdstuk 10

Kippenvel verspreidde zich op mijn armen toen hij dat zei. Ik gromde en stak mijn hand in de tralies om ze vervolgens om zijn nek te sluiten en hem tegen de tralies aan te sleuren. Zo hield ik hem even vast tot hij paars aan liep. Waarna ik hem met moeite losliet waar hij zwaar hijgend op de grond zakte. 'Je bent zielig' snauwde ik. Langzaam liep ik naar buiten, denkend aan wat er kon gebeuren met mijn lieve mate. Ik knipperde hevig toen ik buiten stond en het licht op mijn ogen brandde. Ik veranderde in mijn grote zwarte wolf en begon te rennen. Spieren rimpelden onder mijn pels terwijl mijn poten over de grond stormden. De natte bladeren dwarrelden door de lucht en ritselden onder mijn poten. Mijn hoofd voerde me naar mijn roedel. Ik rook mijn roedel al en zag de huisjes tevoorschijn komen. Eenmaal in mijn territorium gekomen kwam ik slippend to stilstand.

Pov Laura
Ik trok snel mijn natte kleren uit en ging onder de warme douche staan. Gespannen keek ik om me heen tekens bang dat de deur in getrapt kon worden door Damon die -als ik boos zou worden- zou zeuren over zijn mate bond en sterkere alpha gevoelens en blabla.... Ik hoorde de deur met veek geweld dichtgeslagen worden en ontspande eindelijk weer. Langzaam liet ik de warme stralen mijn lichaam verwarmen. Allerlei gedachten spookten door mijn hoofd waarom overkomt dit mij, karma? Ik geloofde eigenlijk niet in karma maar ik begon steeds meer te twijfelen, snel schudde ik die gedachte uit mijn hoofd. Karma bestaat niet, punt Ik draaide snel de douche uit. Ik rilde door de plotselinge kou. Het kippenvel sprong op mijn benen. Ik stapte de douche uit en keek naar mijn kleren die ik inmiddels al drie dagen aanhad. Hmpff hij moet toch wel ergens kleding hebben. Ik liep door het super grote huis rond met de handdork stevig om me heen geslagen. Ik liep zijn kamer binnen en trok de kast open. Ik griste snel een veel te grote blous aan. Ik besefte me nu pad hoe groot rn sterk hij was, waarom was hij nou niet zo'n lelijk mager iemand. Dan was het makkelijk om hem te weerstaan en hem een flinke klap te verkopen. Maar dat was hij niet, in tegendeel hij was een arrogante gespierde en drie koppen grotere patser, maar wel een hele knappe patser... 'Nee dat is hij niet' sprak ik mezelf snel toe. 'Wat is hij niet' klonk een geamuseerde stem vanuit de deur. Ik slaakte een gilletje en keek om ik schrok van wat ik zag, ik zag een magere, kale, en haast krankzinnig uit zijn ogen kijkend. 'Wie..ben jij..? Vroeg ik wantrouwend. Hij lachte hij gooide zijn hoofd naar achter en deed zijn ogen wijd open en slaakte een krankzinnig geluid dat waarschijnlijk een lach moest voorstellen. Kippenvel verspreide zich over mijn hele lichaam terwijl ik oppervlakkig ademhaalde. Zijn mondhoeken trokken omhoog tot een scheve grijns toen hij mijn bange houding zag. Hij zette een stap dichterbij en richte een pistol op me -wat ik tot mijn verbazing- nu pas had gezien. Ik zette snel een stap naar achter. Hij grinnekte en zette nog een paar stappen naar voren ik zette nog een paar stappen naar achter. Tot ik met mijn rug tegen iets hard wat waarshijnlijk de muur was aan knalde. Hij kwam steeds dichterbij en een beklemmend gevoel omvatte me toen hij nog maar een paar centimeter van me vandaan was greep mijn hand verwoed razendsnel naar de vaas op het nachtkasje van damon. E sloeg her vervolgens hard in het gezicht van de enge man. Hij schreeuwde en greep naar zijn gezicht waardoor ik snel weg kon glippen en de grote trap af kon rennen. Maar halverwege greep een dunne -maar verrasend sterke- arme me en sleurde me aan mijn haar naar boven. 'Gillend, kreunend en spartelend trok hij me naar de overloop en me vastpinde op de grond. 'Dat had je nou net niet moeten doen'....