Loncada sıradan bir gündü. Gray göreve gitmişti ve geri dönmeye hazırlanıyodu. Juvia ise Gray-sama'sını bekliyordu. Gray geri döndüğünde hemen üstüne atladı. Gray ise herzamanki haliyle Juvia'dan kaçmaya çalışıyordu. Gray artık dayanamadi ve şiddetle:
-Juvia artık yeter! Bu huyundan vazgeç! Senden hoşlanmıyorum! Anla artık
Juvia bunu duyunca ağlamaklı oldu ve arkasına bakmadan lonca kapısından dışarı çıktı. Erza Gray'e bu yaptığının çok kötü olduğunu söyledi. Gray ise sadece sustu ve uzaklaştı. Birkaç gün loncaya gelmeyen Juvia için endişelenmeye başlamıştı. Ne de olsa onun yüzünden gitmişti. Kimseye hiçbirşey söylemeden sessizce Juvia'yı aramaya çıktı. Gittiği her yerde soruyordu herkese. Ama kimse ne Juvia'yı tanıyordu ne de Juvia'yı görmüştü. Bir kasabanın önünde şemsiye satıcısı gördü. Bu çok garipti. Çünkü hava oldukça sıcak ve güneşliydi. Hemen sordu:
-Pardon ama hava çok güzel neden şemsiye satıyorsunuz? Kim alır ki bu havada?
Satıcı : Öyle demeyin efendim. Bu kasabada nedensizce yağmur yağmaya başladı ve içeri girenlere satıyorum ben bunlari.
Gray koşarak kasabaya girdi. Bu kadar kasvetli bir havanin tek sebebi olabilirdi : Juvia.
Gray o sırada yerde Juvia'nın şapkasını (ya da bere herneyse) gördü. Koşa koşa her yeri aradı.
Ama bulamadı. Dolaşırken paraya ihtiyacı olduğunu hatırladı. İlk panodan o kasabaya en yakın görevi aldı.
Göreve gittiğinde bir sürü yaratığımsı şeyin bir kadını esir aldığını gördü. Kadını kurtarmalıydı. Aklına gelen en iyi plan direk saldırıya geçmekti. Buzdan mızkarlarla ilk rakibini alt etti. Sonra buz bazukayla ikincisini. Gray için bu yaratıklar kolay lokmaydı. Hem de bu göreve bu kadar para. Kolay yoldan para kazanmaktı bu resmen. Buz yapımı çekiç ve 7. yaratık da gitti. Kadını kurtarmak için sadece 5 tane kalmisti. Tam onlara doğru yönelmişken 5 yaratık da birleştiler ve büyük bir canavar oluştu. Gray artık işlerin zorlaşacağını anlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Su ve Buz
FanfictionGray artık Juvia'ya karşı ne hissettiğini anlamıştır ve onunla olmak isteyecektir.
