Aljur's POV
Medyo nawala ako sa mood dahil sa paguusap namin ni lolo. He tells me about some things about Wendy, dagdag pa ang pagkainis ko dahil sa sobrang saya ni Yla at Jacob. They maybe have a good talk to each other. Medyo nainis ako, so hanggang sa pagdrive sa kanya pauwi I never use to talk or open up any topic. It's a tiring day, I just laid on my bed and close my eyes.
***
6:00 am ng magising ako, Nanuod muna ako ng TV dahil maaga pa naman. Medyo naboring ako dahil puro political news ang topic. I decided to make some pancake for breakfast. One of my skills is baking. Mahilig akong mag bake dati at magluto for Wendy. Hindi ko nga alam kung anung nagtulak saakin para mag bake ngayon, baka dahil bore na bore ako. I prepared all the things I have to use. I cook first chocolate pancake then strawberry and last caramel flavor. I started to put some icing. Nilagyan ko muna ang chocolate pancakes ng icing then yung caramel flavor. Nagisip muna ako ng pwedeng gawin sa strawberry flavor pancakes. I end up in putting some adlibs in the strawberry pancakes. Denesignan ko siya ng ibat ibang facial expression. Ibibigay ko ito kay Yla as a sign of another apology. I know na pansin niya ang pagiging cold ko kahapon. Nilagay ko na ang pancakes sa fridge then waited untill the people in the house awakened. Medyo matagal akong naghintay pero wala pa ring nagigising so I decided to cook some heavy meals. Nagsaing ako then I fried eggs, bacon and ham. I prepared some cereals for Jared and set the table. Saktong tapos ko ng pagluluto ang kanilang paggising. They were shocked when they see me prepared the breakfast. I knew it already, matagal na ng huli akong naging ganito. I always wake up late pagkatapos kong hiwalayan si Wendy. And everything went back to me. I remember the time how we started and ended.
>flashback<
4 years ago nung una kaming nagkakilala ni Wendy. That time I am a first year BSMath student in IU. I am walking going back to my classroom when I hit a girl. Unfortunately, natapon saakin ang dala niyang hot chocolate. Imbis na magsorry siya ay nagalit pa. Siya na nga itong nakabunggo saakin siya pa ang may ganang magalit.
Hoy!, lalaki ang laki laki ng daan diyan ka pa tlaga dadaan sa pinaka gilid. Hindi ka man lang tumitingin sa dinadaanan mo. Ayan tuloy natapon ang hot chocolate ko. Antagal ng hinintay ko para lang makabili niyan tapos matatapon mo lang.
Wow miss ikaw pa ang may ganang manumbat eh! ikaw nga tong nakatapon ng hot chocolate saakin. Puting puti pa naman ng damit ko tapos dudumihan mo lang. I said in sarcastic voice
Eh! kasalanan mo hindi ka tumitingin sa daan.
Oh! eh nakita mo naman na pala ako bakit hindi ka umiwas.?
Kailan ka nakakita ng taong sasadyaing itapon ang 2 hours niyang pinilahang hot chocolate? kung nakita naman na pala niya aber!!??
Oo nga naman she has a point. Pero teka ganun ba siya katagal naghintay para sa simpleng hot chocolate lang. Ako nga wala pang isang minuto nakakabili na agad ako nun.
Wag mo nga akong lokohin sa sinasabi mong two hours kang pumila para diyan. turo ko dun sa natapon na hot chocolate.
Oo, nga bakit ba.?. ang mukhang to? mukha bang sinungaling..?
Yes. I said proudly
Ahh! ganun, sige bilhan mo ako ng hot chocolate ngayon.
I get my phone in my bag the dial ate Beth. Agad namang sinagot ng kabilang linya ang tawag ko. Ate Beth dalawang hot chocolate nga po. Paki reserve na lang kukunin ko dyan ngayon. Ate beth said yes and hang up the phone. Nakita ko naman ang pagkagulat niya. Siguro nagtataka, well ate beth is one of my moms friend kaya I always received a VIP from her. Sinamahan ko siya papuntang cafeteria then kinuha ang hot chocolate niya. Pinagtingin kami ng mga students, urgh... oo nga pala puro hot chocolate damit ko.... kahiya. I run then leave her. Pumunta akong locker ko at nagpalit. Binilisan ko na rin ang pagpunta sa room namin. First day of school pa naman and I don't want to be late after all.
Pagka rating ko sa tapat ng room ay dahan dahan kong binuksan ang pinto expecting na hindi pa ko late, kaso I wad wrong. My Prof call me.
Why are you late Mr.??
Ah-eh... gawa po nung babae sa hallway kanina...
Anung gawa ko, ikaw may kasalanan. napatingin ako sa magsalita.
Ikaw?? I said in amusement
Nagtawanan ang mga classmate ko. I knew it already classmate ko din pala siya.
You two will clean the whole room after the class. sabi ng Prof namin then after nun pinaupo na kami. Sa kamalas malasan pa magkatabi kami.
After the class we clean the room as a punishment of being late. Tahimik lang kami nag linis then I break the awkward moment. Nakipag kilala ako sa kanya and we became friends. After noon ay naging matalik kaming magkaibigan. Lagi na kaming magkasama, nag kukulitan at nagtatawanan. After one year I fell in love with Wendy. Dahil siguro sa kabaitan niya at lagi naming pagsasama kaya may nadevelope akong feelings para sa kanya. Matagal din bago ako nag confess sa kanya and find out that she feel the same towards me.
We became perfect couples sharing happy days,sweet and romantic dates. Lahat perfect but one day Wendy became different. Madalang na siya pumasok, lagi siyang mailap pagdating saakin. I know that there's something wrong. One day I try to call her para yayain sa mall but then cannot be reach. I decided na ako na lang mag isa ibibili ko na lang siya ng surprise gift dahil monthsary namin ngayon. I check for some necklace in the mall but I suddenly feel bad ng makita ko siyang lumbas kasama ang isang lalaki sa Sinehan. I see them kiss. Lumapit ako sa kanila and give the man a hard punch. Nagulat sila,, at dahil sa galit ko I said "happy broke up day Wen" and throw my gift to her para sana sa monthsary namin. After nun hindi na kami nag usap I transfer to Harvianns University. I heard some gossips about Wendy na umalis na daw ito ng Pilipinas at pumuntang Paris. At lahat yun totoo. I can still feel the pain from my past. Pero kahit papano naibsan iyon ng makilala ko ang ARTS, yun ang dating pangalan ng grupo nila nabago lang yun ng madagdag ako.
>end of flashback<
You cook all of this?? tanong ni Mom saakin
Yes! I did... tara kain na tayo I'm starving. Lumapit na sila sa main table at umupo. Kumain kami ng masaya at nagkaroon ng kaunting kwentuhan. After noon ay I prepare my self for school. I bring the strawberry pancakes and leave some message for Yla. Magkaiba kasi ang subjects namin ngayon.
#thepast
Hindi ko ma po ito hahabaan mga hanggang Chapter 27 lang po siguro ito.
Comments/Vote po kayo...thanks
.
.
.
Happy Reading
-Vince_chen
