Dating the NERD

Chapter 3

Chapter Three ~ at last! In the Philippines

Sab's POV
..

Nakarating narin kami sa pilipinas.
Wow!! Laki ata ng pinagbago dito?
Kinuha ko tung cellphone ko kasi may tumatawag. And great! Its my twin brother. Ano na naman ang problema neto?

"Ya! Whats your problem?"
Bungad ko naman sakanya.

(Nasa pilipinas ka lang naging bastos kana?)

"Ah. Hehe. I'm just kidding lang naman kambal.. So whats your problem?"

"Ikaw.. Wag kang masayadong makulit kay Sue. Kundi lagot ka sakin.. Siya magsusundo sayo ngayon."

"Yey!! Talaga kambal?? Don't worry babawasan ko ang pagiging makulit ko sakanya. Ako pa."

"Good.."

".. Two percent lang.. Haha"
Nilakasan ko yung tawa ko. Haha. Yan tuloy. Nagsitinginan ang mga tao sakin. Hmm. Baka isipin nilang abnormal ako. Hindi kaya!!

"Ya!!" Makasigaw naman to sa kabilang linya kala mo naka microphone eh.

"Ge. Bye na.. "
Binabaan ko na agad sya ng telepono. Ayoko ng maka.usap muna ang abnormal kong kambal na kapatid.

Mula dito natanaw ko narin ang aking future ate. Si ate Sue. Kya! Mas lalo syang gumanda ngayon. Tumangkad rin sya at mas lalong pumuti.

"Unnie!!" Sigaw ko sakanya. Nakatingin kasi sya sa cp nya kaya ko tinawag sya. Napatingin naman sya at ang ibang tao sakin. Wahaha..
Nag eeskandalo ba? I don't care!

"Ya! Wala ka pa paring pinagbago! Wag ka ngang mag eskandalo! Yan tuloy! Pinagtitinginan na tayo dito!"

"Tch. Bakit? May nakakikilala ba sakin dito? Wala naman diba? Kayo na mismo nagsabi sakin na walang nakakakilala sakin!"

"Yeah! Wala nga pero saakin MERON!" Pag ka diin nya pa talaga sa meron! Oo na! Sya na kasi ang sikat! Sya na ang mapapahiya.

"So, saan tayo pupunta?"
Tanong ko sakanya. Kinuha naman ang mga gamit ko tsaka nilagay sa isa pang kotse.

"Sa Coffe House nalang then punta tayo ng mall. Ok?"
Tumango lang ako sakanya. Yeah i forgot. Meron pala sya ditong Coffe House na sobrang sikat. Hindi lang dito but also sa iba pang bansa. Sabi nila matagal na kaming magkakilala simula kapanganakan pa daw?, ewan ko ba.For me 7 years palang kaming magkakilala pero yung family daw namin is almost 45 years ng magkakilala. Well good to hear about that.

Sumakay na kami sa sports car car nyang red at ini start na ang makina. Mahilig talaga to sa sports car eh. Well sila palang dalawa ni kambal. Sa lahat ata ng lovers sila lang yung nagkakaintindihan sa lahat ng bagay kaya nagtagal yan ng 3 years eh. Ako kaya?

Nung naging kami naman ni Kirt halos lahat ata pinag.aawayan namin. Sa movies, places to go
pagkain, at kung ano ano pa. Ang isa lang talagang pinagkakasunduan namin is hehe. Music Hue. Ewan ba kung bakit dyan lang kami nagkakasundo.

"So kamusta na yung kuya mo dun?" biglang sambit ni ate Sue.

"He's still the same. Kaya nga lang ayaw nya pa akong papuntahin dito kasi daw gusto nya akong protektahan."

"Yeah. He wants to protect you." May lungkot sa boses nya ng sabihin iyon. Protect me? But why? Magtatanong pa sana kaso nandito na pala kami sa harap ng Coffee House nya.

"C'mon. The food is waiting for you." Bumaba narin ako. Grabe. Nagugutom na talaga ako kanina pa. Yung pagkain kasi sa airplane hindi masarap tapos ang mahal pa. Argh!

Pag pasok pa lang namin sa House napawi na yung gutom ko. Oh My God! Ang linis dito! Feels like im in heaven!  Ang dami ring tao tapos mas lumaki na yung place. Meron na ding second floor dati kasi wala pa. May tatlong VIP rooms. May mini stage rin sa gitna. Aish! Ganun na ba talaga katagal ang seven years para ang daming magbago rito? OMFG!

"WELCOME TO HEAVENS COFFEE HOUSE!!!" bati ng mga LADY'S.
wow! I like their outfits! Korean styles!
"Good morning Miss. Mortiz Goodmoring  Ms. Jimenez" sabay sabay parin sila. Nag bow sila at nagbow din naman kami.

Kaya!! Tatambayan ko na to tuwing hapon. Haha.

"Ok. Sab. Just wait here and i will get our food." Umakis na din si ate Sue.

Ma bo.bored naman ako kung maghihintay lang ako dito kaya tumayo ako at nilibot ko muna ang House. Sa mga ding ding nakasabit ang mga pictures ni ate Sue. Pictures nung pagkabata namin. Awards. At iba pang pictures ng mga achievements nya. Sa kabilang gawi naman. Nakita ko ang nag.iisang picture na naka frame. Luma na sya.

Kinuha ko yun. Nilumaan na talaga sya. Nasa gitna kami ni kuya tapos sa gilid ko yunf isang babaeng di pamilyar. 'Sino yun?'. Katabi naman ni kuya si ate Sue. Sa likod naman may Anim na lalake. Sino naman sila? Napansin ko rin yung bracelets nila. Kagaya nung nakita ko kaninana sa drawer ko. Ano to?

Sumakit naman ng bahagya yung ulo ko kaya napag.isipan kong bumalik sa table. Nahagip naman ng paningin ko ang isa pang litrato. Si ate Sue at isang di pamilyar na lalake.
Kamakailan lang pala to. Nakaakbay yung lalake kay ate Sue at pareho silang matamis ang tawa. Uhm??

"Excuse me?"
Nabitawan ko yung picture frame kaya nabasag sya. Naman oh! Gulatin ba naman ako!?
Hinarap ko yung lalake at sa gulat ko muntik ko na ulit mabitawan ang frame. Ah?

Siya yung lalakeng kasama ni ate Sue dito sa frame! Alam kaya ito ni kuya? Naku.. Lagot pag nalaman nya to.

"Sab! Hay.. Andyan ka lang pala.. "

"Yes ate sue andito lang ako."

"Well, by the way. This is Ivan and Ivan this is Sab. Kapatid ni Sam well actually kambal nya. Then Sab. Si Ivan yung ka sosyo ko dito."

"Hi. Nice to meet you Sab."
Nginitian ko lang sya. Buti nalang at ka sosyo at hindi ka to nakiki share sa realasyon nila ni kuya.

"Well guys lets go there? Ikaw ivan? Sabay kanang kumain.."

"Ah.. No need.. Seems that nag b-bonding pa kayo. Sge Yuri una na ako.. Sam"
Tinanguan lo ukit sya. Yuri? Did he call Ate Sue YURI?  No way! Hindi yan nagpapatawg ng Yuri eh. Si kuya lang. Ahm...

Bumalik na kami sa table at kumain nalang. Ayoko munang magtaning about dun sa picture. Sumasakit pa din kasi ang ulo ko ng makita ko yung picture namin. Namin ng mga kasamahan kong di ko kilala.

Sino ba kaya sila?
Bakit kasama sila sa dun?
Bakit oareho kami lahat ng bracelets?
May past ba kami?
May hindi ba ako nalalaman?
May memories ba ako dito?

Ang daming katanungan sa isip ko ngayon. Pero sino ba ang makakasagot nito??

//////////////////////////////

Sorry if ngayon lang naka update. Naging busy kasi ang utak ko.. Hehe..

Read.

Votes and comments is highly appreciated. Thank you!

Saranghaeyo♥