Dziewczyna bardzo się stresowała, za chwilę miała wyjść na scene i spełnić swoje marzenia.
Piękna Sukienka opadała na ziemie, była Fioletowa z cienkimi paskami i miała do tego białe szpilki z czerwoną podeszwą. Piękne Brązowe włosy miała spięte w Kłosa. Była lekko pomalowana, ale miała tylko rzęsy mocniej pomalowane.
I wtedy stało się to na co długo czekała, nadeszła jej kolej.
Powoli poszła na scene, nie musiała się przedstawiać bo mieli to wszystko zapisane.
Dziewczyna usiadła za Fortepianem i zaczęła grać.
Było słychać piękne granie. Zawsze grała, kochała to robić i nie chciała nigdy przestawać.
Gdy dziewczyna zaczęła grać, zaczęła razem z tym śpiewać żeby nie pomylić się.
Jej piękny głos, szalenie mieszał się z dźwiękami granymi.
Było to piękne pomieszanie i każdy by chciał tego posłuchać:
Say something, I'm giving up on you.
I'll be the one, if you want me to.
Anywhere, I would've followed you.
Say something, I'm giving up on you.And I am feeling so small.
It was over my head
I know nothing at all.And I will stumble and fall.
I'm still learning to love
Just starting to crawl.Say something, I'm giving up on you.
I'm sorry that I couldn't get to you.
Anywhere, I would've followed you.
Say something, I'm giving up on you.And I will swallow my pride.
You're the one that I love.
And I'm saying goodbye.Say something, I'm giving up on you.
And I'm sorry that I couldn't get to you.
And anywhere, I would have followed you.
Oh-oh-oh-oh say something, I'm giving up on you.Say something, I'm giving up on you.
Say something...Dziewczyna przestała grać wtedy gdy już skończyła.
W oczach Jury było widać łzy, słyszeli wiele razy ten utwór, ale ani jedna osoba nie śpiewała razem z graniem.
Dziewczyna wzięła biały mikrofon i poszła na środek sceny tak żeby być naprzeciwko Jury.
Nie mogli jej od razu powiedzieć czy się dostała czy nie. Musieli zachować kamienne twarze.
Dziewczyna dobrze wiedziała o co chodzi.
-Panno Moon, wyniki powinny dojść do pani w jakiś tydzień.
-Dziękuję, Dowidzenia -uśmiechnęła się lekko do nich i zeszła z sceny.
Była tu sama, jej mama nie mogła przyjechać, tak samo jak jej tata. Są zajeci pracą, więc nawet nie zapytają jak jej poszło.
Dziewczyna trochę posmutniała myśląc o tym, ale potem znowu się uśmiechnęła.
Teraz musiała załatwić tylko jedno....
CZYTASZ
It's Where My Demons Hide
FanficYou shout it loud But I can't hear a word you say I'm talking loud, not saying much I'm criticized But all your bullets ricochet Shoot me down But I get up I'm bulletproof, nothing to lose Far away, far away Ricochet, you take your aim Far away, far...