Ece,içini dolduran karanlık düşüncelerden kurtulmak istercesine koşuyordu.Isırganların,böğürtlenlerin karmakarışık yayıldığı mezarlık yolunu ve bahçeyi geçti.Kapkara bir kapının önüne vardı."Açın!"diye bağırıp yumrukladı.Israrla çaldı,bağırdı.Arkasında,görünmez birinin nefesini duyumsadı,soluğu kesilmişti.
Sonunda kapı açıldı. Ona kuşkuyla bakan ,tanımadığıbiti vardı karşısında.
"Merhaba! Benim adım Ece, ablam burada mı acaba?
Kapıdaki bir an düşündü:
