H24: Oppassen

1K 63 16
                                    

Wonder boven wonder had Frank naar zijn beste vriend geluisterd. Hij had er zelfs vrijwillig voor gekozen om nog drastischere maatregelen te nemen dan Wolfs had voorgesteld. Het restaurant zou in de middag nog maar vier dagen per week open zijn én hij had een extra werknemer geregeld voor in de keuken.
'Eefje, heb je zin samen iets leuks te doen vanavond?', stelde Frank aan zijn vrouw voor terwijl hij teder haar lippen kuste.
Het was zaterdag, een vrije dag. Het restaurant was wel open, maar Frank had gezorgd dat er op die dag genoeg mensen ingepland waren zodat hij alleen hoefde bij te springen wanneer het écht druk zou zijn.
'En Fien dan?', wist Eva niet goed wat ze wilde.
'Floris kan wel even oppassen toch?' Frank keek zijn beste vriend vragend aan.
Wolfs keek op; een leesbril op zijn neus en een leesboek in zijn handen.
'Hm?' Hij had zijn naam horen vallen, de rest was langs hem heen gegaan.
'Of je op Fien wil passen vanavond. Eva en ik gaan wat leuks doen.' Frank sloeg glimlachend zijn arm om Eva haar middel.
'Is goed hoor', stemde Wolfs ermee in. 'Wat gaan jullie doen?'
Eva haalde haar schouders op, wierp haar man een vragende blik.
'Stukje wandelen, of naar de film', beantwoorde Frank Eva haar vragende blik, 'wat jij wil, Eefje.'
'Kies jij maar wat, het maakt mij niet uit hoor', haalde Eva nonchalant haar schouders op.
'Komt goed, ik bedenk wel wat.' Frank drukte een liefdevolle kus op de lippen van de vrouw naast hem, waarna hij terug de keuken in liep. Hij begon alvast aan het avondeten zodat hij en Eva dan wat vroeger konden gaan.
'Vind je het echt niet erg om op Fien te passen?', vroeg Eva twijfelend aan haar beste vriend.
'Nee, joh', schudde Wolfs geruststellend zijn hoofd, 'je hebt een lieve dochter dus dat komt helemaal goed hoor.' Hij gaf haar een knipoog.
Eva was enigszins gerustgesteld door zijn woorden.
Ze glimlachte en liep de trap op naar boven, op weg naar de douche.

'Je moet eerst kijken of het niet te warm is als je haar flesje hebt opgewarmd en je moet niet vergeten het raam dicht te doen en..' Eva kreeg de kans niet om haar zin af te maken. Wolfs legde geruststellend een hand op haar schouders.
'Ik weet het Eva. En, ja: ik bel als er iets is.'
Eva had hem al minstens drie keer verteld wat hij allemaal moest doen en wat juist niet, ze vond het spannend om haar kleine meisje alleen te laten.
'Echt doen, hè!'
'Ja, Eva', beloofde Wolfs haar met een glimlach. 'Ga nu maar.' Hij drukte haar haar jack in handen.
'We gaan er een leuke avond van maken, Eefje', bemoeide Frank zich ook met het gesprek. Hij sloeg zijn arm met een grote grijns om haar middel.
Eva boog naar haar meisje toe, die tegen Wolfs zijn borst aan hing. Ze drukte een kusje op het voorhoofdje, waarna ze kort over haar wangetje wreef.
'Beetje lief zijn voor Wolfs, hè schatje.'
'Ik ben altijd lief, mama', antwoordde Wolfs met kinderlijke stem voor Fien.
Eva grinnikte.
'Tot vanavond.'
'Veel plezier', glimlachte Wolfs naar het stel voor zich.
Frank moest zijn vriendin meesleuren naar buiten, anders kon hij nog lang wachten.
Met een grinnik sloot Wolfs de deur, waarna hij zich tot het meisje in zijn armen richtte.
'Nou meisje, zullen we eens in badje gaan? En dan nog een flesje en daarna lekker slapen.'
Het meisje maakte vrolijke geluidjes, het zorgde ervoor dat Wolfs ook vrolijk werd.
Glimlachend liep hij met haar naar boven. Terwijl hij voor haar het badje klaar maakte, lag zij te draaien in haar bedje. Wolfs trok zijn jasje uit en stroopte de mouwen van zijn overhemd op. Hij legde het meisje op de commode om haar kleertjes uit te trekken en daarna te badderen.
Fien genoot van het lauwe water op haar lijfje; Wolfs genoot net zo zeer.
'Dat is fijn, hè prinses? Een lekker warm badje.' Hij waste het meisje met al zijn liefde.
Fien protesteerde toen ze uit het badje werd getild en de temperatuurverandering op haar lichaam voelde.
'Stil maar, meisje', suste Wolfs haar toen ze zachtjes begon te huilen. Hij wikkelde haar in een handdoek en droogde haar voorzichtig af; alsof ze breekbaar was.
Hij deed haar haar luier en rompertje aan. Het pyjamaatje dat op de commode lag, liet hij voor wat het was. Hij tilde haar op en nam haar mee naar zijn kamer. Hij legde haar neer in het midden van zijn grote bed, waarna hij zich naar zijn kast begaf.
Een tijdje terug zag hij in de etalage van een babywinkel een politieshirtje met bijpassend broekje hangen. Hij kon het niet laten hangen, maar hij had nooit de moed gehad om het te geven aan Eva. Hij was bang dat Frank het verkeerd zou opvatten. Het was natuurlijk iets persoonlijks van hem en Eva; de politie.
Wolfs trok het setje bij Fien aan. Hij knikte goedkeurend.
'Een geboren politieagente', glimlachte hij. 'Dat moest ook haast wel met twee politieagenten als mama en...' Hij slikte zijn woorden in, 'papa', maakte hij zijn zin toch af, een zucht duidelijk hoorbaar.
Fien keek met open mondje naar Wolfs die tegen haar praatte. Ondertussen plukte ze aan haar nieuwe shirtje.
'Vind je hem mooi?', vroeg Wolfs haar met een lach, doelend op het shirt. 'Kom meid, we gaan een flesje drinken.' Wolfs tilde haar weer van het bed en nam haar mee naar beneden. Hij volgde alle instructies van Eva op toen hij het flesje opwarmde. Met een vies gezicht proefde hij van de melk, om zo te oordelen of het op de goede temperatuur was.
Wolfs legde het meisje goed in zijn armen en liet haar uit het flesje drinken.
'Lekker, hè.' Hij drukte een kus op het voorhoofdje. In stilte genoot hij van haar, tot dat ze het flesje leeg had.
'En nu lekker naar bedje toe.' Nog voor Wolfs haar goed en wel in haar ledikantje had gelegd, sliep ze al. Tevreden keek Wolfs toe. Zo voorzichtig mogelijk legde hij haar in het bedje en stopte haar onder. Voordat hij de kamer verliet drukte hij een kus op haar hoofdje.
'Papa houdt van je.' Wolfs knipte de lamp uit en met zijn handen in zijn haren liep hij naar zijn slaapkamer.

De Reddende Engel [Flikken Maastricht]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu