"powder room lang ako"paalam ko kay kylie. Isa sa katrabaho ko at makokonsidera kong kaibigan.
Tumango sya kaya naglakad na ako. Linggo ngayon. Walang pasok kaya nandito kami sa isang club to unwind, and to forget how miserable my life since i learn to know my existence.
Bago pa ako makapasok sa powder room ay may napansin na akong isang lalaking naglalakad ng mabilis at palinga linga sa paligid na nagmimistula syang isang magnanakaw sa paraan ng paglinga linga nya though hindi naman sya mukhang snatcher. He looks more like a model. Matangkad. Maputi and im so fucking lost. Kelan pa ako naging keen observer tss. And to top to it sa lalaki pa.
As i about to enter the powder room i heard someone. Isang boses ng lalaki na malapit lang.
"there you are. Stop running away."sinabe nya yun na parang nagmamakawa. Okay may nagdadrama pa siguro dito. Hinakbang ko ang kaliwang paa ko para tuluyan ng makapasok ng may biglang humawak sa kamay ko. What the. I turn to see kung sino ang humawak sakin.Napatanga ako ng mapagsino. I dont know him but i think sya yung nakita kong lalaking kanikanila.
"i thought i lost you"madamdamin nyang pahayag habang nakatingin sa akin. And im fucking lost for the second time. Anong pinagsasabe ng taong ito? I dont even know him.
Nagpumiglas ako sa pagkakahawak nya pero hindi nya ako binitawan.
"kuya.. Nakadrugs ka ba ha? Anong pinagsasabe mo? Tsaka bitiwan mo nga ako"
"stop it. Your hurting me"what the fudgee bar. Hindi pa ako nakakarecover sa snatcher/modelo/drug addict na nasa harap ko ng may biglang may isang clown ang lumapit samin.
"peter pan.. Who is she?"tinuro pa ako ni ateng clown. Gusto ko syang sagutin ng 'hey clown im a nobody. This fuckin boyfriend of yours hit his head somewhere and mistakenly approach me saying stupid things. Tss but i prefer to keep my mouth shot. Im fuckin tired all i want is to go home. Nagsisi tuloy akong sumama kay kylie dito tss sana ginaya ko nalang si Dawn na masarap na siguro ang tulog ngayon. Damn it
and hey the jerk name's peter pan? And let me think of this girl's name .. Uhmm wendy? Pfft.
But now here i am with this two crazy people. In their own fuckin little drama.
"answer me.. I said who is she?"napatakip ako sa tenga ko with my other hand na hindi hawak ng estranghero. Dahil sa sigaw ni ateng clown. God
"hey. Dont shout. Ayaw ng girlfriend ko ng maingay"fuck bat ba andito parin ako sa dalawang baliw na to.
"huh! Ayaw ng maingay pero nandito sa bar?"galit paring sigaw nya.
"uhmm okay.. I think you two should talk. Im outta here. I shouldnt be here in the first place"binawi ko ang kamay ko sa stranger na nakahawak sakin. Pero hindi nya binitiwan. What the. Tumaas ang isa kong kilay. Bahagya namang tumaas ang sulok ng labi ng estranghero. Uh-oh .
"im not done with you yet. Bitch!!"nagpanting ang tenga ko sa narinig. I know na sa akin nya sinabe yun. Kami lang naman ang tao dito sa parteng ito ng bar at maliwag din dito. She dont even know me and she called me bitch? Just wow..
"look miss whoever you are. Hindi mo ako kilala kaya walang kang karapatang tawagin ako ng ganyan."mas lalong nanggalaiti ang mukha nya sa galit. Ugh what's with sunday, at ang daming naglalabasang sira ulo? Tsk
"you dont want to called bitch.. ? How about a SLUT huh! How dare you stole my boyfriend your not even pretty"how dare she.. How dare this jerk. Nakakatanggap ako ng insulto dahil sa kanya.
"look stacey.. Hindi nya ako ninakaw sayo cause in the first place im not even yours. I love her so please leave us alone"base on my calculation.. Yeah i calculate it tss. So base nga sa kalkulasyon ko eh ginagamit ako ng walangyang lalaking ito.. Anong akala nya sakin. A thing ? I suddenly felt a familiar pain. Now what? Kahit isang estranghero kayang iparamdam sakin ang kaparihong sakit? Is that it?
I gathered all my strenght to pull out my friggen hand at nagtagumpay naman ako. Im not enjoying their little drama anymore.
Tiningnan ko silang dalawa with full of distaste.
And the jerk just look me back cheerfully. At ang isa naman ay matatalim ang matang nakatingin pabalik sakin. Gusto ko syang kalbuhin dahil sa mga panghuhusgang binato nya sakin but i am no warfreak. I hate violence. Kasi alam ko ang pakiramdam ng sinasaktan. Hindi naman nya kasalanan.
"playing innocent parin huh! I know the likes of you"sigaw parin nya sakin.
Hindi ako sumagot nakatingin lang ako sa kanila. I dont want to talk, i dont want to defend myself anymore, what for? Lahat naman ng sasabihin ko does not matter dahil nakatatak na sa isip nya na masama akong tao dahil inagaw ko ang boyfriend nya. Kahit anong sabihin ko does not matter anymore so why bother.
I was taken a back when the guy pull me in his back like shielding me.
"that's it stacey... You can stop now.. "sumeryoso ang kanyang boses. Pero parang wala lang iyon sa babae.
"no!!!! I wont stop until bumalik ka sakin NO!!!!"I pity her, did she really love this jerk to the point na nagmumukha syang tanga?
"NO !!! NO !! BITIWAN NYO AKO .. I SAID BITIWAN NYO AKO.. "kasalukuyan syang pinipigilang lumapit samin nung dalawang bouncer. They came rushing dahil sa pagsisigaw nya kanina. Buti nalang at walang ibang tao ang naligaw dito.
"YOU !!"tinuro nya ako. I face her blankly.
"I'LL MAKE YOU SUFFER.. YOU DARE TO TAKE AWAY WHAT'S MINE.. IM GONNA MAKE YOUR LIFE MISERABLE"and now i receieved a threat. What a life?
I know i shouldnt be afraid dahil hindi ko naman talaga inagaw ang kung anuman sa kanya. But the way she looks at me makes me shiver. What did this jerk got me into?Nagsisigaw parin sya hanggang sa nahila na sya nung dalawa. And now kami nalang dito. ilang minuto na ba ko dito? Nagpaalam lang akong mag ccr .. I m sure nagaalala na yung si kylie. Papasok na sana ako ng room ng hawakan na naman ng walanya ang kamay ko. What an asshole.
"what? May susunod pa ba?"puno ng panunuyang tanong ko. I know im not pretty and all such at hindi rin ako dapat ginaganito, no ones deserve to be use like this.
"look .. Im sorry okay?"i can see sadness to those pair of orbs. But the damage has been done. A simple sorry cant heal anything.
"jerk"
And that was US a month ago .. wanna know what are we now?
BINABASA MO ANG
sweeter than fiction
Teen Fictionwere best of friends and i choose to remain it that way dahil isa ako sa mga taong naniniwalang mas magtatagal kami sa ganon. pinigilan ko ang sarili ko sa abot ng aking makakaya. but it seems that we dont exist to remain that way..