Sa bebeler! Bu bölüm yıldızlı çünkü 2 yazarınız da beraber yazmakta. Poponuzu sıkı tutun. Allah bu bölümün belasını vermiş biz de yazıyoz. Hayırlı okumalar mümin gardaşlarım.
■ Bu arada hikayeyi askıya alıyoruz arkadaşlar bilgilerinizle bu bölüm sezon finali gibi bir şey olacak yani. ■
♧♧♧
Sonat Yazılan yazıyor...
Ceylan ın gelmesiyle dünyam karardı. Ceylan insanları öncesinde tıpkı bir anne gibi davranıp ardından iyice bağlanıp sonrasında ise onu esir alarak işkence yapan kafadan çatlak bir psikopattı.
Bana da aynısını yapmaya kalkmıştı ama ben bir şekilde elinden kurtulmayı başarmıştım. Şimdi ise içeri geçmiş Yaşam ve Perry ile birlikte oturuyordu. Yanlarına gittim.
"Hadi Perry artık çıkmamız gerek."
"Çıkamayız ben Sergio ile nişanlıyım."
"Mal bebe hadi geç kalıyoz götoş bekleme yapma da ilerle hadi."
Perry ayağa kalktı sonra da ayakkabılarımızı gidip dışarıya çıktık.
Yaşam Çizilen Çizyor...
"Seninle tanıştığıma çok memnun oldum." diyerek ben de hızla o evden ayrıldım. Allah korusun o baş harfi C olan görlle 1 saniye daha yan yana kalamzdım. Tam nereye gitsem şimdi diye düşünürken telefonum çaldı.
Tahtın varisi, milyonerler kraliçesi, onun bir kalbi yok, o bir şans davetiyesi Nenem kişisi arıyor...
Evet onu tam olarak da böyle kaydetmiştim. Açtım.
"Alüüü?!"
"Ben nenenizin asistanı Rüziyye, sahip sizi mahlikanesine beklemekte."
Benim cevap vermemi bile beklemeden yüzüme kapattı kezo. Ben de nenemin mahlikanesinin yolunu tuttum.
Nihayetinde gelmiştim. Kapıyı çaldım. Tanımadığım bir karı açtı kapıyı.
"Siz Yaşam Çizilen olmalısınız. Sahip sizi konuk odasında beklemekte."
Bu ne amk niye herkes neneme sahip diyo böyle? Ayrıca wtf! Konuk odası mı? O ney la niye hayatımda duymadığım zenginimsi kavramlar kullanıyo ki bunlar?
Konuk odasına girdim. Nenem altın işlemeli bi koltuğa oturmuş tavandaki avizeyle konuşuyodu. Yalnızlıktan hepsi kuzum yalnızlıktan. Sen paramı paylaşmıycam diye dedemi boşa, bak böyle avizelerle konuşursun sonra. Hem ayrıca karıya bak lan resmen Bülent Ersoy'un altın tahtına özenmiş Bu Tarz Benimdeki. (Show da olanısından.)
"Yaşam, al şunu ve gidebilirsin şimdi." Nenem bana elindeki bi kartonu uzattı sonra da 2 tane adam çağırttırarak beni dışarı attırdı. Ona kendimin de çıkabileceğini, gerek olmadığını söyledim ama kendini zengin hissetmesi gerekiyormuş ondan kabul etmedi.
Kartonda ise bir şey yazıyordu. Yazıyı okudum.
'Son 3 ay. 3 ay içinde görevini tamamlamış olmalısın yoksa ünlü olmayı aklından bile geçirme!"
Aklımdan bunu telefonda da söyleyebilirdi diye geçirirken Sonat'ın evine geri döndüm. Çok yorulduydum valla hem de stress olduydum nasıl yapacaktım şimdi ben bu işi 3 ayda fahhh!
Kapıyı çaldım, Ceylan açtı. Of teallam ya belki de şu kız gidene kadar burda kalmamalıydım. Ceylan beni kolumdan tutarak odasına sürükledi ve sandalyesine oturtarak öncesinde bana sarıldı, sonra yemek yedirdi sonra oyuncak (bal mumu) koleksiyonunu gösterdi sonra da sandalyeye iple bağlayıp şarkı söylemeye başladı.
"London bridge is falling down, falling down, falling down. London bridge is falling down, my fair lady..."
Lan korkmaya başladım aq. Sonat hepsi senin yüzünden Sonat. Senin dikkatini çekcem diye şimdi başıma neler geldi Sonat. Wtf! Gel de beni kurtar bari öküz herif!
"Bana ne yapacaksın?"
"Seni öldürüp vücudunu bal mumu ile kaplayacağım ve hemen ardından da bal mumu oyuncak bebek koleksiyonumun bir parçası olacaksın."
Ölümüme kalan saniyeler i sayarken ünlü olmayı artık istemediğimi fark ettim. Yorulmuştum ve pes ediyordum ölümle yüz yüze geldiğim bu anda hayatımın değerini anlamıştım sanırım. Burdan çıktığım anda Chocolate ile konuşup vaz geçtiğimi söyliyecektim ki kurtulabileceğimi sanmıyordum bu manyağın elinden.
"Manyak mısın ya sen bıraksana beni"
"Olmaz ki böyle güzelim daha yeni gelmiştin koleksiyonum için iyi parçasın üzgünüm" artık cidden sinirlenmiştim ve daha fazla burda kalmak istemiyordum
"Ya yeter lan yeter deli saçmalığı bu yaptığın beyin falan kalmamış sende lan bırak beni "
"Fazla uzatma bal mumunu alıp geliyorum aşkımcığım"
"Hala bal mumu diyo ya deli" diye bağardım.
Elimi kolumu da bağladığı için birşey yapamıyordum. Ve şu ajan filmlerinde olmadığımıza göre kimse beni kurtarmıyacaktı.
" İmdat. Yardım edin bu manyakdan kurtarın beni diye çığlık atmaya başladım.
Delimiz içeri geldi ve
"ağzını kapamak zor gibi ilk dikiyim de öyle kaplıyım bari kük kız"
Ve böylece bağırmanın da işe yaramadığı gibi daha kötü olduğunu anladım. Bildiğim bütün duaları masalları falan okudum. Deli elinde kazanla içeri girince siktir çekip bunu kabullenmeye başladım. Acı çekmekten korkuyordum sadece.
"Evett hazır mıymış benim minik heykelim" diye beni sevmeye başladı.
He hediye kafamı salladım. Hadi be Sonat kurtar bak birdaha hayatına burnumu sokarsam hadi lan. Deli eline iğne ipliği alarak yanıma geldi ve ipi iğneye geçirdi.
Ben 7378228273890 kez bismillairahmanirahim dedikten sonra dudağıma iğneyi geçirdi hissetiğim acıyla iki büklüm olurken çığlık atamıyordum sesim kesilmişti adeta. İki üç sefer daha aynısını yaptıktan sonra yarısı kapanmıştı dudağımın sadece akan kanları hissedebiliyor ve pıt pıt diye damlama sesleri duyuyordum.
Acıdan artık hissizleşmiştim ve gözlerim ağlamaktan artık etkisiz hale gelmişti. Gözlerimi açık tutamıyordum. Artık buraya kadardı sanırım. Giderek karşımdaki görüntünün kesilmesi sadece bir kaç saniyeyi almıştı.
Not: Bin okuyucu olmuşuz be bebeler eyvALLAH...
Devam edecek...
Multi videosu Ceylan manyağının söylediği şarkı :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZA DOĞRU
HumorWattpad'de bildiğiniz tüm romantik kurgulu kitapları unutun! Çünkü onların hikayesi, bambaşkaydı... ♧♧♧ Sıradan ve komik bir kız; Yaşam Çizilen. Kızların hastası olduğu, ünlü bir şarkıcı; o bir Sonat Yazılan. Kaderlerini ne birleştirdi dersiniz? Bi...
