Ik ben er nog..

De nachtmerrie

Opeens schrik ik wakker. Midden in de nacht. Hoe laat is het eigenlijk? Ik kijk op mijn wekker. 02:02 uur. Pff, zo vroeg! Wat een aparte tijd.. Waarom komt dit getal mij zo bekend voor?

Opeens weet ik het.. 02-02-02, of betergezegd: 2 januari 2002. De datum waarop mijn allerbeste vriendin Tess zelfmoord heeft gepleegd. Wat toevallig..

Weer komt er in vraag in me op. Waardoor ben ik eigenlijk wakker geschrokken? Ja, ik had een nachtmerrie, maar zover was ik zelf ook al gekomen. Daar had ik het vorige week nog op school over, dat heel veel mensen gelijk hun droom vergeten. Hoe kwam dat nog maar? Ik ben nu toch al klaarwakker, waarom zoek ik het niet even op?

Ik klik mijn nachtlampje aan en pak mijn mobiel. Terwijl ik op de home-knop van mijn iPhone klik, zie ik de foto van Tess en mij op mijn nachtkastje staan. Ik denk terug aan alle leuke tijden, alle verdrietige tijden, alle moeilijke tijden en.. Waar ben ik mee bezig?! Ik moet hier mee ophouden, Tess is dood en ze komt niet terug.

Ik toets de code van mijn mobiel in en opeens heb ik een boodschappenlijstje als achtergrond. Melk, eieren, hagelslag en cola. Wat is dit nou weer? Wat betekent dit?

Rustig Maud, rustig. Ik probeer mezelf langzaam gerust te stellen. Even denken, wat is er zojuist allemaal gebeurd? Eerst schrok ik wakker van een nachtmerrie, op een tijd die ook de datum van Tess' zelfdoding weergeeft. Toen dacht ik na over school en waar mijn nachtmerrie over ging en nu heb ik een boodschappenlijstje als achtergrond.

Boodschappen.. Boodschap.. Dat was het! In haar droom! Of nou ja, nachtmerrie kun je het wel noemen. Vaag komt alles weer in me op.

Er was iemand, een man. Hij vertelde iets, en hij zei dat ik zijn belangrijke BOODSCHAP niet mocht vergeten. Al was ik dat net al bijna.

De dood.. Verzinnen..