My Stupid Revenge [HarryStyles FF]

Prologue

[Prologue]

"Sino ka? Paano ka nakapasok sa kwarto ko?" Nang makapasok si Alexa sa kwarto ni Harry ayan agad ang bungad sa kanya.

"Ako? Sundo mo." Sarkastikong sabi ni Alexa kay Harry.

"Ano bang pinagsasasabi mo? Sino ka ba ha?" Halatang inis na ang boses ni Harry.

"Ikaw pa ang may ganang mainis?" Gigil na sabi ni Alexa at kwinelyuhan ang nakahigang si Harry.

"Get off me bitch! Are you a thief? Don't you dare touch me." Pagbabanta ni Harry ang bobo ano bang ginagawa ko sa kanya di ba hinahawakan ko na siya? At magnanakaw? Ang kapal ng mukha niya.

"Asshole!" I said through gritted teeth. "How could you sleep pretty after my sister's death?" Nakita kong namutla si Harry sa sinabi ko tanging lampshade lang ang ilaw sa kwarto na iyon kaya hindi ako masyadong aninag ni Harry.

"Sino ka ba ha? At pano ka nakapasok sa kwarto ko ng nanggaling ka sa pinto?" Kinakabahan nitong tanong. Ito ba? Ito ba ang minahal ng kapatid ko? Ang napaka duwag na nilalang oh great. What a coward!

"Malamang sa pinto." Sarkastiko kong sabi.

"I know! Pero bakit do'n kagaling? If magnanakaw ka or rapist ---." Napahalahak ako ang kapal din ng mukha nito ah. Sobrang kapal mala dictionary eh. Nagseryoso na ko.

"Gag* hindi ako magnanakaw, o rapist. Killer mana pa." Sabi ko at ngiti ng mapanganib nakita kong pinagpawisan si Harry. The coward is starting to get nervous. Dapat lang siyang kabahan. He f*cking ruin my sister's life.

"N-nagbibiro ka ba?" Tanong niya at nagstuttered na po ang duwag tsk tsk. Wala talagang taste si Xandra pagdating sa lalake. Low class coward shit.

"Mukha ba kong nagbibiro?" Tanong ko. Hinigpitan ko ang hawak ko sa kwelyo niya. Hinawakan niya ang kamay ko muntik na kong mabitaw dahil may iba akong naramdaman pero mas lalo ko pang hinigpitan.

"Don't kill me please." Pagmamakaawa niya ngumiti naman ako ng nakakaloko.

"Why? Give me a valid reason not to kill you." Ang sarap niyang sakalin ang kapal ng mukha niya.

"K-kasi... may hahanapin pa kong tao." Nabitawan ko ang kwelyo niya napaubo naman siya naramdaman kong tumayo siya at hinawakan ako sa magkabilang balikat. "Please... ayokong mamatay ng hindi man lang siya nakikita." Pagmamakaawa niya.

Kwinelyuhan ko na naman siya this time sobrang higpit na yong halos mapatay ko na siya pinagsusuntok ko iyong mukha niya ng mapagod ako binitawan ko na siya at napahiga na lang si Harry sa sahig.

Hindi ko napigilan ang sarili ko kwinelyuhan ko ulit siya. "Wlanghiya ka Harry Styles pagbabayaran mo lahat ng ginawa mo sa kapatid ko!" Galit na sabi ko halos lumabas na ang ugat sa leeg ko. Nagagalit ako ng sobra gusto ko na siyang patayin.

Pero pinigilan ko ang sarili ko. Oo nga pala gagawin ko pang miserable ang buhay niya hindi dapat siya mamuhay ng matiwasay pagkatapos ng nangyari sa kapatid ko. Hindi... Papahirapan ko siya magbabayad siya.

"Kahit sa isang segundo kaya kitang patayin alam mo ba iyon? Isang segundo lang." Nanggigigil na sabi ko. Napalunok si Harry.

"Pero naisip ko wag muna, bakit? Kasi gagawin ko pang miserable ang buhay mo kagaya ng sinapit ng kapatid ko." Nanlilisik ang matang sabi ko.

Binitawan ko na siya at naglakad na papuntang pintuan.

Pero huminto ako at sinabing. "Magapapakasal tayo, sabi ng mga magulang natin. Silly, hindi pala nila alam ang relasyon niyo ni Xandra? How pathetic and now I'm going to marry my sister's coward EX BOYFRIEND." Sarkastiko kong sabi. "If I were you tututol ako, bakit? Kasi mas lalong dadali ang at magiging miserable ang buhay mo!" Yan na ang huli kong sinabi at lumabas na ng kwarto ni Harry. Napaupo ako, nakakapanghinayang ang buhay ng kapatid ko. Bakit? Bakit ang isang tulad pa ng ate ko ang nasangkot sa isang masalimuot na pangyayaring yon?

Pero isa lang ang dapat sisihin sa lahat walang iba kundi si Harry Styles lang. Ang bastardong itinakdang maging mapapngasawa ko.

Sana hindi siya pumayag, sana.. Ang sarap niya talagang patayin! At ang mga magulang ko mukhang walang ideya kung pano nasangkot si Harry dito.

Pagbabayaran niya ang lahat.. Lahat-lahat, kahit na sa kaliit-liitang bahagi ng buhay ng kapatid ko. Wala akong pakialam sa pwedeng mangyari basta mapaghiganti ko lang ang ate ko.

To be continued...